- Katılım
- Haz 8, 2010
- Mesajlar
- 1,076
- Tepkime Puanı
- 23
- Puanları
- 38
Günümüzün moda sözcüğü. Empati!
Ağızlara pelesenk olmuş başka bir sözcük. Herkes bir engelli adayıdır!
Gelin bu iki sözcüğü engelliler özelinde ele alıp gerçekte olanla hayal dünyasında yaşananlar arasındaki farkı gözler önüne serelim. Önce empati ama nasıl? Tanımadığınız sorunlarını bilmediğiniz insanlar için nasıl empati yapabilirsiniz? Yardımcı olalım.
ACI GERÇEKLER
Türkiye’de engellilerin %62 si işsiz. %52 ise tedavi göremiyor. Eğitim olanaklarından yoksun kalan engelli oranı %72.
ENGELLİ DEĞİL ENGELLENEN!
Sanılanın aksine biz engelliler kendi engelimizden ziyade engelimizden bağımsız başka koşullar nedeniyle engelli oluyoruz?
Ama nasıl?
Sizin ayaklarınızın la yaptığınız şeyin aynısı biz tekerlekli sandalyemizle yapıyoruz. Taki önümüze ülkeyi yönetenler tarafından konulan engellere kadar...
Bir merdivenin önünde yada başında kalakalmak nasıl bir duygudur? Şimdi gözlerinizi kapatın sadece 1 dakikalığına kendinizi merdiven başından kalmış bir engellinin yerine koyarak düşünün.
Göstermelik rampalar!
En büyük engelimiz mimari engeller. Yasa koyucu çoğu kamu binası için engellilerin erişimine uygun yapılması yönünde hüküm vermiş. Ancak bu hükmü göstermelik olarak yerine getirenlere göz yumuyor.
Rampa eğimi TSE standartları dışında bir rampaya çıkmak için harcanan caba. Bazen öyle olur ki bu çırpınışın sonu sizin hayatınıza mal olabilir.
Ulaşım sorunu!
Avrupa ülkelerinde bir engelli hiç kimsenin yardımını almadan ülkenin bir başından diğer başına toplu taşım araçlarını kullanarak rahatça gidebiliyorken, Türkiye’de çoğu şehrimizde engellilere uygun toplum taşım aracı hiç yokken büyük şehirlerde ise sayıları çok az.
Bizde insanız!
Evet çoğumuzun yaşam öyküsü romanlara konu olacak kadar trajik olsa da bizimde her insan gibi duygularımız var yaşama dair. Yaşamımızdaki tüm zorluklara rağmen insana has duyguları taşıyoruz.
Tüm bu zorluklar içerisinde yaşama tutunmaya çalışırken bizlerde tıpkı normal insanlar gibi aşık olabiliyor, sevip seviliyoruz.
Ve fakat içinde yaşadığımız toplum engellilerin aşık olacağını hatta bir cinsel yaşamı olduğu gerçeğini kabul edemiyor. Engelliler ve aşk denildiğinde çoğu insan bunun bir gereksinim olduğu gerçeğini göz ardı edip bu durumu engelliler açısından bir lüks olarak görüyor.
AYRICA BAKINIZ:> http://engelliler.gen.tr/f2/engelliler-haftasinda-turkiyeden-farkindalik-olusturan-manzaralar-28563/
Ağızlara pelesenk olmuş başka bir sözcük. Herkes bir engelli adayıdır!
Gelin bu iki sözcüğü engelliler özelinde ele alıp gerçekte olanla hayal dünyasında yaşananlar arasındaki farkı gözler önüne serelim. Önce empati ama nasıl? Tanımadığınız sorunlarını bilmediğiniz insanlar için nasıl empati yapabilirsiniz? Yardımcı olalım.
ACI GERÇEKLER
Türkiye’de engellilerin %62 si işsiz. %52 ise tedavi göremiyor. Eğitim olanaklarından yoksun kalan engelli oranı %72.
ENGELLİ DEĞİL ENGELLENEN!
Sanılanın aksine biz engelliler kendi engelimizden ziyade engelimizden bağımsız başka koşullar nedeniyle engelli oluyoruz?
Ama nasıl?
Sizin ayaklarınızın la yaptığınız şeyin aynısı biz tekerlekli sandalyemizle yapıyoruz. Taki önümüze ülkeyi yönetenler tarafından konulan engellere kadar...
Bir merdivenin önünde yada başında kalakalmak nasıl bir duygudur? Şimdi gözlerinizi kapatın sadece 1 dakikalığına kendinizi merdiven başından kalmış bir engellinin yerine koyarak düşünün.
Göstermelik rampalar!
En büyük engelimiz mimari engeller. Yasa koyucu çoğu kamu binası için engellilerin erişimine uygun yapılması yönünde hüküm vermiş. Ancak bu hükmü göstermelik olarak yerine getirenlere göz yumuyor.
Rampa eğimi TSE standartları dışında bir rampaya çıkmak için harcanan caba. Bazen öyle olur ki bu çırpınışın sonu sizin hayatınıza mal olabilir.
Ulaşım sorunu!
Avrupa ülkelerinde bir engelli hiç kimsenin yardımını almadan ülkenin bir başından diğer başına toplu taşım araçlarını kullanarak rahatça gidebiliyorken, Türkiye’de çoğu şehrimizde engellilere uygun toplum taşım aracı hiç yokken büyük şehirlerde ise sayıları çok az.
Bizde insanız!
Evet çoğumuzun yaşam öyküsü romanlara konu olacak kadar trajik olsa da bizimde her insan gibi duygularımız var yaşama dair. Yaşamımızdaki tüm zorluklara rağmen insana has duyguları taşıyoruz.
Tüm bu zorluklar içerisinde yaşama tutunmaya çalışırken bizlerde tıpkı normal insanlar gibi aşık olabiliyor, sevip seviliyoruz.
Ve fakat içinde yaşadığımız toplum engellilerin aşık olacağını hatta bir cinsel yaşamı olduğu gerçeğini kabul edemiyor. Engelliler ve aşk denildiğinde çoğu insan bunun bir gereksinim olduğu gerçeğini göz ardı edip bu durumu engelliler açısından bir lüks olarak görüyor.
AYRICA BAKINIZ:> http://engelliler.gen.tr/f2/engelliler-haftasinda-turkiyeden-farkindalik-olusturan-manzaralar-28563/
