Engellilerin cinselliği yaşamasına insan hakkı olarak bakılmalı!

Yemek yemek, uyumak gibi “cinsellikte” bir ihtiyaçtır. Devlet (sosyal devlet olmanın bir gereği olarak) engellilere maaş bağlıyor yada pozitif ayrımcılık yaparak erken emeklilik, vergi muafiyeti v.s uygulamalarla onları ekonomik yönden destekliyor.

Devlet dezavantajlı guruplardan biri olan engellilerin ekonomik ihtiyaçlarını karşılayarak diğer kişilerle aynı eşit şartlara gelmemize caba harcıyor. Bu eşitliği sağlamak genel anlamda “ekonomik eşitliği sağlamaya yönelik” girişimleri içeriyor.

Oysa insanın insanların tek sorunu “ekonomik” sorun sorunlarlar dan oluşmuyor. Başta söylediğim gibi yemek yemek, uyumak ne kadar insana dair bir şeyse “cinsellikte” bir o kadar insana dair ve “insani bir ihtiyaç” olarak değerlendirilmesi gereken bir bir olgudur. Nasıl ki yemek yemek, uyumak fizyolojik bir ihtiyaçsa “cinsellikte fizyolojik bir ihtiyaçtır”

Bu insani bir o kadarda fizyolojik ihtiyacı engelliler mimari engeller, toplumsal baskı gibi sorunlar nedeniyle yeteri kadar sosyalleşemedikleri için yaşayamıyorlar.

Milyonlarca engelli yaşamının başlangıcından sonuna kadar cinselliği tatmadan, yaşamadan terki diyor ediyor.

Bu durum insan doğasına yada fizyolojik, biyolojik yapısına ters düşen bir durum. Devlet sosyal devlet olma kavramını biraz daha genişleterek “engellilerin” salt ekonomik sorunlarını değil bir o kadar önemli olan “cinsel ihtiyaçlarını da” karşılamaya yönelik adımlar atmalı.

Cinsellik bir insan hakkıdır. Cinselliğe bir lüks gibi bakma anlayışından kurtulup cinselliği bir insan hakkı olarak algılar “algılatırsak” belki bir takım çözüm önerileri çıkabilir. Ne dersiniz olmaz mı?

Aslında sorunun asıl nedeni Düş Gezgini'nin yukarıda söylediği “Bu insani bir o kadarda fizyolojik ihtiyacı engelliler mimari engeller, toplumsal baskı gibi sorunlar nedeniyle yeteri kadar sosyalleşemedikleri için yaşayamıyorlar.” cümlesinde gizli.

Zincirleme reaksiyon: Sosyal yaşama yeteri kadar katılamadığımız için karşı cinsle birlikte olasılığı çok zayıf bir ihtimal oluyor.

Engelliler ve cinsellik konusu tartışılırken konuya salt “engellilerin cinselliği” yönünde yaklaşılması yerine hangi faktörlerden böyle bir sorunun oluştuğu/ oluşturulduğu üzerine tartışılırsa daha sağlıklı bir tartışma olur.

Mimari engelleri ortadan kaldırıp parkta, bahçede orda burda karşı cinsle göz teması kaş teması sağlanmazsa sabahtan akşama kadar bu sorunu konuşsak bir arpa boyu yol katedemeyiz.

Bana göre devletin bu konuda ki yapabileceği en önemli şey sosyalleşmenin önünde ki engelleri kaldırmasıdır. Gerisinin kendiliğinden gelebileceğini düşünüyorum.

Engellilere uygun genelev konusu bana göre konuşmaya bile değmez. Öyle bir şey olsa bile oradan sadece Engelli erkekler yararlanabilir. Engelli kadınların durumunu düşünen yok.

Cinsellik erkeklerin hakkı olduğu kadar kadınlarında hakkıdır. Erkek egemen bir toplum olduğumuz için Engelliler ve cinsellik konuşulurken Engelli kadınların cinselliği yok sayılıyor. Buda bana göre çok bencilce bir yaklaşım...