M
mavibalina2012
Guest
Doğuştan veya sonradan olsun neticede bir şekilde engelli olduk…Engelimizde ihmal edilen bir durum bizlerin hayata bakış açılarında olumlu yönde etki edecek yeni bakış açılarının sağlanması idi…Bu her zaman unutuldu öncelikle klinik bulgularımız ve hastalığımızın tedavi aşamalarına önem verildi ancak psikolojik destek hep ihmal edildi…Oysa engelli bir bireyi topluma kazandırmak için fiziksel gücü kadar psikolojisi de çok önemli …
Engelli bireyin kimseye ihtiyaç duymadan kendi ayakları üzerinde durmaya herkesten daha fazla ihtiyacı vardır…Engelle birlikte kaybedilen bir diğer unsurda kuşkusuz “Özgüven Kaybıdır”…Uzuvlarını kaybeden engelli yaşamında büyük bir boşluk hisseder, yaşamında kaybettiklerini kendisi için yitiş gördüğünden hızla toplumdan uzaklaşır…Oysa biz ona bir kolunu kaybettiğinde diğerini etkin olarak kullanmasını öğretirsek, bir ayağı olmadığında diğer ayağıyla yürüyeceğini gösterebilirsek veya daha zor durumlarla karşılaştığında engeliyle baş edebilmesi için destek olabilirsek işte o zaman bir şeyleri aşabiliriz…Engeli noksanlıkla eşdeğer gören toplumumuzda noksanlıklarımıza rağmen ayaktayım demek kolay iş değildir…Bu bir kabulleniş olsa bile gün gelir ki diğer engellerle yüz yüze kalındığında çözümsüzlüğe ulaştırır bizleri…Bu nedenle engelli bir bireyin hayatında rehabilitasyon çalışmaları önemli yer tutmalıdır…Rehabilitasyon ekip çalışmasıdır, iyi bir takibi de beraberinde getirir…Ne yazık ki, Fiziksel Tedavi ve Rehabilitasyon Merkezlerinde yapılan çalışmalar, imkanlar, araçlar yetersiz olduğundan fiziksel tedavi yapılsa da rehabilitasyon alanında ciddi anlamda boşluklar var…Yapılan hizmetler sadece tedavi aşamasından ibaret kalmaktadır…
Rehabilite etmek kişiyi topluma kazandırmak demektir…Bir kişinin topluma karışması da hastalıklarından ve hastalığının kalıcı etkilerinden arınarak kazanılır…Rehabilite edilen kişi engeli nedeniyle kaybettiklerinin bir kısmını kazanmış olmalıdır…Yani hastalığının kalıcı etkilerine rağmen yapabileceklerini öğrenmiş ve uygulayabilir bir pozisyona gelmelidir…Rehabilitasyon merkezlerinin, insan psikolojisini de olumlu yönde etkileyecek unsurlara sahip olmaları gerektiğinden şehir merkezlerinden uzak yerlerde doğayla iç içe sessiz sakin alanlarda kurulmaları gerekmektedir…Bir de sahip olunan alanlar engelli bireyin rahatça gezip dolaşabilmesine imkan tanımalıdır… Engelli bireyin tüm bu sorunlarla ciddi anlamda uğraşması için her şeyden önce sağlam psikolojiye sahip olması hastalığını kabul etmesinde etken olacaktır…Engelliye bakış açısı malumken engelli bir çocuğu toplumla tanıştırırken, gördüğü bu olumsuz bakışlardan en az yarayla çıkması öğretilmelidir…Yani eğitim çok küçük yaşlarda başlamalıdır…Çocuk kendini bildiği vakit engeliyle tanışmalıdır…Bu konuda en büyük iş aileye ve pedagoglara düşer…Okul döneminde öğretmeni, okul idaresi varsa okulda bulunan psikolojik danışman engelli çocuğun diğer çocuklarla kaynaşmasında etkin rol almalıdır..Yine sonradan engelli olanlar içinde aynı derecede verilecek psikolojik destek sağlıklı bir toplumun oluşmasında önemli bir etken olacaktır…
Bir insanın engelli olması o kişinin sosyal hayattan uzak kalmasını sağlıyorsa yapacaklarımız bitmemiştir kuşkusuz…İyileşmek sadece bireysel ihtiyaçların karşılanmasıyla sınırlı kalmamalı kişi toplumda diğer bireyler gibi aktif şekilde hak ettiği konuma gelmelidir…Yani bireye işlevsellik kazandırılmalıdır…Geçirdiği sorunlardan dolayı engeliyle tanışan bireyi düşük ücretle malulen emekli etmek çözüm yolu olmamalıdır…Hem sağlığını hem de işini kaybeden bireyi topluma dahil etmek sandığımız kadar kolay olmayabilir…Üstelik sağlık sorunları nedeniyle işgücü kaybına uğrayarak malulen emekli olan kişi tedavi sürecinde ekonomik yönden zayıfladığından onu bu şekilde emekli etmek tatminkar değildir…Psikolojik tedavi yöntemlerinden birisi de işle tedavi iken engelli bireyi işinden uzaklaştırmak iyi bir çözüm değildir kuşkusuz…
Engelli ve istihdam ne yazık ki, bir arada pek fazla düşünülmeyen kavramdır…Engelli bireyin daha ziyade çalışma hayatından uzaklaşması bir nevi toplumdan yavaş yavaş kopmasında etkendir…Bu nedenle yurt dışında yaygın olan, Ülkemizde de yavaş yavaş kıpırdanmaya başlayan home ofis tarzında yapılacak uygulamalar engelliyi topluma kazandırmakta önemli bir zemin oluşturacaktır.
