- Katılım
- Kas 9, 2010
- Mesajlar
- 16,299
- Tepkime Puanı
- 15
- Puanları
- 0
- Yaş
- 49
Okadar geniş kapsamlı ve okadar çok anlatılacak zorlukları olan bir durumdur ki engellenilmişlik farklı ,farklı nedenlere dayanarak oluşmuş ve bir takım özlemleri hayalleri heves olarak bırakmıştır.
Kimisi daha kendi adını bile duyamamış, bir müzik dinlemenin zevkine varamamış ,tüm seslerin merakı ve duyabilme umudu içinde kalakalmıştır. Kimisi doğan güneşi ,uçan kuşu sağa sola koşuşturan insanları görebilmek için umutlarını hep canlı tutarak hep birgün görebilirmiyim diye umutlar yeşertmişdir içinde, belkide etrafındakilere hiç belli etmeden.Diğer bir grup ise yürüyebilmenin hayalini kurar belkide uzun yıllar boyunca ve belkide hiç gerçek olmayacağını bile, bile ama yinede herkes gibi koşabilmenin sevdiğiyle el ele dolaşabilmenin özlemi hep vardır içinde, her nekadarda ben engelimi kabullendim desede gizli ,gizli içten içe hep ayağa kalkacağı günü düşünüp hayaller kurar. Bana göre bir çok şeyi yapabilmesine rağmen tüm engel grupları içinde en çok zor olan zihinsel olarak engelli olanlar. Öylesi zordurki görür ,duyar, konuşur ve yürür fakat ne konuştuğunun ne gördüğünün nede gittiği yerin farkında bilincinde değildir. Hal böyle olunca sandalyedeki bir engelliyle kıyaslarsak yada göremeyen duyamayan, zihinsel engellinin işi nekadarda zordur. Oysa diğer engel gruplarının bir çoğu çalışabiliyor yuva kurabiliyor üretebiliyor düşünüp uygulayabiliyor ya zihinsel engelliler tamamiyle bir başkasının yönlendirmesine ihtiyaç duymaktadır.
Engellenilmişlik bir çoğumuzun anlayamayacağı kadar zor ve aslında takdiri hakeden bir durumdur. Eli ayağı tutan , gören ,duyan bir çok insandan aslında çok daha fazla çabalayan uğraş veren hayata tutunabilmek için savaşan insanlar olduğunu biraz düşünürsek ozaman onların vermiş olduğu çabayı fark edeceğiz. İşte bu çabayı fark ettiğimiz zaman onları görmezden gelmek yerine , onlara acıyan gözlerle bakmak yerine bukadar büyük savaşlar içinde olan insanlara nasıl destek olabileceğimiz konusunda yollar arayabileceğizdir. Sadece görmüyor olan yada yürüyemiyor olan engelli değil unutmayın. Bakıyor ama etrafımızdakileri görmüyor , yürüyor ama o ayaklarımız insanlar için faydalı hiçbir yere gitmiyor ve mücadelede bulunmuyorsa , duyuyor ama tüm kötü giden olaylara kulak tıkayıp duyduğunuz yanlışlıklara sessiz kalıyorsak işte asıl engelli olan engellenilmiş olan biz oluyoruz.
Bunca çabayı verenler değil her uzvu yerindeyken olayları görmezden gelenler engellenilmişlerdir.
Kimisi daha kendi adını bile duyamamış, bir müzik dinlemenin zevkine varamamış ,tüm seslerin merakı ve duyabilme umudu içinde kalakalmıştır. Kimisi doğan güneşi ,uçan kuşu sağa sola koşuşturan insanları görebilmek için umutlarını hep canlı tutarak hep birgün görebilirmiyim diye umutlar yeşertmişdir içinde, belkide etrafındakilere hiç belli etmeden.Diğer bir grup ise yürüyebilmenin hayalini kurar belkide uzun yıllar boyunca ve belkide hiç gerçek olmayacağını bile, bile ama yinede herkes gibi koşabilmenin sevdiğiyle el ele dolaşabilmenin özlemi hep vardır içinde, her nekadarda ben engelimi kabullendim desede gizli ,gizli içten içe hep ayağa kalkacağı günü düşünüp hayaller kurar. Bana göre bir çok şeyi yapabilmesine rağmen tüm engel grupları içinde en çok zor olan zihinsel olarak engelli olanlar. Öylesi zordurki görür ,duyar, konuşur ve yürür fakat ne konuştuğunun ne gördüğünün nede gittiği yerin farkında bilincinde değildir. Hal böyle olunca sandalyedeki bir engelliyle kıyaslarsak yada göremeyen duyamayan, zihinsel engellinin işi nekadarda zordur. Oysa diğer engel gruplarının bir çoğu çalışabiliyor yuva kurabiliyor üretebiliyor düşünüp uygulayabiliyor ya zihinsel engelliler tamamiyle bir başkasının yönlendirmesine ihtiyaç duymaktadır.
Engellenilmişlik bir çoğumuzun anlayamayacağı kadar zor ve aslında takdiri hakeden bir durumdur. Eli ayağı tutan , gören ,duyan bir çok insandan aslında çok daha fazla çabalayan uğraş veren hayata tutunabilmek için savaşan insanlar olduğunu biraz düşünürsek ozaman onların vermiş olduğu çabayı fark edeceğiz. İşte bu çabayı fark ettiğimiz zaman onları görmezden gelmek yerine , onlara acıyan gözlerle bakmak yerine bukadar büyük savaşlar içinde olan insanlara nasıl destek olabileceğimiz konusunda yollar arayabileceğizdir. Sadece görmüyor olan yada yürüyemiyor olan engelli değil unutmayın. Bakıyor ama etrafımızdakileri görmüyor , yürüyor ama o ayaklarımız insanlar için faydalı hiçbir yere gitmiyor ve mücadelede bulunmuyorsa , duyuyor ama tüm kötü giden olaylara kulak tıkayıp duyduğunuz yanlışlıklara sessiz kalıyorsak işte asıl engelli olan engellenilmiş olan biz oluyoruz.
Bunca çabayı verenler değil her uzvu yerindeyken olayları görmezden gelenler engellenilmişlerdir.
