Engelliye Bakış Açısı Neden Hiç Değişmiyor?

Her geçen gün değişmesi beklenmesine rağmen bir arpa boyu yol alamayan bakış açısı hala çok incitici,yıpratıcı bir durumdadır.

Bir çok insan bunun aksinide söylese bana göre laf kalabalığından öteye gidememektedir. Bir çok yönde iyileşmeler olduğu muhakkak ama bu iyileşme bakış açısında değişmemek için adeta inatla direniyor.

Toplumun bireylerine sorsak on kişiden en az altısı engellileri bir çok alanda yetersiz , yardıma ihtiyacı olan,kurban yada acınacak bir insan olarak görüyorlar. Bir engelli konusu açıldığında yada gördüklerinde vah...vahh demekden kendimizi alamıyoruz. Bu gaddarca olan eğilimden bir türlü vazgeçmediler/ geçemiyorlar.

Bir çok insana göre bu yazılanlar acımasız ve önyargılı gibi gelebilir. Ama dışarı çıkıp engellilik hakkında bir muhabbete girdiğim an bunun acı bir gerçek olduğuna bir kez daha emin oluyorum. Yanılmış olmayı istememe rağmen duyduklarım insanların bu zalim yüzlerini bir kez daha görmemi sağlıyor.

Herkes, sağlıklı, huzurlu, mutlu, varlık içinde yaşamayı ister. Bunun aksini söyleyebilecek tek bir insan bile tanımıyorum. Hal böyle iken bir takım sorunlar nedeniyle fonksiyonlarını yitirmiş olan bir insana bu çirkin bakış açısı neden?


Oysa yukarıdaki bahsettiğim yaklaşımların aksine, engellilerede herhangi birisine gösterdiğiniz saygı ve ilgiyi göstersek engelli insanında hiç bir farkı olmadığını görebileceğiz. Kendilerini rahatlıkla ifade ettiklerini düşündüğünüzden çok daha fazla, her alanda başarılı ve etkili olduklarını nekadar özveri ile uğraştıklarını fark edeceksiniz.

Acımak yerine faydalı, olmayı vah,,vahlar yerine neler yapabilirizleri düşünelim.