En Ayan Şey...

Bedenimin sonsuz çirkinliğinde sıkışıp kalmak yetmezmiş gibi,
Bir de arafta sıkışıp kaldım...
Boşveremiyorum bile,
Başbaşayım sonsuz çirkinliğimle...
Ölene dek sürecek yapışkan bir lanet ve ne acı bir çile...


(Umarım erken olur,
Ve umarım çirkin bedenimde,
Başkasından yardım istemeye yetecek kadar
derman bulamam...)


Ne zormuş hem ahlaksız, hem çirkin olmak!
Ne zormuş hem ahlaksız, hem çirkin olmak!
Boş veremiyorum bile...
Baş başayım ölene dek,
Masum ruhumu bile kirleten...
Bedenimin bu sonsuz çirkinliğiyle...


Çirkinliğin bile iğrenci varmış bir düşünsene... Karanın bile daha karası varmış...
En zifiriye batırmışlar beni,
En koyu alemlerde buldum kendimi,
Kendimi bildim bileli...


Keşke kurtulabilsem şu en iğrenç, en ayan şeyden...
Cehennemi erkenden bana getiren,
Masum ruhumu bile kirleten,
Bedenimin bu ucu bucağı olmayan, sonsuz çirkinliğinden...


İbrahim Y. (P.F.)