Babür İmparatorluğu

Hindistan'da kurulan Babürlüler Devleti'nin kurucusu, Zahüriddin Babür'dür. Babür Şah, Delhi Sultanı ile uzun mücadelelerden sonra, Pencap'nı önemli şehirleri yanında Delhi ve Agra'yı da alarak devletini kurmuştur. Başkenti Agra'dır. Afgan emirlerini, Hindu prenslerini mağlup eden Babür, Müslüman olmayanlara karşı başarılarından dolayı Gazi ünvanını almıştır. Bir yıl sonra hakimiyetini Bengal'e kadar uzatan Babür, 1530 yılında başkent Agra'da ölmüştür.

Ekber dönemi devletin en parlak dönemidir. Ancak oğlu cihangir döneminde İngilizler Hindistan'a yerleşmeye başlamışlardır. Daha sonra gelen Şah Cihan dönemi mimari, sanat ve siyaset alanlarında parlak bir dönemdir. Osmanlılar ile kurulan yakın ilişkiler sonucunda dünyanın en güzel mimari eserlerinden sayılan; Şah Cihan'ın eşi Mümtaz Mahal adına yaptırdığı Taç-Mahal Türbesi'nin inşasında Osmanlı mimarları da görev almıştır. Kardeşleri ile yaptığı mücadeleyi kazanarak tahta geçen Alemgir döneminde başarılı bir siyasi dönem geçirilmiştir. Ancak ondan sonra Babürlülerin durumu bozulmuştur.

İç çekişmeler, taht kavgaları, ayaklanmalar birbirini izlemiştir. 1723 yılında devlet, Delhi ve Haydarabad olmak üzere ikiye ayrılmıştır. 1739 yılında İran hükümdarı Nadir Şah'ın Kuzey Hindistan ve Delhi'yi ele geçirmesinin ardından batılıların ülke üzerindeki baskıları artmaya başlamıştır. 1766 yılında yapılan Allahabad Antlaşması ile idari hakimiyet İngilizlerin eline geçti. Nihayet, 1858 yılında Hindistan'ın İngiltere'ye bağlanmasının ardından 1877'de Kraliçe Victoria, resmen Hindistan İmparatoriçe'si ilan edilmiştir.