- Katılım
- May 19, 2010
- Mesajlar
- 240
- Tepkime Puanı
- 0
- Puanları
- 0
Bu yazıda kullanacağım ifadelerden dolayı kimseden özür dilemiyorum. Engellilerin manifestosu niteliğindeki bu yazıda geçen bazı cümlelerin maksadını aşan cümleler olduğunu düşünenler olursa düşünmekte özgürdürler...
Gençliğinin Baharını Dört Duvar Arasında Geçirenler!
Bazen doğuştan bazende sonradan feleğin sillesini yer tekerlekli sandalyeye mahkum kalırsınız. Bacaklarınız, kolllarınız işlevini kaybetmiştir. Beyniniz gençlilik hayalleriniz işlevini kaybeden bacak ve kollarınıza inat tüm canlılığıyla hayata tutunmaya devam eder. Olurya bir şeye sinirlenirsiniz. Kendinizi bir koşu sokağa atmak istersiniz. Sokaklar herkes içindir! Sokaklar özgürlüktür. Sokaklar insanı ferahlatır. Yürek ferahlamak ister bazen....
Velakin sokaklar size çok görülmüştür. O sokaklarki sadece güçlü bacakları olan insanlara göre hazırlanmış, onların gezip tozacağı şekilde dizayn edilmiştir. Sizin eksiğiniz olmayan bacaklarınız! Bacağın yoksa sokak sana yasak! Bacağın yoksa merdiven sana yasak! Bacağın yoksa işe girmek sana yasak! Sahi insan eli, kolu, bacağı olmayınca “insan olmaktan” çıkıyor mu?
Neyiniz Fazla?
Hadi hesaplaşalım. Tamam kabul ediyorum. Yürüyemiyorum. Kollarımda güçlü değil. Dış görünüşüm moda dergilerinin vaaz ettiği makbul beden standardında değil. İşte bu yüzden evet evet tamda bu yüzden toplumdan tecrit edilmişim kovulmuşum sövülmüşüm. Siz iktidarı elinde tutanlar, gece başınızı yastığa koyduğunuz da vicdanınız rahat bir şekilde uyuya biliyormusunuz?
Hiç düşünüyor musunuz bu ülkede yaşayan milyonlarca engelli sizin yapmanız gerekipte yapmadığınız mimari düzenlemeler nedeniyle gençliklerini dört duvar arasında geçirdiklerini. Hiç düşündünüz mü, bir engellinin bacağını olan akülü veya tekerlekli sandalyeyi alacak parası olmadığı için namerde muhtaç olup o sandalyeyi almak için birilerine boyun eğen binlerce engellinin ruh halini? Dünyanın tüm gelişmiş ülkelerinde bu türden medikal ürünleri devletin ücretsiz karşıladığını ama bizim ülkemizde bunları olmadığını... Bütcenin fazla vermesinden övünürken ben dahil bilmem kaç bin engellinin “bana faydası olmayan kilisenin papazını s....” diyerek ha sittir çektiğini biliyor musunuz?
Dünyanın en hızlı büyüyen ikinci ülkesi (ekonomisi) olmakla övünürken, o ülkenin göklerine, havasına, denizine, sokağına hasret bıraktığınız milyonlarca engellinin vebalinde sizinde sorumluluğunuzun olduğunu hiç düşündünüz mü?
Eminim düşünmemişsinizdir!
Eğer düşünseydiniz, biz engelliler için adam akıllı bir şeyler yapmak için elinizi taşın altına koyardınız. Elinizi taşın altına koymak derken öyle çok aman aman şeylerde istemiyoruz. Kendiniz gibi sağlam bacaklara, sağlam kollara sahip yurttaşlar için yaptığınız yaya kaldırımlarında biz engellilere de kıytırık bir rampa yapmak zor olmasa gerek. Sizin gibi sağlam bacakları, sağlam kolları olan yurttaşlar için tahsis ettiğiniz toplu taşım araçlarında ufak bir engelli asansörü yapmak, dünyanın büyüyen ikinci büyük ekonomisine sahip bir ülkeyi ekonomik krize sokacak kadar büyük bişey olmasa gerek.
Biz artık sizin cilalı laflarınızı yemiyoruz!
Seçim meydanlarında attığınız nutuklar, yılda bir olan engelliler haftasında gazetelere sırıtarak verdiğiniz pozlar eşliğinde söylediğiniz “biz engelliler için şunları şunları yaptıkkkkkk” sözlerini artık yemiyoruz.
