Engeller yaşamaya ne kadar engel ?

Bizler bir şekilde engellendiysek daha doğrusu bedenlerimiz çoğu şeyi yapmamıza izin vermeyecek şekilde yasaklanmışsa bu yaralı beden içine hapsolmuş özgür ruhlarımız ne kadar özgürdür ? neyi, nasıl, ne kadar yapabilmeyi amaçlarken kısıtlı olma durumu bizi hayattan ne kadar soyutlayabilir ki yaşam bu denli delicesine akıp giderken bizleri es geçip gidecek değil ya ama bir yere kadar durdurmayı başardığı kesin olan engellerimizle bu hayatın neresindeyiz? daha doğrusu bu dünya hızla dönerken bizler ona ne kadar ayak uydurabiliyoruz ?

Bu konuda herkes içinden geleni yazmakta özgürdür yeter ki duygular samimi olsun ve kimsenin kimseden etkilenmeden özgürce içini dökebileceği forumlar olsun.

Arkadaşlar engelleriniz sizce yaşamaya ne kadar engel olabilir?

Selam Arkadaşlar,

Sevgili DÜŞ GEZGİNİ tek kale maç oynamaktan sıkılmıştım demişti aklıma geldi şimdi ne kadar da haklı insan futbolu çok sevse bile ki futbol bir takım oyunudur aslında en az 11 kişiyle oynanması gereken evet bazen insan paylaşmak istiyor sizlerle tıpkı hayatı paylaşmaya engellerin engel olamayacağı gibi ama maalesef istemek yeterli olmuyor demek ki...aslında bu sitede 11 değil yüzlerce üyenin varolması gibi gerçek olan bir sessizlik...

Herkesin duygu ve düşüncelerini özgürce dile getirebileceği yani yazıya dökebileceği bu satırlarda yazı yazmaktan ne kadar çekinebilir ki insan ? sözkonusu olan bizim çıkarlarımız ve haklarımız olduğunda daha ne kadar suskun kalabiliriz ki hoş bazılarınca gereksiz yorum ve eleştiri gibi algılansa da durum öyle değil...

Geçen hafta o saçma günün dünyaca kabul gördüğü ve adına çeşitli etkinlikler düzenlendiği dünyanın en anlamsız ve mantıksız günü geldi geçti. Kendi adıma İstanbul bu anlamsız günde yine saçmalıklarını sergilemekten geri kalmadı. Cadde ve sokaklarında sadece bu gün için hazırlanmış pankartların asıldığı yerlerin engelliler adına konum itibariyle öyle engelli yerlere asılmış olması bile yeterince dramatik görüntülerdi. Çok yakında kendime özellikle bu amaca yönelik fotoğraf makinesi almayı düşünüyorum. İstanbulumun engellileri nasıl engellediğine dair görüntüleri çekicem her gün ve bunları mekan itibariyle bağlı bulundukları ilgili belediyelere göndericem. Bunu hiç bıkmadan yapacağımdan emin olabilirsiniz.

Şimdi rampalara ihtiyacım yok çok şükür merdiven basamaklarını yeniden çıkabilmeyi başardım sonunda ama bu şehirde hala o rampalara ihtiyacı olanlar var ve ben iyileştim banane diyemem bunu sizlerden önce kendime yapamam. Bir zamanlar rampa olmadığı için hayatımın o denli engellenişini ömrümün sonuna kadar unutamayacağım gibi diğer ihtiyacı olanlarında daha fazla engellenmemesi adına yapabileceklerimden vazgeçmeyi düşünmüyorum yeter ki ömrüm olsun.

Sizlerin hayatın içinde olduğunuzu yoksayan, yaşamanıza engel olan hiçbir engel yok mudur sahip olduğunuz engeliniz dışında? Sizler bu toplumun bir vatandaşı olarak sadece kendi bedeninizin engeliyle mi gerçek yaşamdan engelleniyorsunuz? yada siz hiç engellenmiyor musunuz arkadaşlar? sizlerin hiç mi yaşamınızın akışını yavaşlatan, durduran, yokeden engellenmeleriniz yok ?

Daha nasıl sorabilirdim bilmiyorum ama belki birilerine cesaret olur düşüncesiyle ;

İstanbul gibi bir metropolde çok sevdiğim film izleme zevkimden sırf rampaları yok, çok sayıda basamakları var diye sinemaya gidemedim hem de yaklaşık 7 sene sinema sadece güzel bir örnek tabii ki zorunlu bir ihtiyaç değil ki ama zorunlu ihtiyaçlarımında sadece rampası olmadığı için erişemediğim kamu binaları olduğunu, hastaneler, üniversiteler, banka ATM leri, vb yerler olduğunu hatırladıkça çok fazla üzülüyorum ve aslında o binaların hala başkalarını da beni olduğu gibi engellemeye devam ettiğini düşündüğümde üzüntüm katlanmış oluyor.

Benden şimdilik bu kadar arkadaşlar ama bu hayatta engellileri en çok ne engeller sorusuna artık tek cevabım var. Yani yaşamayı engelleyen en büyük sorun ERİŞİLEBİLİRLİK diğer sorunlar bu ana sorundan kaynaklanıyor.

Cerylan çok büyük konuşmuşsun anlamsız mantıksız gün dnirmi hiç kaç kişiyi kırdın bi bilsen engellileri kullanma günüdür o gün kaç kişi faydalanıyor bir bilsen.

Ayrıca yazını okurken bir kamu spotu başladı tv de diyorki çok kulak vermedim ama çöplerinizi ayırın öle atın ve engellilere faydanız olsun gibiydi sanırım ya varya utansammı kızsammı kahrolsammı yoksa bu kadarda olmazmı desem engelliler özellikle ülkemizdeki engelliler ve ya engelli kelimesi duygu sömürüsünden başka hiç bir işte kullanılmaz.

İkinci bir konuda o güzel istanbul ben 33 sene kaldım sözde dünya metropolleri sıralamasında inan sadece lafta hadi bende diyeyim kendimi taşıyacak haldeyim şükürler olsun peki bir tekerlekli sandalyali arkadaşımız için hangi yönüyle bahsedeyimki yaşanılacak yer değil

Diğer ana sorun çok zor bir soru basit gibi görünüyor ama cevap yazılmaması gayet normal çünkü her cevap sadece şikayet içinden çıkılması zor durumların itirafı gibi olur.
Cesaret bile bazı durumlarda yetersiz kalır ben yine kendimden bir örnekle şiklayet edebileceğim pek birşey bulamıyorum kendi adıma böyle ama neler duyup neler yaşandığınıda iyi biliyrom Allah cümlemizin yardımcısı olsun çünkü kullardan olması gerekeni beklersin ama bulacakların sınırlıdır.