Bir Demet Kır Çiçeği

Gül için dikenine katlanabileceklerini söyleyenlerdir, kır çiçeklerini
göremeyecek kadar güle bağlanmış olanlar 'Gül' derler, başka bir şey
demezler üstüne...

Ömürleri güllere ulaşmak için tükenirken, ehemmiyet vermezler, ayak altında
kalan, gül kadar narin, gül kadar güzel ama güzelliği fark edilmeyen kır
çiçeklerine. Mutlu olma sevdasına düşmüşlerdir kendilerince.

Mutlu olmak için zorluklara katlandıklarını bile söyleyebilirler. Onlar için
güzel bellidir artık. Takvim yaprakları birer birer düşerken, kimi zaman yol
katedemediklerine üzülürler. Oysa güzellikler yanıbaşlarındadır her zaman,
ama onlar her zaman güzellikleri uzakta aramak sevdasındadırlar. Uzaktaki
kıymetlidir; zorluklarla elde edilen değerlidir; aradığında elinin altında
olmayan güzeldir, derler.

Yanıldıkları tek nokta var: Onlar hep uzaklara bakarken, birileri
katlanmıştır, onun güzel bulmadıklarına, birileri kıymet vermiştir kır
çiçeklerine...

Mutlu olmak için, gelecek bir yarını beklemezler. Ayaklar altında ezilenlere
ehemmiyet verip, onlardaki güzelliği fark edip, yarını beklemeden, bugünden
mutlu olmaya başlayanlardır onlar. Bir kır çiçeğinin güzelliği onlar için
yeterlidir. Gülde gönülleri varsa bile, onlara ulaşmak için ömür tüketmekten
korkarlar ve kır çiçeğindeki gül güzelliğini fark ederler.

İnsan her zaman güzeli ister, güzel hastasıdır. Güzele ulaşmak için ömrünü
feda eder. Oysa bir baksa etrafındakilere, mutlak bir güzeli fark edecektir.
Ama tek bir düşüncenin kavanozunda kapalı kalmıştır. Güzeli ararken, ezerek
geçtiği bir başka güzeli fark edemeyecek kadar kördür artık. Oysa bir
çevirse uzakta takılı kalan gözlerini; gönül rahatlığı ile bir taksa farklı
güzellikleri de görme gözlüğünü...

Hayatına renk verse, kır çiçeklerinden demetlenmiş bir demetle... Hayatını
güzellikler yönüne değil de, güzellikleri hayatın yönüne çevirmeye
çalışsa...

Bir görebilse kır çiçeğinin gül tarafını... Bir görebilse, hayal pınarının
çeşmesinin değil de suyunun önemli olduğunu... Yetinse elindeki ile,
güzelliğini bulmaya çalışsa elindekinin. Sevdiklerini gül demetleriyle mutlu
edebilme fikrini atsa kafasından. Bir gün de kır çiçeği toplasa, sunsa
sevdiklerine... Hayatını gül arama yolunda feda edeceğine, görse kır
çiçeğinin gül yanını... Bir fark etse ayaklarının altındakileri, bir
ehemmiyet verse kır çiçeklerine. "Sonuçta ikisi de çiçektir. Gül herkesçe
güzeldir, kır çiçeği de bence güzeldir." dese. Uzaklara bakmaktan, güle
ulaşmaktan dermansız kalacağına, bu enerjiyle kır çiçeğini sevmeye ve
sevdirmeye çalışsa; bu güzelliği sevdikleriyle paylaşsa. Güle ulaşma
arzusuyla koşturanlara gösterebilse kır çiçeğinin gül yanını. Anlatabilse
gül için ömür tüketmenin boş olduğunu...

Gül güzeldir; ama sevgi mevsimi geçtikten sonra, gül için koşmanın bir
anlamı kalmayacaktır. Öyleyse hiç vakit kaybetmeden al eline bir demet kır
çiçeğini, onun sana sunduğu mutluluğu görmeye çalış. Çünkü hayat, mükemmeli
aramaya yetecek kadar uzun değil!