Asperger Sendromlu Bir Arkadaşımızın Düşünceleri!

  • Konuyu başlatan Fırtına
  • Başlangıç tarihi
F

Fırtına

Guest
Öncelikle kendimi tanıtayım...;

Ben 17 yaşında bir aspergerliyim ve erkeğim. Bu yazdıklarım tamamen kendi düşüncelerimdir ve yaşadıklarımı göz önüne alarak bunları yazdım;

Şimdiye kadar benimle kurulan iletişimi hiç anlamadım ve anlayamadığım için de normal olarak cevap veremedim. Benim, arkadaş edinmek için elime çok fırsatlar geçti ama aspergerli yanım hepsini geri tepti.

Sadece soru sormak için gelen biri hakkında ''acaba benimle arkadaş mı olmak istiyor'' diye düşünebilirsin ya da seni sevdiği için sana takılan birinin seni kızdırdığını düşünüp ona saldırmayı düşünebilirsin veya ona küsebilirsin. İnsan ilişkilerim yanlış anlaşılmalardan ibaret desem yanlış demiş olmam heralde... Göz temasını doğal yollarla kuramam ancak kendimi zorlarsam ve şartlandırırsam kısa bir süre kurabiliyorum. Hakkımı yememek lazım, son zamanlarda uzun süreli göz temaslarımda olmadı değil fakat yeri ve zamanı doğru mu orasını bilemem... Ancak şunu biliyorum ki, en azından karşındakiyle konuşurken onu rahatsız etmeden göz teması kurulmasında bir sakınca yok.!

Utangacımdır, hele ilkokul ve ortaokul yıllarında... Kızlardan kalem istemekten çekinir, spor parasını vermekten utanır, soru sormaktan sıkılırdım. Şimdiye kadar birkaç erkek arkadaşım olsa da hiç kız arkadaşım olmadı. Hemcinslerle iletişim kurmayı bile zor beceren hatta beceremeyen birinin karşı cinsle iletişim kurması ve bunu sürdürmesi beklenemezdi zaten.!

Kendime has bir adalet ve etik anlayışım vardır. Bunu geçiyorum çünkü her aspergerin içinde bulunduğu durum ve topluma göre adalet ve etik anlayışı değişebilir ancak normal bireylerden farklılık gösterir.

Dini konularda hassasımdır. Duygularımı duruma göre değiştirmekte zorlanırım. Mesela hem 5 vakit namaz kılarken hem de bir kız arkadaş edinirsem vicdanım çok rahatsız olur. O yüzden ya sadece 5 vakit namaz kılarım ya da sadece kız arkadaş edinirim. Bu şekilde vicdanım daha rahat olur. Bu yüzden küçüklükten beri çok gelgitler yaşadım. Zaman oldu dine çok yaklaştım. Zaman oldu bu durumdan sıkılıp dinden uzaklaşıp başka şeylere de yöneldiğim oldu ama sonuç hep arada kalmak ve bocalamak oldu.

İletişim kurmak için istekliyimdir fakat üste de belirttiğim gibi arkadaş edinmedeki yetersizliklerimden dolayı bunu yapamam ve zamanla bu yüzden depresyona dâhi girebilirim.

Motor becerilerim geç gelişir. İlkokul öncesi dönemde çok kafa üstü düşermişim çünkü ellerimi koymayı bilmezmişim.!

Son olarak bana zorla birşeyi yaptıramazsınız. Birşeyi yapmam için öncelikle onu sevmem ve bir amacımın olması gerekir. İyi niyetle fakat zorla camiye gönderildim ve camiden kaçtım. Yine iyi niyetle ders çalışmam için zorlandı fakat ben yine çalışmadım. Zorla okula gittim ve okuldan da kaçtım.

Kısacası bana yaklaşmasını çok iyi bilmelisiniz. Size belli bir yaklaşım tarzı öneremeyeceğim fakat bana zorla hiçbirşeyi yaptıramazsınız (başkalarına olduğu gibi) ancak bana o şeyi sevdirebilirsiniz.

Bir aspergerli olarak belli başlıklar altında sorunlarım şunlar;

- Arkadaş edinemem, arkadaşlıkları yürütemem,

- Okuduğum birşeyi takılmadan söyleyebilirim fakat duyduğum birşeyi takılmadan söyleyemem,

- İletişim kurmak için istekliyimdir ama bunu nasıl yapacağımı bilemem ve insanların duygularını ve bana yaklaşımlarını anlayamam,

- Zayıf yönlerim olduğu gibi güçlü yönlerim de olabilir. Bunun çok iyi incelenmesi ve analiz edilmesi gerekir. Kalbim güçlü olabilir o yüzden bisiklet sürmek, koşmak gibi dayanıklılık isteyen sporları çok iyi becerebilirim ya da zihinsel olarak bazı üstünlüklerim de olabilir. Matematiksel zekam gelişmiştir, müziğe karşı özel yeteneğim vardır..., bu kişiden kişiye değişebilir fakat bir nokta vardır; iletişim kurmakta yetersizimdir ve özel beceri sorunlarım vardır.



Sağlıcakla Kalın / Ufuk Yılmaz
 
Tekerlekli Sandalye
Üst