Ermeni yasa tasarısını bilmem hangi ülke kabul ettiğinde rahatsız olan vicdanlarınız, 21 YY'da tecrit ettiğiniz engelliler için rahatsız olmuyor sa, ben sizin vicdanlarınızın var olup olmadığından şüpheye düşerim.
Gençliğinin Baharını Dört Duvar Arasında Geçirenler!
Bazen doğuştan bazende sonradan feleğin sillesini yer tekerlekli sandalyeye mahkum kalırsınız. Bacaklarınız, kolllarınız işlevini kaybetmiştir. Beyniniz gençlilik hayalleriniz işlevini kaybeden bacak ve kollarınıza inat tüm canlılığıyla hayata tutunmaya devam eder. Olurya bir şeye sinirlenirsiniz. Kendinizi bir koşu sokağa atmak istersiniz. Sokaklar herkes içindir! Sokaklar özgürlüktür. Sokaklar insanı ferahlatır. Yürek ferahlamak ister bazen....
Velakin sokaklar size çok görülmüştür. O sokaklarki sadece güçlü bacakları olan insanlara göre hazırlanmış, onların gezip tozacağı şekilde dizayn edilmiştir. Sizin eksiğiniz olmayan bacaklarınız! Bacağın yoksa sokak sana yasak! Bacağın yoksa merdiven sana yasak! Bacağın yoksa işe girmek sana yasak! Sahi insan eli, kolu, bacağı olmayınca “insan olmaktan” çıkıyor mu?
Neyiniz Fazla?
Hadi hesaplaşalım. Tamam kabul ediyorum. Yürüyemiyorum. Kollarımda güçlü değil. Dış görünüşüm moda dergilerinin vaaz ettiği makbul beden standardında değil. İşte bu yüzden evet evet tamda bu yüzden toplumdan tecrit edilmişim kovulmuşum sövülmüşüm. Siz iktidarı elinde tutanlar, gece başınızı yastığa koyduğunuz da vicdanınız rahat bir şekilde uyuya biliyormusunuz?
Hiç düşünüyor musunuz bu ülkede yaşayan milyonlarca engelli sizin yapmanız gerekipte yapmadığınız mimari düzenlemeler nedeniyle gençliklerini dört duvar arasında geçirdiklerini. Hiç düşündünüz mü, bir engellinin bacağını olan akülü veya tekerlekli sandalyeyi alacak parası olmadığı için namerde muhtaç olup o sandalyeyi almak için birilerine boyun eğen binlerce engellinin ruh halini? Dünyanın tüm gelişmiş ülkelerinde bu türden medikal ürünleri devletin ücretsiz karşıladığını ama bizim ülkemizde bunları olmadığını... Bütcenin fazla vermesinden övünürken ben dahil bilmem kaç bin engellinin “bana faydası olmayan kilisenin papazını s....” diyerek ha sittir çektiğini biliyor musunuz?
Dünyanın en hızlı büyüyen ikinci ülkesi (ekonomisi) olmakla övünürken, o ülkenin göklerine, havasına, denizine, sokağına hasret bıraktığınız milyonlarca engellinin vebalinde sizinde sorumluluğunuzun olduğunu hiç düşündünüz mü?
Eminim düşünmemişsinizdir!
Eğer düşünseydiniz, biz engelliler için adam akıllı bir şeyler yapmak için elinizi taşın altına koyardınız. Elinizi taşın altına koymak derken öyle çok aman aman şeylerde istemiyoruz. Kendiniz gibi sağlam bacaklara, sağlam kollara sahip yurttaşlar için yaptığınız yaya kaldırımlarında biz engellilere de kıytırık bir rampa yapmak zor olmasa gerek. Sizin gibi sağlam bacakları, sağlam kolları olan yurttaşlar için tahsis ettiğiniz toplu taşım araçlarında ufak bir engelli asansörü yapmak, dünyanın büyüyen ikinci büyük ekonomisine sahip bir ülkeyi ekonomik krize sokacak kadar büyük bişey olmasa gerek.
Biz artık sizin cilalı laflarınızı yemiyoruz!
Seçim meydanlarında attığınız nutuklar, yılda bir olan engelliler haftasında gazetelere sırıtarak verdiğiniz pozlar eşliğinde söylediğiniz “biz engelliler için şunları şunları yaptıkkkkkk” sözlerini artık yemiyoruz.
Ermeni yasa tasarısını bilmem hangi ülke kabul ettiğinde rahatsız olan vicdanlarınız, 21 YY'da tecrit ettiğiniz engelliler için rahatsız olmuyor sa, ben sizin vicdanlarınızın var olup olmadığından şüpheye düşerim.
