Babamı hiç affetmeyeceğim!

Angel22 · Mar 3, 2013

Ben 36 yaşında bir engelliyim. Engelim doğuştan (hastalığımın adı pek bilinmeyen ama tedavisi mümkün bir hastalık) Bundan 20-25 yıl önce yani ben daha çocukken hastalıkla ilgili yeterli tedavi yapılsaydı bugün olduğum durumdan çok daha iyi durumda olacaktım.

Şimdiki sağlık durumum hiçte iç açıcı değil. Sürekli yatmak zorundayım ve yürüyemiyorum. 15-16 yaşlarına kadar yürüyordum oysa. O zamanlar babam para kazanma derdinde olduğu için annemin yalvarmaları, ağlamalarına rağmen beni dr a götürmedi. Zamanında dr yüzü görseydik bügün engelli, özürlü sakat yada adımıza ne deniyorsa ondan denilmeyecekti.

Bu satırları yazmamın nedeni şudur. Herkes engelli olmayı bir kader sanır. Oysa benim engelim bir kader değil açık bir ihmal. Hatta hiç mütevazi davranmayacağım bir İHANET...
Bügün geldiğimiz noktada babamın kayde değer bir varlığı var. Ama o varlık benim kaybettiğim sağlığımı kesinlikle yerine getirmeyecek. Eğer ilahi bir adalet varsa ben hakkımı ilahi adalet huzurunda alacağım. Beni yegane teselli edecek şeyde budur.

Bu satırları okuyan engelliler.gen.tr üye ve ziyaretcilerinin bir kısmı bana küfür edecek, hain evlat gibisinden laflar edecektir. Onlara verecek tek cevabım var. Bu hayat benim hayatım. Ve hayatta çektiğim çileleri bir tek ben bilirim.

unuttum.29 · Mar 3, 2013

(Sn. Angel bu forumda link vermenin akıbetini bilmiyorum.) Babanızın tarafını tuttuğumdan/davranışını tasvip ettiğimden değil ama yapıştırdığım linkteki haberi bir okuyun isterseniz. Ben de 37 yaşımdayım. Öğrendiğim iki şey: anne-babamızı seçemeyiz ve hayat herkese eşit davranmıyor.
Down sendromlu bebek faciası-HABERTÜRK

kehribarcariye · Mar 3, 2013

kendin çapında haklısın fakat babanın beynini okuyabilsen keşke ne azaplar çekiyordur seni yatalak her gördügünde ölüm acısını yaşamadıgını nerden biliyorsun tamam sen çok acı çekiyorsun bunu anlayabiliyorum fakat babanla diyalalog kurabilme şansın olsa sana düşüncelerini anlatsa pişmanlıklarını paylaşsa

Fulya · Nis 14, 2013

maalesef aile ve çocuklar arasındaki iletişim eksikliği ... ailelerin zamanında farketmemesi ... doktor hataları ... dokturların da zamanında fark etmemesi ... bir sürü sebep sayabiliriz ..sayabilirsiniz.... ve sayılabilir...
Ben biraz kaderciyim sanırım... belki çok sağlıklı olacaktın fakat bir trafik kazası sonrasında yine aynı durum olabilirdi .(tabiki bu knoular derin uzar gider )

Şuan babanla iletşimin nasıl angel ... biraz paylaşabilir misin bizimle...

Tutulamaz19 · Nis 15, 2013

Bende 18 yaşonda kulak çınlaması , sızlama ,ağrı ve işitmede zorluk gibi şikayetlerle doktora gittim ama hiç biri sorunun ne oldugunu anlamadı tam 5 sene doktorlara gel git derken kulaklarımda ne işitme kaldı nede bir şey , sonra bir gün ankarada profösör bir doktora bakınmaya karar verdim ve ilk kontrolde bana dediği " sen şimdiye kadar neredeydin , kulak içine su kaçmış intihap olmuş ilerlemiş " işte böyle dedi ve acil ameliyata aldı neyse sağ salim öıktım temizledi ama işitymem gelmedi , bazen bir ah çekiyorum 5 sene nasıl erittim bu hayatımı neden en basta iyi doktorlara gelmedim de işten anlamayan para göz doktorlara kendımı teslim ettim neden ? diye ama şunuda unutmuyorum ve benıde bu teselli ediyor. Beterin beteri vardır olacağı varmış olmuş , napalım ya 2 gözümde gideydi napardım ? işte rabbim istemesehic bişi olmaz sevdiği kullara hastalık verir , bu dünya zaten sınav yeri torpil yok mecbvur sıkıntıları çekcez ama asi olmak yerine şükürcü olalım Allah c.c den ümit hiç bir zaman kesilmez ol der olur yok ol der yok olur..

