Merhaba. Sizlere, dizi formatında Aziz Nesin fıkralarını aratmayacak bir ENGELLİ ARAÇ ALIM hikayesini bölüm,bölüm anlatacağım.
Bu hikayede, ülkemizde engelliye yasal olarak tanınan ÖTV indiriminden yararlanmak için,kişi ve kurumlar tarafından engelliye çektirilen çileyi ve zorlukları okuyacaksınız. Sizlere yol göstereceğini ve işlemlerinizi kolaylaştıracağını umuyorum.
Hikayemiz İstanbul'da geçiyor ve hikayenin kahramanı 50 yaşında,sağ bacak polio sekeli ortopedik engelli olan benim tabi ki.
BÖLÜM 1 - İLK ENGELLİ RAPORU VE İLK ÖTV İNDİRİMLİ ARAÇ ALIMI
Çocukluk döneminden beri ortopedik engelli olan öykü kahramanımız 2011 yılına kadar defalarca araç almasına rağmen nedense bir kez olsun ÖTV indiriminden yararlanmamış ve nihayet 2011 yılında akıllanıp bende bu olanaktan yararlanayım diye düşünüp, Bakırköy Sadi Konuk Devlet Hastanesinden % 20 oranında "ortopedik engelli, H sınıfı ehliyet alır ve Özel tertibatlı elle kumandalı araç kullanır" açıklamalı bir rapor almış ve bu rapora istinaden de yeniden ehliyet sınavına girerek H sınıfı ehliyet sahibi olmuş.
2012 Nisan ayında ancak evrak ve işlem bürokrasisi ile boğuşarak pes etmeyip ilk defa ÖTV indirimli bir araç sahibi olabilmiş. Fakat ekonomik nedenlerden dolayı bu aracı yasal bekleme süresi olan 5 yıl dolmadan,daha üçüncü yılında satmak zorunda kalmış. Devletin şart koştuğu beş yıldan önce aracın satışı halinde önceden sağlanan ÖTV miktarı, yeni oran üzerinden tekrar vergi dairesi aracılığı ile devlete iade edilmiş ve kahramanımız engelli durumunun hayatı boyunca kendisine sağladığı tek maddi avantajı da böylece kaybetmiş.
Bu süreçte tek avantajı ÖTV indirimi olan H sınıfı ehliyet aynı zamanda dezavantajlı durum yaratmış. Mesela kahramanımız artık H sınıfı ehliyet ile ne bir ticari araç alabilmiş ne de ticari araç kullanabilmiş. Çünkü H sınıfı ehliyet sahibi Kişiler ticari araç kullanamazmış.
Aldığı % 20 oranında ki rapor ise engellilere sağlanan hiç bir haktan yararlanmasına yeterli bir oran değil tabi ki..Yani kahramanımız yaşam içerisinde ve gerçek hayatta fiziksel olarak engelli, devlet nezdinde kağıt üzerinde engelli, fakat engellilere sağlanan haklar anlamında ise sağlam olarak kabul ediliyor.
Bu hikayede, ülkemizde engelliye yasal olarak tanınan ÖTV indiriminden yararlanmak için,kişi ve kurumlar tarafından engelliye çektirilen çileyi ve zorlukları okuyacaksınız. Sizlere yol göstereceğini ve işlemlerinizi kolaylaştıracağını umuyorum.
Hikayemiz İstanbul'da geçiyor ve hikayenin kahramanı 50 yaşında,sağ bacak polio sekeli ortopedik engelli olan benim tabi ki.
BÖLÜM 1 - İLK ENGELLİ RAPORU VE İLK ÖTV İNDİRİMLİ ARAÇ ALIMI
Çocukluk döneminden beri ortopedik engelli olan öykü kahramanımız 2011 yılına kadar defalarca araç almasına rağmen nedense bir kez olsun ÖTV indiriminden yararlanmamış ve nihayet 2011 yılında akıllanıp bende bu olanaktan yararlanayım diye düşünüp, Bakırköy Sadi Konuk Devlet Hastanesinden % 20 oranında "ortopedik engelli, H sınıfı ehliyet alır ve Özel tertibatlı elle kumandalı araç kullanır" açıklamalı bir rapor almış ve bu rapora istinaden de yeniden ehliyet sınavına girerek H sınıfı ehliyet sahibi olmuş.
2012 Nisan ayında ancak evrak ve işlem bürokrasisi ile boğuşarak pes etmeyip ilk defa ÖTV indirimli bir araç sahibi olabilmiş. Fakat ekonomik nedenlerden dolayı bu aracı yasal bekleme süresi olan 5 yıl dolmadan,daha üçüncü yılında satmak zorunda kalmış. Devletin şart koştuğu beş yıldan önce aracın satışı halinde önceden sağlanan ÖTV miktarı, yeni oran üzerinden tekrar vergi dairesi aracılığı ile devlete iade edilmiş ve kahramanımız engelli durumunun hayatı boyunca kendisine sağladığı tek maddi avantajı da böylece kaybetmiş.
Bu süreçte tek avantajı ÖTV indirimi olan H sınıfı ehliyet aynı zamanda dezavantajlı durum yaratmış. Mesela kahramanımız artık H sınıfı ehliyet ile ne bir ticari araç alabilmiş ne de ticari araç kullanabilmiş. Çünkü H sınıfı ehliyet sahibi Kişiler ticari araç kullanamazmış.
Aldığı % 20 oranında ki rapor ise engellilere sağlanan hiç bir haktan yararlanmasına yeterli bir oran değil tabi ki..Yani kahramanımız yaşam içerisinde ve gerçek hayatta fiziksel olarak engelli, devlet nezdinde kağıt üzerinde engelli, fakat engellilere sağlanan haklar anlamında ise sağlam olarak kabul ediliyor.