Not: Engelli Yazı Dizini tarafımdan kaleme alınmış olup, fotoğraflar alıntıdır…
Engelli bireyin kimseye ihtiyaç duymadan kendi ayakları üzerinde durmaya herkesten daha fazla ihtiyacı vardır…Engelle birlikte kaybedilen bir diğer unsurda kuşkusuz “Özgüven Kaybıdır”…Uzuvlarını kaybeden engelli yaşamında büyük bir boşluk hisseder, yaşamında kaybettiklerini kendisi için yitiş gördüğünden hızla toplumdan uzaklaşır…Oysa biz ona bir kolunu kaybettiğinde diğerini etkin olarak kullanmasını öğretirsek, bir ayağı olmadığında diğer ayağıyla yürüyeceğini gösterebilirsek veya daha zor durumlarla karşılaştığında engeliyle baş edebilmesi için destek olabilirsek işte o zaman bir şeyleri aşabiliriz…Engeli noksanlıkla eşdeğer gören toplumumuzda noksanlıklarımıza rağmen ayaktayım demek kolay iş değildir…Bu bir kabulleniş olsa bile gün gelir ki diğer engellerle yüz yüze kalındığında çözümsüzlüğe ulaştırır bizleri…Bu nedenle engelli bir bireyin hayatında rehabilitasyon çalışmaları önemli yer tutmalıdır…Rehabilitasyon ekip çalışmasıdır, iyi bir takibi de beraberinde getirir…Ne yazık ki, Fiziksel Tedavi ve Rehabilitasyon Merkezlerinde yapılan çalışmalar, imkanlar, araçlar yetersiz olduğundan fiziksel tedavi yapılsa da rehabilitasyon alanında ciddi anlamda boşluklar var…Yapılan hizmetler sadece tedavi aşamasından ibaret kalmaktadır…
Rehabilite etmek kişiyi topluma kazandırmak demektir…Bir kişinin topluma karışması da hastalıklarından ve hastalığının kalıcı etkilerinden arınarak kazanılır…Rehabilite edilen kişi engeli nedeniyle kaybettiklerinin bir kısmını kazanmış olmalıdır…Yani hastalığının kalıcı etkilerine rağmen yapabileceklerini öğrenmiş ve uygulayabilir bir pozisyona gelmelidir…Rehabilitasyon merkezlerinin, insan psikolojisini de olumlu yönde etkileyecek unsurlara sahip olmaları gerektiğinden şehir merkezlerinden uzak yerlerde doğayla iç içe sessiz sakin alanlarda kurulmaları gerekmektedir…Bir de sahip olunan alanlar engelli bireyin rahatça gezip dolaşabilmesine imkan tanımalıdır… Engelli bireyin tüm bu sorunlarla ciddi anlamda uğraşması için her şeyden önce sağlam psikolojiye sahip olması hastalığını kabul etmesinde etken olacaktır…Engelliye bakış açısı malumken engelli bir çocuğu toplumla tanıştırırken, gördüğü bu olumsuz bakışlardan en az yarayla çıkması öğretilmelidir…Yani eğitim çok küçük yaşlarda başlamalıdır…Çocuk kendini bildiği vakit engeliyle tanışmalıdır…Bu konuda en büyük iş aileye ve pedagoglara düşer…Okul döneminde öğretmeni, okul idaresi varsa okulda bulunan psikolojik danışman engelli çocuğun diğer çocuklarla kaynaşmasında etkin rol almalıdır..Yine sonradan engelli olanlar içinde aynı derecede verilecek psikolojik destek sağlıklı bir toplumun oluşmasında önemli bir etken olacaktır…
Bir insanın engelli olması o kişinin sosyal hayattan uzak kalmasını sağlıyorsa yapacaklarımız bitmemiştir kuşkusuz…İyileşmek sadece bireysel ihtiyaçların karşılanmasıyla sınırlı kalmamalı kişi toplumda diğer bireyler gibi aktif şekilde hak ettiği konuma gelmelidir…Yani bireye işlevsellik kazandırılmalıdır…Geçirdiği sorunlardan dolayı engeliyle tanışan bireyi düşük ücretle malulen emekli etmek çözüm yolu olmamalıdır…Hem sağlığını hem de işini kaybeden bireyi topluma dahil etmek sandığımız kadar kolay olmayabilir…Üstelik sağlık sorunları nedeniyle işgücü kaybına uğrayarak malulen emekli olan kişi tedavi sürecinde ekonomik yönden zayıfladığından onu bu şekilde emekli etmek tatminkar değildir…Psikolojik tedavi yöntemlerinden birisi de işle tedavi iken engelli bireyi işinden uzaklaştırmak iyi bir çözüm değildir kuşkusuz…
Engelli ve istihdam ne yazık ki, bir arada pek fazla düşünülmeyen kavramdır…Engelli bireyin daha ziyade çalışma hayatından uzaklaşması bir nevi toplumdan yavaş yavaş kopmasında etkendir…Bu nedenle yurt dışında yaygın olan, Ülkemizde de yavaş yavaş kıpırdanmaya başlayan home ofis tarzında yapılacak uygulamalar engelliyi topluma kazandırmakta önemli bir zemin oluşturacaktır.
Not: Engelli Yazı Dizini tarafımdan kaleme alınmış olup, fotoğraflar alıntıdır…