Gazoz Agacı · Nis 18, 2013

Öğrendiğim iki şey: anne-babamızı seçemeyiz ve hayat herkese eşit davranmıyor.

unuttum.29 dan aldığım iki cümle aslında hayatımızın özeti gibi...anne-babamızı seçme özgürlüğümüz olmadığı gibi onlarsız bir hayatta varolma savaşı vermek zorunda bırakılışım da aslında hayatın kimseye eşit davranmadığının en büyük göstergesi bana göre...bu öyle bir eksiklik ki yerinin dolması, doldurulması o kadar imkansız ve acı verici ki...

Hayat kimseye adil davranmıyor ! Günlerdir engelli olma halinden engelimi aşma haline dönüşebilmek umuduyla dayanılmaz ağrılar içinde yaşıyorum...umudum var elbette iyileşebilmek adına ama yine de kendi kendime sormadan duramıyorum bugünlerde : '' Ben bu kadar acı çekmek için ne yaptım ki? ne suçum ne günahım vardı ki bu kadar acıya katlanmak zorundayım ? cevap ; Allahın sevgili kulu olmak mı? bazen kendim de inanıyorum aslında demek rabbim beni çok seviyor ki bu kadar acıya dayandıkça o daha fazla acı vermek istercesine...neyse kafam karışık bugünler de daha fazla yazıp da kimseleri meşgul etmek de istemiyorum...

Bu yalan dünyaya ama öyle ama böyle bir şekilde geldik ve gideceğiz sonuçta vademiz doluncaya kadar varız sadece...ama yine de gerçek dünyada engelli olmayacağımı bilmek bile beni şimdilik mutlu etmeye yetiyor...

berkemeteatasoy · Nis 18, 2013

günaydın..yok bu yazıyı okuyan sana asla küfür etmeyecek ama babana küfredecekleri kesin..bir baba evladının mutluluğu ve sağlığı için yaşar imkanı olupta cimrilik yapan evladı üzerinde o baba baba olamaz..duğurmak babalık degil köpeklerde onu yapıyor sahiplenmek canı ile malı ile senin durumda olan bi arkadaşım var..öz oğlunu bodrumda üvey anneyi sarayda yaşatan bi sivaslı şerefsiz bi adam daha tanırım..şimdi yaşlandı bodrumda kalan engelli öz oğlundan meded umuyor..bu genç zamanında ameliyatla sağlam olurken babası pintilik yapınca çocuk ömür boyu sakat kalıyor..suç babada asla affetmeyecek haklı bence..o zamanlar devlet yardım kuruluşları böyle degildi sosyal güvencesi olmayanlar fakirse zaten ölüyordu..16 yaşında 3,5 milyon vermeyen zengin baba bugün 45 yaşında olan engelli oğluna hesabı nasıl verecek..ilahi adelet..yerini bulur

celal1973 · Nis 30, 2013

Kardeş... olay geçmişte kaldı... baban senin böyle olacağını bilse ihmallik edermiydi. düşünemedi. cahillik etmiş.

kardeş peki sen şimdi ileri derece de özürlüsün...
baban bu yaşına kadar sana baktı mı? yani benim arkadaşımın babası engelli olunca evini terkedip başka kadına gitmiş.

bence olan olmuş affetmek ile ilgili müjdeleri bir bilsen...

bir de sen bu engelini ganimet bil. bu hastalar risalesini oku: Hastalar Risalesi

ben de friedreich ataksisi hastasıyım 15 yıldır sandalyedeyim.

Peygamerimiz SAV DEN Affedici Olmak İle İlgili Hadisler

(Affedin ki, Allahü teâlâ da sizi affetsin ve şerefinizi yükseltsin!) [İsfehani]

(Allah rızası için affedeni, Allahü teâlâ yükseltir.) [Müslim]

(Kendinden uzaklaşanlara yaklaşmak, zulmedenleri affetmek, kendini mahrum edenlere [Kendine bir şey vermeyenlere] ihsan etmek, güzel huylu olmaktır.) [İ.Süyuti]

(Sana zulmedeni affet, sana gelmeyene git, sana kötülük edene sen iyilik et, aleyhine de olsa mutlaka doğru konuş.) [Ruzeyn]

(Musa aleyhisselam, "Ya Rabbi, senin indinde en aziz kimdir?" diye sordu. Allahü teâlâ da, "İntikam almaya gücü yeterken affedendir" buyurdu.) [Harâiti]

(Allahü teâlâ merhameti olmayana merhamet etmez, affetmeyeni affetmez.) [İ.Ahmed]

GokKusagi · Kas 11, 2013

Angel22' Alıntı:
Ben 36 yaşında bir engelliyim. Engelim doğuştan (hastalığımın adı pek bilinmeyen ama tedavisi mümkün bir hastalık) Bundan 20-25 yıl önce yani ben daha çocukken hastalıkla ilgili yeterli tedavi yapılsaydı bugün olduğum durumdan çok daha iyi durumda olacaktım.

