- Katılım
- May 19, 2010
- Mesajlar
- 14,497
- Tepkime Puanı
- 189
- Puanları
- 63
- Yaş
- 50
Bu Öykü "Birinci Engelliler Konulu Öykü Yarışmasında" Üçüncülük Ödülü Almıştır...
ÖYKÜNÜN ADI: BİR KÜÇÜK DÜNYAM VAR.
YAZAN: ERDAL GÖZE
Bir Küçük Dünyam Var Adlı Öykü PDF Formatında Okumak İçin buraya tıklayınız
KONU: Öyküde görme engelli bir genç kızın, gören birine göre, hayal dünyasının ne kadar geniş olduğu anlatıldığı gibi yalnızca işittiklerine göre nesnelere ve insanlara yüklediği anlam, o seslerin belleğinde yarattığı görüntü, o görüntülerin yarattığı imgelemler, imgelemlerin ruhunda yarattığı çarpıntılar, görünen dünyanın arkasında görünmeyenlere karşı duyarlılığı, körlerin mahkemede tanık olarak kabul edilmemesi, gözlerini kaybettikten sonra sürekli “sonbahar” mevsiminde yaşadığı, yaşamında hep baharı beklediği, bu baharın dünyanın daha yaşanılabilir bir dünya olduğunda geleceği ironik bir dille anlatılmaktadır.
Bu öyküde, sırf gözleri görmediği için tanıklığı kabul edilmeyen bir engellinin aslında hepimizin dünyasından daha farklı, daha estetik, daha zengin olan iç dünyası okura sunulurken, insanların kümelere ayrılarak “şeyleştirmesine” karşı çıkılmakta, kategorileştirilerek toplumdan dışlanan “engellilerin” yalnızca farklı yaşayan insanlar olduğunun altı çizilmektedir.
Bunun yanı sıra, öyküyü okurken insan adına, insanlık adına çeşitli kategoriler çizilip sınırlar koyulurken, insanın kendi bedeninin sınırlarına değil de, insanlığın oluşturduğu sınırlara takılıp kalması insanın insana söylediği korkunç bir yalan değil de nedir diye düşünmeden edemiyorsunuz.
ÖYKÜNÜN TEKNİK OLARAK İNCELENMESİ:
DİL VE ANLATIM: Öykü tekil örgeyle başlamış olup birinci tekil kişiyle yazılmıştır. Dil oldukça akıcı olup yazar ironik bir dil kullanarak toplumsal yaşamdaki çelişkileri göstermeye çalışmıştır.
KURGU: Öykü ara başlıklarla ilerlemektedir.
ÇATIŞKI : Öyküde, anne-baba, baba-kız çatışkısı olduğu gibi karakterimiz engellilerle ilgili politikalarla da çatışmaktadır.
İZLEK: Görme duyusunu yitirmek bir eksiklik değildir. İnsan isterse karanlığın içinde aydınlığı görebilir. Asıl körlük, vicdanı olmamak, sağduyu ve anlayış engelli olmak, duyarlığını yitirip tüm dünya sorunlarından uzak yaşamaktır. Kentler bombalanırken, insanlık savaş ve açlıkla boğuşurken hoşgörüsüz bir dünyada insanlar birbirini ötekileştirerek yaşarken, tüm bu olumsuzlukları görmezden gelmek “kör olmak” değil de nedir? Asıl “kör” kimdir?
ÖYKÜNÜN ADI: BİR KÜÇÜK DÜNYAM VAR.
YAZAN: ERDAL GÖZE
Bir Küçük Dünyam Var Adlı Öykü PDF Formatında Okumak İçin buraya tıklayınız
KONU: Öyküde görme engelli bir genç kızın, gören birine göre, hayal dünyasının ne kadar geniş olduğu anlatıldığı gibi yalnızca işittiklerine göre nesnelere ve insanlara yüklediği anlam, o seslerin belleğinde yarattığı görüntü, o görüntülerin yarattığı imgelemler, imgelemlerin ruhunda yarattığı çarpıntılar, görünen dünyanın arkasında görünmeyenlere karşı duyarlılığı, körlerin mahkemede tanık olarak kabul edilmemesi, gözlerini kaybettikten sonra sürekli “sonbahar” mevsiminde yaşadığı, yaşamında hep baharı beklediği, bu baharın dünyanın daha yaşanılabilir bir dünya olduğunda geleceği ironik bir dille anlatılmaktadır.
Bu öyküde, sırf gözleri görmediği için tanıklığı kabul edilmeyen bir engellinin aslında hepimizin dünyasından daha farklı, daha estetik, daha zengin olan iç dünyası okura sunulurken, insanların kümelere ayrılarak “şeyleştirmesine” karşı çıkılmakta, kategorileştirilerek toplumdan dışlanan “engellilerin” yalnızca farklı yaşayan insanlar olduğunun altı çizilmektedir.
Bunun yanı sıra, öyküyü okurken insan adına, insanlık adına çeşitli kategoriler çizilip sınırlar koyulurken, insanın kendi bedeninin sınırlarına değil de, insanlığın oluşturduğu sınırlara takılıp kalması insanın insana söylediği korkunç bir yalan değil de nedir diye düşünmeden edemiyorsunuz.
ÖYKÜNÜN TEKNİK OLARAK İNCELENMESİ:
DİL VE ANLATIM: Öykü tekil örgeyle başlamış olup birinci tekil kişiyle yazılmıştır. Dil oldukça akıcı olup yazar ironik bir dil kullanarak toplumsal yaşamdaki çelişkileri göstermeye çalışmıştır.
KURGU: Öykü ara başlıklarla ilerlemektedir.
ÇATIŞKI : Öyküde, anne-baba, baba-kız çatışkısı olduğu gibi karakterimiz engellilerle ilgili politikalarla da çatışmaktadır.
İZLEK: Görme duyusunu yitirmek bir eksiklik değildir. İnsan isterse karanlığın içinde aydınlığı görebilir. Asıl körlük, vicdanı olmamak, sağduyu ve anlayış engelli olmak, duyarlığını yitirip tüm dünya sorunlarından uzak yaşamaktır. Kentler bombalanırken, insanlık savaş ve açlıkla boğuşurken hoşgörüsüz bir dünyada insanlar birbirini ötekileştirerek yaşarken, tüm bu olumsuzlukları görmezden gelmek “kör olmak” değil de nedir? Asıl “kör” kimdir?
