- Katılım
- May 19, 2010
- Mesajlar
- 14,522
- Tepkime Puanı
- 193
- Puanları
- 63
- Yaş
- 50
1.HİKAYE
Engeli aşmak için yaşamda o engeli, kaldırmaya çalışmalıyız.
Engelde sadece kendi engelini atlatmaya değil o engelde yaşamaya karar vermeliyiz.Buda yaşamda kalmaya bir şeylere bağlanıp hayatta kendi engelimizi atlatıp normal engeli olmayan insanlar gibi çaba gösterip zorluklara göğüs germeliyiz.
Aşağıda belirtmiş olduğum öyküde bir engelin hayata bağlılığı için kendi canından olan yavrularına bağlılığını görmemiz gerektiği ve bu gereksimde hayattaki engel ve yaşam kavramlarının ortadan kolaylıkla bağdaşmasını hedefleriz tabiki bunda toplumun büyük bir katkı payı vardır.
-DİKİLİ AĞAÇ
-Benim babam bir çınar ağacı gibi dikili bir ağaçtı.Babamın iki oğlu bir kızı vardı .Babam emekli çalışmıyordu.Çünkü bundan 10 yıl önce bir trafik kazası geçirmiş,Ve felç kalmıştı babam artık engelli bir hayata başlayıp engellerini yaşama olan bağlılığını kazanmak için hayattaki tek hedefi çocuklarına olan sevgisini kazanıp hayata tek hedefi engelli olarak devam eder.Babam annemin ölümünden sonra bizlere bakıyordu.Abim balıkhanede çalışıyordu her gün eve balık getirirdi.Abim babamı dinlemez her gece balıkhaneye gider sünger çekerdi.Ama abimin son gidişinden sonra denize dalmış bir daha çıkamamıştı.Babam bu duruma fazla üzülmedi çünkü abimi uyarmıştı.Ama öyle demeyin babam her gece engelli olsada oğlunun öldüğü yere sahile gidip ona dua ederdi.Ablam kendi halinde sevdiği bir genç vardı.Onunla evlenmek için babamdan izin istedi.Diğer abim babama onun içkici olduğunu söylemişti.Bir türlü babam bunu dinlemezdi düğün günü gelmiş daha ilk gecesi ablam babamı aramış kavga ettiklerini söylemişti ablam artık eve gelmişti.Ben üniversiteyi okuyordum sevdiğim bir kız vardı.Ama babası babamın felç olduğunu engelli olduğunu söyleyip oğlu ile sevdiği kızı ilişkimizi kesti.Artık koca çınarın ardından sürüklenen bir macera.
Devamı için tıklayınız
Engeli aşmak için yaşamda o engeli, kaldırmaya çalışmalıyız.
Engelde sadece kendi engelini atlatmaya değil o engelde yaşamaya karar vermeliyiz.Buda yaşamda kalmaya bir şeylere bağlanıp hayatta kendi engelimizi atlatıp normal engeli olmayan insanlar gibi çaba gösterip zorluklara göğüs germeliyiz.
Aşağıda belirtmiş olduğum öyküde bir engelin hayata bağlılığı için kendi canından olan yavrularına bağlılığını görmemiz gerektiği ve bu gereksimde hayattaki engel ve yaşam kavramlarının ortadan kolaylıkla bağdaşmasını hedefleriz tabiki bunda toplumun büyük bir katkı payı vardır.
-DİKİLİ AĞAÇ
-Benim babam bir çınar ağacı gibi dikili bir ağaçtı.Babamın iki oğlu bir kızı vardı .Babam emekli çalışmıyordu.Çünkü bundan 10 yıl önce bir trafik kazası geçirmiş,Ve felç kalmıştı babam artık engelli bir hayata başlayıp engellerini yaşama olan bağlılığını kazanmak için hayattaki tek hedefi çocuklarına olan sevgisini kazanıp hayata tek hedefi engelli olarak devam eder.Babam annemin ölümünden sonra bizlere bakıyordu.Abim balıkhanede çalışıyordu her gün eve balık getirirdi.Abim babamı dinlemez her gece balıkhaneye gider sünger çekerdi.Ama abimin son gidişinden sonra denize dalmış bir daha çıkamamıştı.Babam bu duruma fazla üzülmedi çünkü abimi uyarmıştı.Ama öyle demeyin babam her gece engelli olsada oğlunun öldüğü yere sahile gidip ona dua ederdi.Ablam kendi halinde sevdiği bir genç vardı.Onunla evlenmek için babamdan izin istedi.Diğer abim babama onun içkici olduğunu söylemişti.Bir türlü babam bunu dinlemezdi düğün günü gelmiş daha ilk gecesi ablam babamı aramış kavga ettiklerini söylemişti ablam artık eve gelmişti.Ben üniversiteyi okuyordum sevdiğim bir kız vardı.Ama babası babamın felç olduğunu engelli olduğunu söyleyip oğlu ile sevdiği kızı ilişkimizi kesti.Artık koca çınarın ardından sürüklenen bir macera.
Devamı için tıklayınız
