Abbasiler (750-1258)

Kurucusu Ebul Abbas Abdullah'tır. Bağdat'ı merkez edinen Abbasilerin kurulmasında Türkler önemli yardımlarda bulunmuştur. 751 yılındaki Talas Savaşı'nda, Türklerin Araplara yardımı sonucu İslam orduları, Çinlileri mağlup etmiş ve bu olayla Türklerle Müslümanların yakınlaşmasını sağlanmıştır. Devlet ve ordu yönetiminde Türklere önemli görevler verilmiştir. Sorunların akıl ve mantık yoluyla çözümlenmesinin amaçlandığı Mutezile Mezhebi ortaya çıkmıştır. Özellikle Türklerin yerleştirildiği ve Avasım adı verilen sınır eyaletleri kurulmuştur. Ayrıca Türkler için askeri amaçlı Samerra kenti de kurulmuştur. Mezhep ayrılığından dolayı Babek İsyanı çıkmışsa da isyan kısa sürede bastırılmıştır. Emevilerin düşman olduğu Bizanslara savaşlara devam edilmiş Frank Krallığı'yla dostluk kurulmuştur. Arapça bilim dili haline getirilmiş ve Yunanca eserler Arapça'ya çevrilmiştir. Ülke doğal sınırlarına kavuştuğundan fetih hareketlerinden çok bilim ve kültüre önem verilmiştir. İslam Tarihi'nde ilk kez vezirlik makamı ve divan örgütü gibi kurullar oluşturulmuştur.

Abbasilerin Dağılma ve Yıkılma Nedenleri

Şii ve Batınilerin zararlı çalışmaları, Moğol baskısının artması, Selçuklıların yıkılmasından sonra koruyucusuz kalmaları, Merkezi otoritenin zayıflaması, Aynı anda 3 ayrı yerde halifelik sanının kullanılması, Fetihlerin tamamen durması sonucu merkezi otoritenin bozulması, Tevaif-i Mülük denilen küçük devletçiklerin ortaya çıkması