ENGELLİ OLSAKTA Saymakla bitmez nimetler

Güzel kardeşim sein tebrik ederim. Engelli olmanın bir lutuf olduğunu öğrenmişin çok şükür aynı bende senin gibi düşünüyorum. Sokaktaki diğer insanlar en ufak bir sorunda depresyona girerken biz daha gülerek atlatıyoruz Uyuşturucu kullanan biride olabilirdik ama çok şükür böyle bir irademiz elimizden alınmış. Bak bende senin gibi önceden konu açmıştım seninde desteğini bekliyorum http://engelliler.gen.tr/f39/engelimi-seviyorum-cunku;-projesi-22067/#post86371 Aslı abla gibi senin gibi insanları görmek sevindirici.

Selam Arkadaşlar,

Aslında engelli olmanın ( engelli olarak doğma yada sonradan engellenmiş olma hali ) bizlere yada en azından kendi adıma bana verilmiş bir lütuf olduğunu asla düşünmüyorum yada bir ceza yada herhangi manevi anlamda hediye vs vs. Bu konuda kesin olarak sizlerden farklı düşünmeme rağmen sizleri bir noktada çok takdir ediyorum o da şu ki ; engellenmiş halini kabul etmek ve engeliyle yaşama tutunmak, engelini tanımak ve onunla yaşamın tüm zevklerinden alabildiğince fazla zevk alarak hayatını sevmek....bu konuda sizlere hak vermemem de mümkün değil zaten...

Hayata küstüğüm yılları düşündükçe inanın hayatımın en güzel yıllarıydı belki de ama koca bir kayıp zaman dilimiydi aslında belki de yaşanması gereken dönemlerdi. Şimdi geriye dönüp baktığımda pişmanlık duymasam da bundan sonra ki yaşamım için bana ışık tuttuğuna inandığım o dönemlerin yaşanması ve atlatılması gereken dönemler olduğu kanısındayım. Sonradan engelli olmakla doğuştan engelli olmak arasındaki fark da en çok burada yatıyor zaten...

Engelini sevmek diye bir kavram olamaz bence ama engelinle yaşamaya alışmak, yaşamayı eskisinden daha çok sevmek olabilir bana göre engellenilmişliklerimiz bizleri hayata daha sıkı sıkıya bağlayan artılarımız bunu kabul edebiliyorum elimden ancak bu kadarı geliyor.

Sağlıklı olan, bedeninde hiç bir kayıp gücü bulunmayan insanlardan daha güçlü, daha sağlam, daha coşkulu bir şevkle yaşama sarıldığımızı da görebiliyorum en azından bunu bugüne kadar çevremde gördüğüm tüm engelli arkadaşlarım adına söyleyebilirim. Ve bence engel durumumuz ne olursa olsun ( engellenme hali diyelim ) hayata , gülmeye, yaşamaya, sevmeye, sevilmeye ve yaşamdan alacağımız tada engel değildir.

Bu yaşam tüm engellerime rağmen bana verilmiş en güzel armağandır.