- Katılım
- Kas 9, 2010
- Mesajlar
- 16,299
- Tepkime Puanı
- 15
- Puanları
- 0
- Yaş
- 49
Engelliliğin gerek doğuştan gerekse sonradan olusun zor bir süreç olduğunu hepimiz biliyoruz.
Bir çok sorunlarla mücadele etmek zorunda kalındığı aşikar ayrıca engelli olan insanın iç dünyasındaki çatışma'da hiç'de azımsanamıyacak kadar büyük olduğunu düşünüyorum. Yaşam alanlarındaki olması gereken değişiklikler bile zaman, zaman kendilerini sorgulama boyutlarına kadar uzanabiliyordur.
Ufacık olaylar bile çok sinir bozucu durumlara dönüşebiliyordur. Bunları yaşamamış olsamda tahmin edebiliyorum. Bazı durumlarda kendini sorgulayarak girilen kaos ortamı stres dolu günler geçirmelerine sebep olduğunu tahmin etmek hiçte zor değil.
Özellikle sonradan engellilikle tanışanlar için bu durumun çok daha ağır bir süreç olduğu bana göre şüphe götürmez. Farklı olan bir yaşamdan bir anda herşey alt üst olarak farklı bir sürece giriliyor olmasının vermiş olduğu zorluk yazılarak anlatılamayacak kadar eminimki büyüktür.
Doğuştan engelli olanlarda ise bu durumun birazdaha farklı olduğunu düşünüyorum yanılıyorda olabilirim tabiki sadece bu benim düşüncem, çünkü doğuştan engelli olan bir insanın başka bir hayatı, geride bırakıpta düşündüğü farklı anıları olmaması birazdaha rahat olabileceklerini düşünmeme sebep oluyor. Doğuştan veya sonradan engelli olan insanlar muhakkaki iç dünyalarında yaşanan kaoslar çatışmalarla oldukça zor günler geçiriyordur. Fakat her iki grupta da atlatma süreçleri değişiklik gösteriyordur.
Bu atlatma sürecini tahmin etmemiz hiçte zor değil biraz düşünürsek bir tarafta kendini bildi bileli engeliyle yaşayan diğer tarafta aniden engeliyle tanışan iki insan beklentiler aynı olsada yaşanan farklılıklar muhakkaki vardır. Sonradan engelli olan insanın hayata adapte olma çabası, engelini kabullenme süreci ayrıca tedavi süreci, sonucun ne olacağını bilmeden verilen mücadele vs..
Tüm bunları düşününce sonradan engelli olan insanın birazdaha fazla zorluk yaşadığını düşünmemiz kaçınılmaz oluyor.
Bir çok sorunlarla mücadele etmek zorunda kalındığı aşikar ayrıca engelli olan insanın iç dünyasındaki çatışma'da hiç'de azımsanamıyacak kadar büyük olduğunu düşünüyorum. Yaşam alanlarındaki olması gereken değişiklikler bile zaman, zaman kendilerini sorgulama boyutlarına kadar uzanabiliyordur.
Ufacık olaylar bile çok sinir bozucu durumlara dönüşebiliyordur. Bunları yaşamamış olsamda tahmin edebiliyorum. Bazı durumlarda kendini sorgulayarak girilen kaos ortamı stres dolu günler geçirmelerine sebep olduğunu tahmin etmek hiçte zor değil.
Özellikle sonradan engellilikle tanışanlar için bu durumun çok daha ağır bir süreç olduğu bana göre şüphe götürmez. Farklı olan bir yaşamdan bir anda herşey alt üst olarak farklı bir sürece giriliyor olmasının vermiş olduğu zorluk yazılarak anlatılamayacak kadar eminimki büyüktür.
Doğuştan engelli olanlarda ise bu durumun birazdaha farklı olduğunu düşünüyorum yanılıyorda olabilirim tabiki sadece bu benim düşüncem, çünkü doğuştan engelli olan bir insanın başka bir hayatı, geride bırakıpta düşündüğü farklı anıları olmaması birazdaha rahat olabileceklerini düşünmeme sebep oluyor. Doğuştan veya sonradan engelli olan insanlar muhakkaki iç dünyalarında yaşanan kaoslar çatışmalarla oldukça zor günler geçiriyordur. Fakat her iki grupta da atlatma süreçleri değişiklik gösteriyordur.
Bu atlatma sürecini tahmin etmemiz hiçte zor değil biraz düşünürsek bir tarafta kendini bildi bileli engeliyle yaşayan diğer tarafta aniden engeliyle tanışan iki insan beklentiler aynı olsada yaşanan farklılıklar muhakkaki vardır. Sonradan engelli olan insanın hayata adapte olma çabası, engelini kabullenme süreci ayrıca tedavi süreci, sonucun ne olacağını bilmeden verilen mücadele vs..
Tüm bunları düşününce sonradan engelli olan insanın birazdaha fazla zorluk yaşadığını düşünmemiz kaçınılmaz oluyor.