Engelli Bir Çocuğu Evlat Edinir Miydiniz.?

Engelli Bir Çocuğu Evlat Edinirmiydiniz.?

Şuan evimde otururken çocuklarımın tartışmalarını duydum aralarında şakayla karışık tartışıyorlar. oğlum küçük kardeşini kızdırmak amaçlı seni annemler evlat edindi gibilerinden kelimeler sarf ediyor küçük oğlumda bu duruma hayır beni evlat edinmediler diye öfkelenerek karşılık veriyor. Onların bu ufak yarı şaka yarı kavga durumlarını izlerken evlat edinilen çocuklar aklıma geldi. Gerçekten evlat edilinen çocuklar bu gerçeği öğrendiklerinde geçirdikleri travma gözümün önünde canlandı. Bir çocuk için ne kadar da zor ve kabullenmesi imkansız bir durum.

Belkide yıllarca bir yabancıya anne baba demek zorunda kalmıştı çok iyi muamele görmüş olsa bile el bebek gül bebek büyütülmüş olsa bile yinede bu gerçeği öğrendiği zaman büyük yıkım yaşaması kaçınılmazdır diye düşünüyorum. Keşke çocuklar bunları yaşamak zorunda kalmasa , çocuklar sokaklara bırakılmasa gün geçmiyorki hep bir terk ediliş haberi duyuyoruz.

Küçücük bedenler soğuk yağmur hiç fark etmeksizin çöp torbasına koyulup sokağa bırakılıyor. Bu vicdansızlığı aklım almıyor canından bir parçaya bu nasıl yapılabilir bu nasıl bir zihniyet. Elbetteki hal böyle olunca yetimhaneler kimsesiz çocuklarla doluyor. Duyarlı insanlarımız tarafından evlat edinilip gerçekten çok iyi koşullarda yetiştirilen çocuklarımız var. Bu bakımdan evlat verilmeden önce tüm incelemelerin hatasız bir şekilde yapılması şart mevzu bahis olan bir can ve o canın geleceğidir.



Lafı biraz uzattım ama asıl değinmek istediğim nokta bir çocuk evlat edineceğinizi düşünün acaba engelli bir çocuğu evlat edinirmiydiniz? Ben engelli bir çocuğu alıp en iyi koşullarda onu hayata hazırlayabilirim diyebiliyormusunuz? Yoksa her yerde olduğu gibi bu konudada engelli engelsiz ayrımımı yapılıyor? Kendi şahsi fikrimi söylemek gerekirse bu duruma kolay kolay kimse yanaşmaz. Her nekadar ayrıcalık yapmıyoruz desekde iştee bu noktada yapılan ayrıcalık gözler önüne serilir. Oysa engellide / engelsizde sonuçta çocuk hani yıllarca çocuğumuz olsun diye bekleyenlerimiz, çocuk özlemiyle yananlarımız. kendi çocuğumuz olmuş olsa ne yapacaksınız, engeliyle yaşamasını bu duruma alışmasını sağlamak için elimizden gelen her şeyi yapmazmıyız?



Peki neden ozaman engelli çocuk evlat edinmekten hep kaçıyoruz?

Her konuda olduğu gibi bu konuda da dürüst olmak gerekir. Ben sonradan engelli olan biriyim. Daha önceki yaşamımda bir evlilik yapsam ve çocuğum olmasa evlat edinmek için bir arayış içinde olsaydım büyük ihtimalle engelli bir çocuğu evlat edinmek istemezdim. Ha şimdi engelli oldumda fikrim çokmu değişti? Hayır yine aynı şeyi düşünüyorum. Çok gaddar olduğumu düşünmenizi istemem ama engelli biri olarak kendi ihtiyaçlarımı zar zor karşılarken kalkıpta engelli bir çocuğu evlat edinirsem onun ihtiyaçlarını kim karşılayacak. Hadi benim üstesinden gelemediğim ihtiyaçlarımı ailem bir şekilde karşılıyor diyelim. Engelli bir çocuğu evlat edindiğimde onun ihtiyaçlarınıdamı aileme yük etmeliyim. Bu hem kendime hem o çocuğa hemde aileme haksızlık olur.

Sevgili Tülayca şuanki fiziki durum itibariyle engelli bir çocuğu evlat edinmek istemeyişini anlayabiliyorum. Bahsetmiş olduğun nedenler itibariyle bu hiç yadırganıcak gaddarlık olarak nitelendirilecek bir durum değil, bana göre kendince geçerli nedenlerin vardır. Fakat hiç bir engeli olmayıp maddi durumu gayet yerinde olanlarımız bile engelli bir çocuğu evlat edinmekten kaçınıyor.

Peki sen almazsan, ben almazsam bu çocuklar ne olacak hiç bir zaman aile ortamında olamayacaklar. Engelliliğin vermiş olduğu sıkıntılarına birde kimsesizliğin sıkıntısı eklenip hep boyunları bükük kalacak. Bütün açık yürekliliğimle söyleyebilirim ki eğer çocuklarım olmasa maddi durumum engelli bir çocuğu her koşulda tatmin edebilicek boyutta olsa bir an bile düşünmeden engelli bir çocuğu evlat edinebilirdim. Şuan ki kriterlerim bu duruma el verişli olsa şuan bile yaparım bunu hatta 3 çocuğum olmasına rağmen yinede yaparım. Belki bir çok insan bunu okuyunca onlara pek inandırıcı gelmeyebilir fakat insanın fikrinide zikrinide sadece Allah bilir.

