Bizden Olmayan Ötede Dursun Düşüncesi

gülümse_hayata

Üye
Üye
Katılım
Kas 9, 2010
Mesajlar
16,299
Tepkime Puanı
15
Puanları
0
Yaş
49
Bizden olmayan ötede dursun!

Öyle bir gruplara ayırdılar ki bizleri sanki insan değilde bir kasa dometes,elma misali iyiler bir yana, çürük çarık diğer bir yana,olgunlar biryana,hamlar diğer yana UNUTTULAR bizlerin insan olduğunu bir kasa sebze meyve gibi davrandılar/davrandık.


11378647_1612041692413604_798084170_n.jpg

Alevi dediler,kürt dediler, sakat/engelli dediler,Hanefi dediler,Şafii dediler, vs.vs.. dediler de dediler. Herkes birşey dedi ama yine herkes hepsinin yaradılışını insan olduğunu unuttu. Guruplaşıldıkca guruplaşıldı kendinden olmayana öcü gibi bakıldı. Neticesinde geldiğimiz nokta birbirini kıran açıkcası kedi köpek gibi sürekli didişen,kedi fare gibi sürekli can korkusuyla kaçışan kocaman bir ülkenin garip hallere bürünmüş birer vatandaşı olduk çıktık.

Ne tam manasıyla mutlu olabildik,nede tam manasıyla insanca yaşayabildik. Günümüzde bile öyle tabular vardı ki yıkamadık.
Her birimiz ayrı ayrı maskeler taktık taktığımız maskenin altında kendimizi kaybettik gülerken ağladık, ağlarken güldük.

Töre dedik cinayetler işledik,namus dedik kadınlarımızı katlettik,para dedik çaldık çırptık haramı helali unuttuk, garip olan o ki zaman,zaman bunları hepimiz yaptık biz değilse babamız babamız değilse dedemiz ama illaki birileri yaptı fakat yinede gruplara ayrılmayı başardık Helal bize:mad:

Bizden olmayanı, kendi gurubumuza dahil olmayanı hep ötekiledik. Engelliysen git engellilerle takıl engelli arkadaşlar edin hatta engelli bir sevgilin olsun ne işin var engelsizlerle der gibi davrandık. Yine aynı şekilde kürtsen aleviysen ancak kendinle aynı düşünceyi taşıyanlarla bir ol ne işin var başkalarıyla der gibi tavırlar sergiledik. Tüm bunları yaparken insanlıktan bahsedip güzel bir yaşam hayalleri kurmayıda ihmal etmedik.
Peki hangi yüzle?


Küçücük olaylarda bile büyük fırtınalar koparabildik ne tahammülümüz kaldı ,nede sabrımız ,ne iyi niyetimiz kaldı nede anlayışımız gülen yüzlerimizi kaybettik, öfkelere esir ettik kendimizi, dilimizde küfür isyan eksilmez oldu.
PEKİ NEDEN?

Nedeni bırakmadılar bizleri insanca yaşayalım birlik olalım, dik duralım ,diri olalım çünkü ayrıştırdılar bizleri birbirine üstünlük sağlamaya çalışan bir toplum haline getirdik kendimizi,sevmesini bilmedik ,övmesini bilmedik,destek olmayı el vermeyi bilmedik, benim babam senin babanı döver der misali bizden olmayanı hep iteledik hep öteledik.

Evet dostlar içimdekileri içimden geldiği gibi sözcüklere dökmeye çalıştım. Bu ayrışmış hallerimizi azda olsa sizlere hatırlatmak istedim. Bir silkelenelim bir kendimize gelelim istedim.Bu ayrışmış halimizin hiç birimize faydası olmadığını/olmayacağını görelim istedim. Belki kırdım birilerinizi belkide evet haklısın dedirttim bilemiyorum ama ben hep birbirimizi ben sen o bu demeden sevelim koruyalım kollayalım istiyorum.

Yunus Emrenin bir sözüyle yazıma nokta koymak istiyorum.
Yaradılanı severim yaradandan ötürü
 
Tekerlekli Sandalye
Üst