F
Fırtına
Guest
bedenen ve ruhen yaşanmayan, yürekte hissedilmeyen hiç bir yazı, yazanın/yazana ait değildir..
örneğin;
anne olmamış, anneliği tatmamış bir insan, anne olma duygusunu nasıl anlatabilir?! anlatamaz.. anlatabilmesi için anne olması, anneliği yaşaması gerekir..
engelli insanlarla, engellilikle ilgili köşe yazıları yazan engelsiz insanlar bazen havalara giriyor.. ''işte bu benim yazım, ben yazdım'' diye..........bu insanların, yazdıkları yazıların benim gözümde hiçbir değeri yok.. bana anlamsız geliyor..
çünkü; yazdıkları yazılar onlara ait değil.. onlar engelliliği bedenlerinde, ruhlarında yaşamamışlar.. yüreklerinde hissetmemişler.. hele hele bazı engelsiz insanların çevresinde engelli biri (bir arkadaş dahi) hiç olmamıştır..
engelli olmanın, engelli çocuğa sahip olmanın ve engelli çocuğun annesi olmanın ne demek olduğunu asla bilemezler..
bazı engelsiz insanlar engelli insanlarla empati kurarlar.. doğrudur.. kurulur.. bir an kendini engelli insanın yerine koyarlar.. ama bir yere kadar.. bir anlıktır.. sonra gerçek engelsiz kimliklerine dönerler..
''aaaa, ben öyle değilim''.. denmesin lütfen.. sizde kandırmaya göz var ama maalesef bizde kanmaya göz yok..
engelsiz insanların yazdıkları köşe yazıları sadece alıntı dan ibarettir.. onlara ait değildir.. o yazılar biz engellilere aittir.. biz engelliler geçmişten bu güne kadar engelimizle ilgili yaşadıklarımızı anlatır dururuz..
ailemiz, çevremiz ve tüm engelsiz insanlar anlattıklarımızdan engelimizi yüzeysel olarak bilirler ve görsel olarak görürler.. ama asla bedenlerinde, ruhlarında, yüreklerinde hissedemezler..
basına/medya ya konu oluruz.. engelimizle ilgili yaşadığımız sorunları (örneğin; engelli kadın olmanın zorlukları.. ''engelsiz bir insan ne bilir engelli kadın olmanın zorluğu nedir''..?!) anlatırız, anlatırız..
engelsiz insanlarda bu anlatımlardan yola çıkarak derleme yapar ve biz engelliler adına köşe yazıları yazar ve ''ben yazdım, bu benim yazım, bana ait'' derler..
benim şahsi fikrim;
engelsiz insanlar; yazdığınız yazılar size ait değil.. benim gözümde hepsi birer alıntı.. o yazıların gerçek sahibi/yazarı biz engelli insanlarız.. bir harfi, bir kelimesi, tüm tümceleri bizim bedenimiz, ruhumuz, yüreğimiz.............dir..
örneğin;
anne olmamış, anneliği tatmamış bir insan, anne olma duygusunu nasıl anlatabilir?! anlatamaz.. anlatabilmesi için anne olması, anneliği yaşaması gerekir..
engelli insanlarla, engellilikle ilgili köşe yazıları yazan engelsiz insanlar bazen havalara giriyor.. ''işte bu benim yazım, ben yazdım'' diye..........bu insanların, yazdıkları yazıların benim gözümde hiçbir değeri yok.. bana anlamsız geliyor..
çünkü; yazdıkları yazılar onlara ait değil.. onlar engelliliği bedenlerinde, ruhlarında yaşamamışlar.. yüreklerinde hissetmemişler.. hele hele bazı engelsiz insanların çevresinde engelli biri (bir arkadaş dahi) hiç olmamıştır..
engelli olmanın, engelli çocuğa sahip olmanın ve engelli çocuğun annesi olmanın ne demek olduğunu asla bilemezler..
bazı engelsiz insanlar engelli insanlarla empati kurarlar.. doğrudur.. kurulur.. bir an kendini engelli insanın yerine koyarlar.. ama bir yere kadar.. bir anlıktır.. sonra gerçek engelsiz kimliklerine dönerler..
''aaaa, ben öyle değilim''.. denmesin lütfen.. sizde kandırmaya göz var ama maalesef bizde kanmaya göz yok..
engelsiz insanların yazdıkları köşe yazıları sadece alıntı dan ibarettir.. onlara ait değildir.. o yazılar biz engellilere aittir.. biz engelliler geçmişten bu güne kadar engelimizle ilgili yaşadıklarımızı anlatır dururuz..
ailemiz, çevremiz ve tüm engelsiz insanlar anlattıklarımızdan engelimizi yüzeysel olarak bilirler ve görsel olarak görürler.. ama asla bedenlerinde, ruhlarında, yüreklerinde hissedemezler..
basına/medya ya konu oluruz.. engelimizle ilgili yaşadığımız sorunları (örneğin; engelli kadın olmanın zorlukları.. ''engelsiz bir insan ne bilir engelli kadın olmanın zorluğu nedir''..?!) anlatırız, anlatırız..
engelsiz insanlarda bu anlatımlardan yola çıkarak derleme yapar ve biz engelliler adına köşe yazıları yazar ve ''ben yazdım, bu benim yazım, bana ait'' derler..
benim şahsi fikrim;
engelsiz insanlar; yazdığınız yazılar size ait değil.. benim gözümde hepsi birer alıntı.. o yazıların gerçek sahibi/yazarı biz engelli insanlarız.. bir harfi, bir kelimesi, tüm tümceleri bizim bedenimiz, ruhumuz, yüreğimiz.............dir..