Ağır engelli kişiler aileleri ve ekonomik açıdan yük(mü)dür?

Ağır engellisiniz. Yatağınızdan tekerlekli sandalyeye geçmek için birilerinden yardım almak zorundasınız. Bu geçişi de genellikle 60 yaş üstü bel fıtığı (bel fıtığının nedeni muhtemelen sizi tekerlekli sandalyeye gecirmek için yaptığı dengesiz hareketlerden olmuştur) olan anneniz yapar.

Tabi ağır engelli için bir başkasından yardım almak sadece tekerlekli sandalyeye geçmekle bitmiyor. Banyo yapmak, tuvalet, yemek yemek vs vs vs hep bir başkasından yardım alacaksınız. Hep bir başkasının kendine ait olan zamanını çalacaksınız…

Hastalandığınız da sizi doktora biri götürmek zorun da. Buda genellikle kardeşiniz yada şöyle güçlü küvetli bir yakınınız olacaktır. O gün için sizi doktora götürecek kişinin işinin olması, bir başkasıyla randevulaşmış olması bu durumu değiştirmez mecbur sizi doktora götürmek zorun da.

Engelli olan yada engelli yakını bulunan biri için bu söylediklerim malumun ilanıdır. Ne yalan var, ne abartı, nede ajitasyon. Olanı olduğu gibi anlatıyorum.

Bu özet anlatım dan sonra şunu rahatlıkla söyleyebilirim.
Ağır engelli: Ailesi için bir yüktür!
Ağır engelli: Ekonomik acıdan bir yüktür!

Bu söylediklerimi engelliler konulu bir wep sitesinde söylemek baştan söylenecek küfürleri kabul etmek anlamına geldiğini biliyorum.

Sizden tek bir ricam var. Bu yazdıklarımı kendi yaşamınızla karşılaştırın. Ve çıkın şurası yanlış deyin. Kızmadan bağırmadan sadece özgürce düşüncelerinizi yazın.

Unutmayın düşünmek ve söylemek asla suç olmamalı…

Ben böyle düşünüyorum…
Bilemiyorum bu yazıyı 3 şişe biranın üzerine yazdım. Bu aralar biraz demoralizeyim. Amma zihinsel faliyetlerimde bir eksiklik yok…

Olum bence sen 3 şişe birayla kalmamış rakının dibine vurmuşsun…

Yazıda buram buram Ojeni tütüyor.

Seni tanıyan biri olarak böyle bir düşünceye sahip olmadığını rahatlıkla söyleyebilirim. Tamamen alkolün etkisiyle yazılmış bir yazı bence.

Zira daha önceki yazılarında ( http://engelliler.gen.tr/f47/nirvanaya-ulasmis-engelli-portresi-123/ ve http://engelliler.gen.tr/f47/engel-tanimayan-engelli-modeli-120/ ) bir engellinin, engeliyle nasıl barışık olacağını espritüel bir dille çok güzel anlatmış ve hepimizin yüzünde tebessüm oluşturmuştun.

Evet, engelli olmanın hele de ağır engelli olmanın elbette zorlukları var. Tekerlekli sandalyede olan bir engelli “Türkiye şartlarında” bir başkasının yardımını almadan hastaneye gidemez. Tabi bir başkasının yardımı almak o kişinin iş yaşamını o gün için aksatabilir buna da eyvallah.

Ama işte yaşam dediğimiz şey birazda birbirimize tutunarak zorlukları aşmak değil midir?
Yaşam dediğimiz şey iyi günde kötü günde hastalıkta sağlıkta bedensel eksikliklere bakmadan insana insan olduğu için değer verip hep birlikte açıları göğüslemek değil midir?

Ve en önemlisi yukarda tırnak işareti içine aldığım tekerlekli sandalye deki bir kişinin bir başkasının yardımını olmaksızın d.r’a gitmesi ‘Türkiye şartlarında’ pek mümkün değil sözünü biraz düşünmeni isterim.
Biz engellilerin tekerlekli sandalyeyle evimizden dışarı çıkıp hastaneye gidemeyişimizin asıl nedeni engelli olmamız mıdır, yoksa tekerlekli sandalye kullanan biri için düzenlenmeyen kaldırımlar, yollar, toplu taşım araçları, hastane girişlerimidir?
Sürekli yinelemekten bıksam da, Avrupa da tekerlekli sandalye kullanan birinin bırakın hastaneye bir başkasının yardımını almadan gitmesini tek başlarına şehirlerarası yolculuk bile yapılıyorlar.

Buda gösteriyor ki tekerlekli sandalyede olsun yada olmasın bir engellinin sürekli bir başkasının yardımına ihtiyaç duymasının asıl nedeni kendi engeli değil dışsal nedenlerden dolayı “engellenmiş olmasıdır”
Ve tüm mücadelemiz, bizi engelleyen mimari engellerin ortadan kaldırılıp, bir başkasının yardımına asgari düzeyde ihtiyaç duyacak bir Türkiye de yaşamanın bir insan hakkı olduğunun bilincine varıp birilerine de bunu anlatabilmek.