Engellinin gözünde bir buruk göz yaşı

Engelli bir birey aslında kendi hayatını kabulleniyor bir müddet sonra. Fakat çevre etkenleri daima hatırlatıyor ve hırpalıyor.Bu durumda engellinin gözünde bir buruk göz yaşı hiç bitmiyor.

Tabiki bu gözyaşı kelimesi mecazi anlamda sadece yüreğindeki fırtınayı anlatmak bakımından.Herkesin bildiği gibi engelli bir insan yaşadıklarına göğüs gererek ne kadar güçlü bir yapıya sahip olduğunu kanıtlıyor.

Yaşamı boyunca mücadele etmesi gereken sadece engeli değil birde yürekleri engelli olan insanlar.İş hayatında ve sosyal hayatta engellilere acıyarak bakan insanlar topluluğu benim gözümde kısacası (yüreği engelliler)

Biraz düşünelim yarın acaba bende bir engelli olabilirmiyim diye her engelsiz insan bir engelli adayı bunu sakın ama sakın ununutmayalım.

Bir çok insan biliriz hayatının yirmi otuz yılını sağlıkla geçirmiş bir anda rahatsızlanıp veya bir kaza geçirip tekerlekli sandalyeye mahkum olan birgün bizde bu insanlardan biri olmamaya garantimizmi var.

Kendim mesela bir engelli adayıyım bunu hiç unutmuyorum her an bekliyorum. Rahatsızlığımın vermiş olduğu tehlike felç riski bende belki bir gün o sandalyeye oturacağım.Belkide hiç yataktan kıpırdayamayacağım. Bu neden sizinde başınıza gelmesin?

Daima ama her konuda hep kendi başımıza gelecekmiş gibi yaklaşırsak daha duyarlı ve insiyatifli olursak. Toplumumuz insanına daha çok değer verirse çok güzel yerlere geleceğimizden hiç şüphem yok.

Daima sevelim birbirimizi ve saygı duyalım kolaylaştıralım hayatı hepimize .