- Katılım
- May 19, 2010
- Mesajlar
- 14,507
- Tepkime Puanı
- 189
- Puanları
- 63
- Yaş
- 50
Öykünün Adı: Azmin Zaferi
Yazar: Hatice Kırmızıgül
Yazarın Kısa Özgeçmişi:
Adım Hatice Kırmızıgül.1952 Kemaliye doğumluyum.İlkokul mezunuyum.1970 yılından beri İstanbulda ikamet etmekteyim.Evliyim.Bir kızım bir oğlum var.Her ikisi de üniversite mezunu biri kamuda biri özel sektörde iyi pozisyonlarda çalışıyorlar. Hayatımı aileme ve çocuklarıma adadım.Her ne kadar ortaokul ve lise öğrenimine devam edemesem bile kendimi yetiştirmeye çalıştım. Kitap okumayı sevdiğim için ben de ufak ufak amatörce birşeyler karalamaya başladım.
Azmin Zaferi adlı öyküden kısa alıntı:
Haziran ayının sıcak günlerinden biriydi.Bahar yağmurları yeni bitmişti ama Gülden’in gözünden düşen yağmurlar o gün her yeri ıslatmaya yetmişti.Gülden’in sessiz yağmurları, mutluluğun ve başarının gözyaşlarıydı. Annesi de babası da Gülden kadar mutlu ve duygu doluydular. Bir mezuniyet hiç bu kadar gurur verici olmamıştı.
Gülden’in annesinin gözünün önünden yaşadıkları geçti. Gülden, ağaçların kardan bembeyaz olduğu, gelin gibi donandığı soğuk bir kış gününde doğmuştu.2.500 gram doğan kızlarının doğum sırasında yaşanan sorun nedeniyle kalça çıkığı olması, ailenin bütün sevincini yarıda bırakmıştı.Sağlıklı bir erkek çocuğundan sonra küçük kızlarının kalça çıkığı, tüm aileyi sessiz bir yasa boğmuştu.Memur bir baba, ev hanımı bir anne, 9 yaşlarındaki ağabeyden oluşan bu küçük, çekirdek aileye katılan minik prenses, gül gibi yüzü ile ailenin her ferdine hem mutluluk hem hüzün getirmişti.Annesi, ‘Gülden’ ismini o minik yüzünün güzelliğinin güllerden geldiğini düşünerek koymuştu. Aksak bacağı çocuğukluğundaki o mutluluğu, neşeyi kaybettirmemişti.Ağabeyinin onu iteklemelerine bile aksak bacağı ile direnmeyi bilmişti. Çocuğunda gülen yüzü solmadı. DEVAMI İÇİN TIKLAYIN
Yazar: Hatice Kırmızıgül
Yazarın Kısa Özgeçmişi:
Adım Hatice Kırmızıgül.1952 Kemaliye doğumluyum.İlkokul mezunuyum.1970 yılından beri İstanbulda ikamet etmekteyim.Evliyim.Bir kızım bir oğlum var.Her ikisi de üniversite mezunu biri kamuda biri özel sektörde iyi pozisyonlarda çalışıyorlar. Hayatımı aileme ve çocuklarıma adadım.Her ne kadar ortaokul ve lise öğrenimine devam edemesem bile kendimi yetiştirmeye çalıştım. Kitap okumayı sevdiğim için ben de ufak ufak amatörce birşeyler karalamaya başladım.
Azmin Zaferi adlı öyküden kısa alıntı:
Haziran ayının sıcak günlerinden biriydi.Bahar yağmurları yeni bitmişti ama Gülden’in gözünden düşen yağmurlar o gün her yeri ıslatmaya yetmişti.Gülden’in sessiz yağmurları, mutluluğun ve başarının gözyaşlarıydı. Annesi de babası da Gülden kadar mutlu ve duygu doluydular. Bir mezuniyet hiç bu kadar gurur verici olmamıştı.
Gülden’in annesinin gözünün önünden yaşadıkları geçti. Gülden, ağaçların kardan bembeyaz olduğu, gelin gibi donandığı soğuk bir kış gününde doğmuştu.2.500 gram doğan kızlarının doğum sırasında yaşanan sorun nedeniyle kalça çıkığı olması, ailenin bütün sevincini yarıda bırakmıştı.Sağlıklı bir erkek çocuğundan sonra küçük kızlarının kalça çıkığı, tüm aileyi sessiz bir yasa boğmuştu.Memur bir baba, ev hanımı bir anne, 9 yaşlarındaki ağabeyden oluşan bu küçük, çekirdek aileye katılan minik prenses, gül gibi yüzü ile ailenin her ferdine hem mutluluk hem hüzün getirmişti.Annesi, ‘Gülden’ ismini o minik yüzünün güzelliğinin güllerden geldiğini düşünerek koymuştu. Aksak bacağı çocuğukluğundaki o mutluluğu, neşeyi kaybettirmemişti.Ağabeyinin onu iteklemelerine bile aksak bacağı ile direnmeyi bilmişti. Çocuğunda gülen yüzü solmadı. DEVAMI İÇİN TIKLAYIN
