M
mavibalina2012
Guest
Engellerimiz kadar bizimdir annelerimiz. Hayat denilen olgu bağlamıştır bizleri neden ve niçinle daha tanışmamış iken. Onlarda bilinçsizdir ancak yine de sarılırlar canından can olanlara. Anneler, insanların hayatlarında ki, karşılıksız dostlardır, güçlüklerde terk etmeyen, zorluklarda yılmayan en büyük destekçilerimizdir annelerimiz...
Zordur engelli annesi olmak, hem zordur hem de daha kutsal. Zorluklar bir taraftan vurur bir taraftan da çaresizlik, yetmezmiş gibi çevre denilen olgunun meraklı bakışları yordukça yorar. Sonrasında engellemelerle karşılaşır ve tek bedende iki kişilik yaşama alışır. Anne olmanın zorluklarına, engelli evladı da girdiğinde yavaş yavaş özel hayatı da kendinden uzaklaşır. Gün gelir kendi ihtiyaçlarından önce çocuğunun ihtiyaçları öne çıkar ve engellemeler onun içinde başlar. Engelli çocuğunu sokağa çıkaramayan engeller anneyi de sarıp sarmalar. Cevap vermek zordur anlamsız sorulara, acımayı adet edinmiş zavallı suratlara bakmak kadar anlamsızdır. Zordur engelli annesi olmak, çocuğunun hayat yükünü omuzunda taşırken. Belki de tek bildiği engelli çocuğa sahip olduğudur, zorluklarla nasıl başa çıkacağını öğretilmediğinden çaresizdir, yanında bir sürü insan vardır ama aslında kimse yoktur, tek başınadır. Zaman ilerledikçe görünmeyen bir bağ her gün daha da birleştirir engelli ile annesini. Tüm ezber bozanlara rağmen tek isteği, kendinden sonrasına dair umutlarıdır. Bu yüzden gelecek korkusu annenin yüreğine işler, engelli evladının olduğu gibi. Kalbinden çıkmayan tek sorudur, belki de tek gerçeği; "BENDEN SONRASI". Verilen sorular tatmin etmez, yüreğinde kalıcı bir düğümdür, kendinden sonrası.
Annelerimiz bizlerin yaşam paydalarımızdır, çarpanı, böleni, kalanı olmadan hep toplamaya yöneliktir duyguları. Ne kadar büyüsek de, ne kadar ileriye dönük olsa da yarınlarımız annelerimiz için değişmez taşırlar yine de yüreklerinden eksiltemedikleri kaygılarını. Bir de engelli annelerimiz vardır, engelsiz çocuklarına tüm engellerine rağmen annelik adına kusur etmemek için didinip çabalayan.
Annelerimiz ister engelli olsun, isterse çocukları engelli olsun veya engeli olmayıp da hayat mücadelesinde her daim var evlatları için var olsun, tek değişmeyen gerçeğimiz karşılıksız sevgilerimizdir. Yaşam boyu destekçilerimize bir gün değil, bir ömür boyu selamlarımız olsun. Tüm annelerimizin anneler günü kutlu, yaşamları mutlu ve yarınları hep umutlu olsun.
Zordur engelli annesi olmak, hem zordur hem de daha kutsal. Zorluklar bir taraftan vurur bir taraftan da çaresizlik, yetmezmiş gibi çevre denilen olgunun meraklı bakışları yordukça yorar. Sonrasında engellemelerle karşılaşır ve tek bedende iki kişilik yaşama alışır. Anne olmanın zorluklarına, engelli evladı da girdiğinde yavaş yavaş özel hayatı da kendinden uzaklaşır. Gün gelir kendi ihtiyaçlarından önce çocuğunun ihtiyaçları öne çıkar ve engellemeler onun içinde başlar. Engelli çocuğunu sokağa çıkaramayan engeller anneyi de sarıp sarmalar. Cevap vermek zordur anlamsız sorulara, acımayı adet edinmiş zavallı suratlara bakmak kadar anlamsızdır. Zordur engelli annesi olmak, çocuğunun hayat yükünü omuzunda taşırken. Belki de tek bildiği engelli çocuğa sahip olduğudur, zorluklarla nasıl başa çıkacağını öğretilmediğinden çaresizdir, yanında bir sürü insan vardır ama aslında kimse yoktur, tek başınadır. Zaman ilerledikçe görünmeyen bir bağ her gün daha da birleştirir engelli ile annesini. Tüm ezber bozanlara rağmen tek isteği, kendinden sonrasına dair umutlarıdır. Bu yüzden gelecek korkusu annenin yüreğine işler, engelli evladının olduğu gibi. Kalbinden çıkmayan tek sorudur, belki de tek gerçeği; "BENDEN SONRASI". Verilen sorular tatmin etmez, yüreğinde kalıcı bir düğümdür, kendinden sonrası.
Annelerimiz bizlerin yaşam paydalarımızdır, çarpanı, böleni, kalanı olmadan hep toplamaya yöneliktir duyguları. Ne kadar büyüsek de, ne kadar ileriye dönük olsa da yarınlarımız annelerimiz için değişmez taşırlar yine de yüreklerinden eksiltemedikleri kaygılarını. Bir de engelli annelerimiz vardır, engelsiz çocuklarına tüm engellerine rağmen annelik adına kusur etmemek için didinip çabalayan.
Annelerimiz ister engelli olsun, isterse çocukları engelli olsun veya engeli olmayıp da hayat mücadelesinde her daim var evlatları için var olsun, tek değişmeyen gerçeğimiz karşılıksız sevgilerimizdir. Yaşam boyu destekçilerimize bir gün değil, bir ömür boyu selamlarımız olsun. Tüm annelerimizin anneler günü kutlu, yaşamları mutlu ve yarınları hep umutlu olsun.