Şimdiki sağlık durumum hiçte iç açıcı değil. Sürekli yatmak zorundayım ve yürüyemiyorum. 15-16 yaşlarına kadar yürüyordum oysa. O zamanlar babam para kazanma derdinde olduğu için annemin yalvarmaları, ağlamalarına rağmen beni dr a götürmedi. Zamanında dr yüzü görseydik bügün engelli, özürlü sakat yada adımıza ne deniyorsa ondan denilmeyecekti.

Bu satırları yazmamın nedeni şudur. Herkes engelli olmayı bir kader sanır. Oysa benim engelim bir kader değil açık bir ihmal. Hatta hiç mütevazi davranmayacağım bir İHANET...
Bügün geldiğimiz noktada babamın kayde değer bir varlığı var. Ama o varlık benim kaybettiğim sağlığımı kesinlikle yerine getirmeyecek. Eğer ilahi bir adalet varsa ben hakkımı ilahi adalet huzurunda alacağım. Beni yegane teselli edecek şeyde budur.

Bu satırları okuyan engelliler.gen.tr üye ve ziyaretcilerinin bir kısmı bana küfür edecek, hain evlat gibisinden laflar edecektir. Onlara verecek tek cevabım var. Bu hayat benim hayatım. Ve hayatta çektiğim çileleri bir tek ben bilirim.

Sevgili ANGEL22 bende sizle aynı durumdayım. İnanın aynı duygulardayız, benim'de baba tarafım zengin ve maalesef bende doğuştan görme ve duyma engelliyim. Lakin çok küçükken daha bebek yaşta tedavim yapılsaydı bende bu durumda olmayacaktım. Annemle ALLAH'a havale ediyoruz. Şimdi ise NEFES ALIYORUZ BUNA ŞÜKÜR diyorum..

Ayrıca beni baba tarafım istemedi (BABAANNEM HARİÇ) engelimden ötürü babam dahi, yani annem kendi tırnakları ve çabalarıyla şu anki durumumdayım çok şükür. varlık içinde yokluk çektik..

septik · Kas 11, 2013

Arkadaşlarım.

Evet eneglimiz var ve aile ve veya çevremizde bizi kabul etmeyen bizden korkan kendine yakıştıramayan bzileri yok sayacak düşüncede olan yakın çevremzi yabancı olamdığımız bir durumdur.

Bu tarz bir duruma ne dini ne ahlaki ne vicdani bir cevap bulma çabamız emin olun boşadır çünkü sorsak ve zorunlu cevap vermeleri gerekse dahi ya bizden dolayı utandığı yada yük gördüğü yada ilgilenecek zamanı ve parası olmadığı şeklinde bir açıklama yaparlar.

Peki gerçekle alakası nedir

Ben acizane fikrimi söyleleyim. Hani bizler bedensel engelliyiz ya o tarz diye bahsettiğim insanlar bizden daha fazla engelli insanlardır ego dediğimiz kendini ön planda tutan zayıf karakterli sadece kendini düşünen bencil insanlar.

Olayın kötü kısmı kendi ailemiz bize göre kendi canımız kanımız herşeyimiz olması gereken elimzden her daim tutmasını ve hatta tutacağını düşündüğümüz ve yanıldığımız ve emin olun psikoljik sorunları olan insanlardır.

Yaşamış olanalr teyit edecektir normal engelli ortamımıza ek sorunlar sıkıntıların ilavesinden başka bir şey değildir.

Bu konuların çözümü yok gibi birşeydir iki seçenek ya katlanacak yada devletten yardım istemek.

Çözümü nerde bulursanız biz engelliler gen tr olarak her zaman yanınızdayız.

Saygılar.

cilginpalet · Kas 11, 2013

ah o keşkeler yokmu keşkeler işte insanın nekadar keşkesi azsa hayatta okadar mutludur büyük ihtimalle benim durumumdan iyisindr ben omurilik felçlisiyim kısaca c 6 c7 yanineredeyse bonumdan altı felç ama br şekilde hayatın biryerlerinden yakalamak zorundayız mutlu olmak isteyen bir kabuk ekmekle akmayan bir damda mutlu olur mutlu olmayı beceremiyenler saraylarda köşklerdede mutlu olamaz yani düşün ben kazayapınca peder bey eve gtrmeyin atın denize demişti bu dr yaşaman mucize demişti yoğunbakımdan çıkamaz demişti tekerlekli sandalyeye binemez demişti en fazla 4 yıl yaşar demişlerdi =) 16 yıl oldu tekerlekli sandalyeye 3 ay sonra bindim 4 yılda ölür dediler 16 yıl oldu kısaca babam bunudedi anam şöyle yaptı vsvs neyse insana biçilen rol onu yaşıyorsun yapacak bişiyok ne fazlasını ne azını sana ve tüm engelli dostlara tavsiyem kendinizden iyi olanlara bakıp ah edeceğine sizden daha kötü durumdakilerebakıp şükrederseniz mutlu olursunuz

septik · Kas 11, 2013

Çılgın kardeşim şükürki bahsi geçen konuyla bir alakam yok şükürki ailem düzgün insanlar ve Allah razı olsun onlardan hiç bir konuda ihtiyaç hissetmiyorum.

