Engelli Mülakatları ( engelli memur işe alımında yaşanan gerçek bir anı)

Merhaba Arkadaşlar,

Sizlere çok güzel bir hatıramı belki sizlere de güç verir, ışık tutar umuduyla paylaşmak istedim.

4 sene önceydi bir klasik bankada yaşanan engelli mülakatı. Olay 10 engelli adayın ve 2 işe alım müdürünün ve o zamanlar sadece izleyip, bilgilendiğim bir toplantı odasında geçiyor. Gözünüzde canlandırabilirseniz çok daha anlamlı olacaktır

Genelde soğuktur toplantı odaları hele içinde işe alınmak için yapılan mülakat varsa...Masanın etrafındaki adaylar kendilerini tanıtır önce, çok kısa özgeçmişlerini...İnsan kaynaklarının elinde vardır zaten cv leri. Onlar anlattıkça yetkili işe alımcılar anlatılanları ellerindeki belgelerden gözden geçirir bir süre... İlk başlarda her şey normaldir. Her mülakat gibi yani

2.bölümde her aday kendi engelini, rahatsızlığını dile getirmeye çalışır utana sıkıla ne yazık ki belki de elinde olmadan sanki kendi mi istemiştir sağlıksız olmayı? Yüzler gerilir, parmaklara ve ellerle oynanmaya başlanır ve adaylardan birine gelir sıra...

-Benim görünen fiziksel engelim yok ama benim tıp dilinde diabet halk dilinde şeker hastalığım var ve askerdeyken ortaya çıktı. Çalışmama engel değil ama günde 3 kez düzenli olarak insülin iğnesi yapmak zorundayım kendime o da artık iyice alıştığım için 10 dakikayı geçmiyor.
-Saatleri belli mi?
-Evet tabii ki sabah 08:00 öğlen 14:00 ve akşam 08:00 olmak üzere günde 3 kez...
İnsan Kaynakları saatine bakar ve o anda ben de baktım saat 13:50 ;
- Ama bugün iğneni yapamayacaksın? Biraz gecikecek sanırım?
- Hayır efendim birazdan bu odadan çıkıp insülin iğnemi yapmaya gideceğim.
- Nasıl? Mülakat bitmedi ki... Yarım mı bırakacaksın?
- Ben şeker hastasıyım ve bu iğnemi yapmak zorundayım, sağlığım her şeyden çok daha önemli ve sağlığım olduğu sürece çalışabilirim. Beni almaktan vazgeçebilirsiniz ama ben kendimden vazgeçemem karar sizin...

Ben o zaman ki şaşkınlığımdan mı yoksa odada esen buz gibi havadan mı bilmiyorum yönetmenime baktım ama o gülümsüyordu, anlayamamıştım.Aday herkesi başıyla selamlayarak odadan çıktı. Bu neydi? İsyan mı? Saygısızlık mı? Mülakatı terkedip çıkmak?

Bu davranış, bilinçli bir hastanın , engelini kabullenmiş ve ona sahip çıkmış bir adayın müthiş özgüveniydi. Mülakattan geçmişti ve şu anda gişe memuru (vezne işlemleri) olarak girdiği bankamda Bireysel Müşteri Hizmetleri Yetkilisi olarak görevine devam ediyor. Geçenlerde telefonla konuştuğumuzda;
- Nasılsın kardeşim? Nasıl gidiyor?
- Çok iyiyim ablacım, çok şükür, pankreasımla savaşım devam ediyor ama genelde ben kazanıyorum Şeker hastalığı beni yenemez merak etme sen , nişanlandım hem de şeker gibi gişe görevlisiyle Ama bu şeker başka şeker hiç dokanmıyor, aksine hayat veriyo

Arkadaşlar kıssadan hisse,

İş mülakatlarında kendinize güvenin ve emin olun ki raporunuzun haricinde neleri yapabileceğiniz ve hangi işleri yapamayacağınız konusunda işverenle açık açık konuşmaktan çekinmeyin. İnanın bu iki tarafında lehine olacak bir süreçtir ve işe girdiğinizde sizin için en uygun çalışma koşullarınızı sağlamak için yapılır mülakatlar.

Sizler çok değerlisiniz ve her biriniz gökkuşağının birer rengisiniz Lütfen bunu hiç unutmayın olur mu?

Sevgiyle, sağlıcakla kalın,

Bende kifoskolyoz ameliyatlısıyım. Sırtımda 30 cm.lik 2 adet platin mevcut. Bende aynen o arkadaş gibi ne yaparım, ne yapamam hepsini anlattım onlarca kez. Ama bir kez işe girebildim.
Aydın'da şantiye işinde. Joker karakter gibi benim yapabileceğim 3-4 farklı işe verdiler gücümün yettiği yere kadar yaptım. Mesela bahçenin çimleri kesilecekti. Çim biçme makinesi bozuldu. Çimleri biçmem için "elde taşınan misinalı küçük makinadan alırsanız yaparım yoksa benden bunu beklemeyin" dedim. Makinayı almadılar, muhasebe yap demedi ama bazı kendini bilmezler "yapamıyorsan niye geldin" gibilerinden laflar etti.
Onların dediklerine fazla aldırmadım ama ayağında çocuk felci olan bir çalışma arkadaşımın bazen onlar gibi konuşması beni daha fazla yaraladı.

Onlarca mülakata girdim. Kimisi "yarın evraklarını hazırla gel" dedi. Arkamdan işkuru arayıp "ona evrak vermeyin" dedi. Arayıp nedenini sorduğumda benim rahatlıkla yaparım dediğim işi kendi doktorları yapayacağımı söylemiş.
Bir başkası "1 hafta sonra biz sizi ararız" dedi. 2 hafta sonra ben aradım yine "biz ararız" dedi. 1-2-3 ay sonra aradım, her seferinde "biz ararız" dendi.
Tam bir yıl sonra arayıp "olmaz" dediler.
Birde hiç aramayanlar var.
Şantiye işi de geçici olduğu için şu an işsizim. Tüm umudum devlete kaldı.

Selamlar,

İnşallah umutlarınız yeniden yeşerir ÖMSS ile Anlattıklarınız maalesef çok sık yaşanan gerçekler inanın özel sektörde de anlattığınız olaylar yaşanabiliyo yani engellinin işveren vergi indirimi olsun, düşük maaşla çalıştırmak olsun her türlü çıkar sağlamakla beraber o hiç bitemeyen egoları yüzünden engelli olduğunu bile bile işe aldıkları personeline '' yapamıyorsan niye geldin'' bakışlarını eksik etmiyorlar

Ve bilirmisiniz ki engelli çalışan sağlıklı çalışandan 2 kat fazla efor sarfeder kendini kanıtlamak ve başarılı olmak için...