Evlat edinme evimde uzun süredir konuşulan bir konu.Eşim evlat edinelim eğer istersen dedi.Kesinlikle hayır dedim.Ama kimsesiz bir çocuğu engelli ya da değil evlat edinenler nazarımda çok değerli, zoru başaran insanlar.bu biraz isteğe yapabileceğine inanmaya bağlı sanırım.ben başaramam o nedenle de evlat edinmem.

Dün gece eşim evlat edinme isteğini yeniden dile getirdi.Düşünüyorum acaba benim çocuk istediğimi düşünerek ben mutlu olayım dıye mi yoksa baba olmak istediği için mi evlat einmek istiyor.Şaşırdım kaldım.Bu konu tam benim için açılmış.Kendi çocuğum olmadı sürece anne olmayı düşünmediğimi tekrar söyledim.Bir şey demedi.Evlat edineniniz var mı içinizde?

Eşinizle bu konuyu detaylıca konuşun bence evlat edinme isteğinin gerçek sebebini öğrenin bana kalırsa sebep her ne olursa olsun evlat sahibi olmak çok güzel bir duygu kendiniz çocuk sahbi olamıyorsanız sıcak bir yuva özlemi duyan çocuğa bunu sağlama imkanınız var ise bir çocuğun hayatını kurtarmış olmak kötü olamaz. Onu yetiştirmek hayata hazırlamak iyi bir eğitim ile faydalı bir birey haline getirmek insana inanılmaz bir haz verir. Haddim olmayarak bu konuyu düşünün derim.

Rica ederim ne demek ama ben kesinlikle düşünmüyorum.O özveriyi gösterecek biri değilim.Ben hastalanırsam o çocuğa kım bakacak zaten sağlığım bir iyi bir kötü yazık değil mi?yok yok bana göre değil.

Sevgili mevce
Tabiki karar senin yaşam koşullarını senden iyi kimse bilemez hakkında hayırlısı ne ise o olsun umarım bazen iyi bazen kötü diye tarif ettiğin sağlığın hep iyi olur.

Ben de hep insanların durumu iyi olduğu halde neden evlat edinmediklerini merak ederim.İnsanların farklı farklı kaygıları var sanırım.Sayın mevce hazır eşiniz evlat edinmeyi istiyorken bu konuyu bir düşünün derim.Şöyle de yapabilirsiniz,koruyucu aile olarak başlarsınız hem bir çocuğu sıcak sevginizle sararken siz de duygularınızı tartmış olursunuz.Kadın demek sevgi demek,kadın demek şefkat demek,kadın demek ana demek...her kadının içinde çıkmayı bekleyen ana vardır.Bu illa sizin çocuğunuz olacak diye birşey yok.Allah olmayana muhakkak versin ama ana bekleyen bu kadar çocuk,çocuk bekleyen bu kadar ana varken neden olmasın?Haddimi aştıysam özür dilerim.

gülümse_hayata' Alıntı:

Sevgili mevce
Tabiki karar senin yaşam koşullarını senden iyi kimse bilemez hakkında hayırlısı ne ise o olsun umarım bazen iyi bazen kötü diye tarif ettiğin sağlığın hep iyi olur.

Genişletmek için tıkla ...

Çok teşekkür ederim sağlığımla ilgili dileklerin için.İnşallah hepimizin sağlığı iyi olur.

elif74elif' Alıntı:

Ben de hep insanların durumu iyi olduğu halde neden evlat edinmediklerini merak ederim.İnsanların farklı farklı kaygıları var sanırım.Sayın mevce hazır eşiniz evlat edinmeyi istiyorken bu konuyu bir düşünün derim.Şöyle de yapabilirsiniz,koruyucu aile olarak başlarsınız hem bir çocuğu sıcak sevginizle sararken siz de duygularınızı tartmış olursunuz.Kadın demek sevgi demek,kadın demek şefkat demek,kadın demek ana demek...her kadının içinde çıkmayı bekleyen ana vardır.Bu illa sizin çocuğunuz olacak diye birşey yok.Allah olmayana muhakkak versin ama ana bekleyen bu kadar çocuk,çocuk bekleyen bu kadar ana varken neden olmasın?Haddimi aştıysam özür dilerim.

Genişletmek için tıkla ...

Kendime güvensem inan yapardım.

Anlıyorum...benim bir tane oğlum var yaradanın hediyesi,ama bir tane daha isterdim fakat sonradan engelli olunca ne yazık ki malum yetimi de kaybettim.Eşime evlat edinelim dedim fakat istemiyor net bir açıklaması da yok ama eminim çocuk esirgemeye gitsek ve koruyucu aile olarak bir evladı sarsak bir süre sonra o da isteyecek.Engelli olduktan sonra uzun süre hastanede yattım ve çocuğumu uzun süre göremedim gördüğümde ise yabancı gibiydik fakat şimdi herşey yoluna girdi sayılır.Evet önce kendinize güvenmeniz lazım.Hayırlısı olsun hakkınızda Allah gönlünüze göre versin.
n