- Katılım
- Kas 9, 2010
- Mesajlar
- 16,299
- Tepkime Puanı
- 15
- Puanları
- 0
- Yaş
- 49
Acıma kavramı günümüzde her şartta önümüze çıkmakda hasta, engelli,kaza, yoksul, yetim, evsiz, kimsesiz vs.. okadar çok ki şuan aklıma gelen ilkler bunlar. Bu duygu insanlara sanki meziyetmiş gibi geliyor ahh...ahh yazık dediğimiz zaman sanki üzerimizdeki sorumluluğu atıyoruz.
Çok merhametli ,vicdanlı insanlar olarak görüyoruz kendimizi bunun ne kendimize nede bir başkasına fayda sağlamayacağını bildiğimiz halde ,daima acımacı bir tavırda olmakdan kaçınamıyoruz.
Sanırımki bu duygu bize egomuzun bir yanıltısı her şartta ve kulvarda acıyacak bir şey buluyoruz muhakkak hiç kendi acınası halimizi görmeden ve karşımızdakine acıdığımızda kendimizin asıl acınası olduğunu fark etmeden yapıyoruz bu işlevi.
Bir başkasına ahlayıp, vahlarken kendimizi ondan üstün görmemizden ibaret tüm bunlar. Üstünlüğümüz nerede acaba çok merak ediyorum ?
Engelliye acıyoruz engelsiziz diyemi hastaya acıyoruz sağlıklıyız hiç hasta olmayacağız diyemi , ölene acıyoruz yaşıyoruz biz hiç ölmeyeceğiz diyemi , yetimlere acıyan gözlerle bakıyoruz biz yetim değiliz hiç yetim kalmayacağız diyemi, kimsesizlere acıyoruz biz daima kimsesiz kalmayacağız diyemi yada yoksula acıyoruz biz varlıklıyız hep varlıklı kalacağız diyemi.
Şu yazdıklarım bana okadar saçma okadar komik geliyorki insanların bir diğer insana üstünlük gayreti ve ezme duygusu değilde nedir bu ? Böyle yaparak elimize geçen bize getirisi olan ne? Sadece kendimizi kandırdığımızı görmemek için verilen bir çaba değilde nedir sizce ?
Çok merhametli ,vicdanlı insanlar olarak görüyoruz kendimizi bunun ne kendimize nede bir başkasına fayda sağlamayacağını bildiğimiz halde ,daima acımacı bir tavırda olmakdan kaçınamıyoruz.
Sanırımki bu duygu bize egomuzun bir yanıltısı her şartta ve kulvarda acıyacak bir şey buluyoruz muhakkak hiç kendi acınası halimizi görmeden ve karşımızdakine acıdığımızda kendimizin asıl acınası olduğunu fark etmeden yapıyoruz bu işlevi.
Bir başkasına ahlayıp, vahlarken kendimizi ondan üstün görmemizden ibaret tüm bunlar. Üstünlüğümüz nerede acaba çok merak ediyorum ?
Engelliye acıyoruz engelsiziz diyemi hastaya acıyoruz sağlıklıyız hiç hasta olmayacağız diyemi , ölene acıyoruz yaşıyoruz biz hiç ölmeyeceğiz diyemi , yetimlere acıyan gözlerle bakıyoruz biz yetim değiliz hiç yetim kalmayacağız diyemi, kimsesizlere acıyoruz biz daima kimsesiz kalmayacağız diyemi yada yoksula acıyoruz biz varlıklıyız hep varlıklı kalacağız diyemi.
Şu yazdıklarım bana okadar saçma okadar komik geliyorki insanların bir diğer insana üstünlük gayreti ve ezme duygusu değilde nedir bu ? Böyle yaparak elimize geçen bize getirisi olan ne? Sadece kendimizi kandırdığımızı görmemek için verilen bir çaba değilde nedir sizce ?
