Biraz Empati (Okula köpeğin çektiği tekerlekli sandalye ile gitmek)

Bir akülü sandalyenin ne anlama geldiğini bunu kullanmak zorunda kalan insan kadar hiç kimse bilemeyeceği tartışmasızdır. Fakat hani deriz ya biraz empati işte şimdi biraz empati zamanı!

Yaşamadan bilemeyiz bazı şeylerin ne güzelliğini ,nede zorluğunu yaşadıklarımızda etrafımızda olup bitenleri unutturmamalı bizlere hani sağlıklıyızdır unuturuz hasta olmayı yada varlıklıyızdır unuturuz fukaralığı işte empati hep olmalı hayatımızda ki unutmamalıyız hep bizden farklı durumda olanları. Tıpkı unutulan bu çocuk gibi!

Kimdir bu çocuk maddiyat yüzünden akülü bir sandalye sahibi olamayan bu çocuk okula gitmek için verdiği çabayı gözler önüne sermek istedim. Neden hakkı olan sandalye ona verilmiyor? Neden oda rahatca okulana gidemiyor? Neden ona insanlar değil bir köpek yardım ediyor? İşte tüm bu nedenlerin cevabı sadece bizlerde gizli bizim insana olan sevgi ve saygı yoksunluğumuzda ve bizim insanlarımıza vermediğimiz değerde gizli. Oysa bu akülü sandalyeler her ihtiyacı olana devlet tarafından verilse hiç bir çocuk bunu yaşamak zorunda kalmasa hadi devletimizi yönetenler birazcık empati..


Osmaniye’nin Sumbas ilçesi'nde akülü sandalyesi olmayan Emir Aktaş'ı, tekerlekli sandalyesini çekerek köpeği okula götürüp getiriyor.