Başarı üniversiteye gidip, zengin olmak değil; iyi insan olabilmektir !!!

Takdir-teşekkür almak, üniversiteyi kazanmak, zengin olmak, iyi bir iş sahibi olmak bir başarıdır. Ama gerçek başarının kendisi değildir. Asıl başarı kendisini tanıyan, kendisi ve çevresi ile barışık, iyi bir anne, iyi bir baba olabilmektir.

Başarı nedir?

İyi bir üniversiteyi kazanmak mı?

Yoksa zengin olmak mı?

Veya bir öğrenci için her dönem takdir belgesi almak mı?

Ya da iyi bir meslek sahibi olmak mı?

Kimi insanlar için bunlar başarı göstergesi olarak kabul edilebilir... Ama asıl önemli olan öğrencilerin (çocuklarımızın) şu ya da bu meslekte olması değil, “hayatta başarılı olmak” amacına yönelik, geniş bir kültür yelpazesine sahip olacak şekilde yetiştirilmelerini sağlamaktır. Çocuklarımızın; sağlıklı düşünüp, isabetli kararlar verme hasletlerini geliştirmeyi ön plana alan bir eğitim stratejisi uygulamaya çalışmalıyız. İleri ki hayatta hangi işe el atarlarsa muhakkak başarılı olmalarını hedefleyip ve bu hedefler doğrultusunda yönlendirmeliyiz.

Bilindiği üzere her güzel sonuç için, önce biraz sıkıntı ve zahmet çekmek, çalışıp çabalamak gerekir. Ve bizim (öğretmenler ve ebeveyn) meşgalemiz olan eğitim özellikle zahmetli, zaman isteyen bir uğraştır. Neticesini almak için son derece sabırlı olmak gerekir.

Gerek okulda gerekse evde verdiğimiz eğitimle, çocuklarımızın;

Şahsiyetlerini geliştirmeyi,

Yeri geldiğinde kendilerini de acımasızca eleştirebilmeyi,

Okuyup duyduklarını hemen kabul etmeyip sıkı bir tenkit süzgecinden geçirmeyi,

Hiçbir zaman önyargılı olmamayı,

Kendilerine güvenmeyi,

Bir topluluğa sıkılmadan hitap edebilmeyi,

Hür düşünmeyi ve düşündüklerini rahatça ifade edebilmeyi,

Sorumluluk alabilmeyi ve aldığı sorumluluğu yerine getirmek için çaba sarf etmeyi,

Karşısındaki kim olursa olsun, sabır ve hoşgörü ile yaklaşıp dinlemeyi,

Hak bildiği doğruları sonuna kadar çekinmeden savunmayı,

Hatalı olduğunda bunu kesinlikle bir gurur meselesi yapmadan, hatalarından geri dönebilmeyi,

İnsanlara karşı adil olabilmeyi,

kazanmalarını hedefleyip ve bu uğurda elimizden gelen fedakarlık ve özveriyi göstermeye çalışmalıyız.

Çocuklarımızın derslerinde başarılı olmalarını istiyoruz. Yüksek notlarla sınıflarını geçmelerini istediğimiz gibi. Fakat bir öğrenci her derste yüksek not alacak diye bir kanun da yoktur! Derslerdeki bilgilerin mesleklerde pek kullanılmadığını da göz önünde bulundurursak; önümüze çıkacak sonuç şudur: Dersler bizim (öğrencilerimiz, çocuklarımız) için amaç değil, araç olmalıdır. Yani başarıya götürecek birer basamak, birer merdiven de diyebiliriz.

Önemli olan çocuklarımızın gelecekte (ileri ki yaşamlarında) meslekleri ne olursa olsun;

Kendisini tanıyan (kendi nitelik ve niceliklerinin farkında, güçlü ve zayıf yönlerini iyi bilen),

Kendisi ve çevresi ile barışık (Duygularını uygun bir şekilde ifade edebilen),

İyi bir anne baba,

Mesleklerinde sürekli en iyi olmanın peşinde koşan insanlar olmalarıdır.

“O halde çocuklarınızı not makinesi olarak görmemeyi öğrenmelisiniz!”