Allah seninde yardımcın olsun.

Hatta senin sözlerinin samimyetine inanarak durumun için analiz yaptım belki hakkım bile değildi anlamak çözüm değidir fakat fikir öne sürmeyi bir marifet sayarız olmadığı gerçeği ortadayken size öle birşey diyeyim ki ben bu sitede çok şeyin hemen her konunun öğrencisi sayıyorum kendimi sizin bilginizin yaşadığınız sorunların kalıcı olursam ve olmasam dahi bir gün birilerine faydası dokunur veya sizin ve diğer cevapların bende yaratacağı ikna durmuna göre başkalarını yönlendireceğine inanıyorum.

Şimdi çözüm bulabilrimiyiz emin olun bilemiyorum ama dertleşmenin bir çözüm ve rahatlama olacağına eminim.

Keşke elimden birşey gelse optimist denir ya o iyimser benim işte

hep iyi olsun iyi olacak düşüncem budur varsa bir yol hemen o yola başvurmak gibi ama şunu çok iyi bilirim yaşayan bilir ve bize düşmez akıl vermekki o ki siz zaten her konuyu ayrıntılı düşünmüşsünüzdür.

gececi01 · Kas 11, 2013

bizler allaha ahirete inanıyorsak allah katında üstün kişileriz ama bu üstünlük bizi cehennemden kurtarmıyor hatası ile günahları ile yaşantımıza devam ediyoruz bu durumumuza istinaden yaratan bizlere zayıf olduğumuz için bazı fırsatlar verir gülün, sadaka verin, regaib kandili ,miraç, kadir gecesi, gibi ama bazan bu fırsatlar dahi bizi kurtaramayabiliyor bu esnada farklı bir mekanizma devreye giriyor daha büyük acılardan kurtulmamız için biz inananların eli 1 damla sıcak suda yansa kaydedilmekte gördüğün her 1 acı keder ızdırap hastalık yazılmakta ve belkide 1 saniye acıya karcılık 1 günahından kurtulacaksın asıl korkki bu dünyada safahat içerisinde yaşıyor ve hiçbir şekilde ızdıraba maruz kalmıyorsan eyvah işte bütün işlerin büyük mahkemeye kalıyo işte ozaman emin ol babana ettiğin bedduanla dahi uğraşamayacak hatta sıra dahi gelmeyecektir şu halde bu sitede dahi bulunan insanların üzerimde hakkı var lütfen nolur helal edin

Gazoz Agacı · Kas 11, 2013

Selam çılgınpalet,

Arkadaşım çok çok geçmiş olsun inan çok üzüldüm beni alıp nerelere götürdün böyle offf yaa. Belki bir gün ( o gücü kendimde bulduğumda) rahmetli babamın nasıl bir melek olduğunu yazarım bu satırlara ama dediğin bir cümle öyle çok hoşuma gitti ki ;

başımıza gelen her ne kadar talihsiz bir olay olsa da ve bizler engelli olsak da ama bir şekilde hayatın bir yerlerinden yakalamak zorundayız mutlu olmak isteyen bir kabuk ekmekle, akmayan bir damda mutlu olur mutlu olmayı beceremeyenler saraylarda köşklerde de mutlu olamaz.

Aklıma mutluluğun resmi geldi

sen mutluluğun resmini yapmışsın arkadaşım ben de yaptım geç oldu, güç oldu ama ben de o resimde kendimi görebiliyorum artık ve hayat her şeye rağmen , herkese rağmen güzel diyebiliyorum

Bundan sonra ki yaşamınızın hayallerinizden bile güzel geçmesi dileklerimle...

Babamı hiç affetmeyeceğim!

Angel22

Üye

unuttum.29

Moderatör

kehribarcariye

Üye

Fulya

Üye

Tutulamaz19

Üye

Gazoz Agacı

Moderatör

berkemeteatasoy

Üye

celal1973

Üye

GokKusagi

Üye

septik

Editör

cilginpalet

Üye

septik

Editör

gececi01

Üye

Gazoz Agacı

Moderatör