Epilepsi, meşhur adıyla Sara. Beyinde meydana gelen kısa süreli bilinç kaybı. Yaklaşık olarak 9 yıldır bu hastalıkla yaşıyorum. İlk olarak 2008 yılında üniversite de iken sabahlara kadar ders çalışma, uykusuzluk ve strese bağlı olarak rahatsızlandım. Akabinde de sürekli ve sık sık nöbetler geçiren bir insan oldum. Normal rahatsızlıklarda 3-4 ayda bir kez nöbetler olurken, ben ayda 3-4 kez nöbet geçiriyordum. En zor olanı da neydi biliyor musunuz? Rahatsızlığınızı siz kabullenmiş olsanız da, insanların sizin rahatsız olduğunuzu kabul edememesiydi. Nöbetlerim sırasında bilinçsiz, istem dışı hareketler yapıyor olmanız, insanların gözünde boştu. Bu nedenle ilk kez bir mahkeme tecrübesi dahi yaşadım. Otobüsle yolculuk yaparken kaç kez, bir kaç durak öteden, yürüyerek ya da geri dönüş otobüsüne bindiğimin sayısını bilmiyorum. Bilinçsiz bir şekilde farklı duraklar da inip, istemsiz bir şekilde beklediğimi, hareketler yaptığımı, bayıldığımı bilmiyorum. Benim hiç unutamadığım şey, epilepsi rahatsızlığımın bir dönemde depresyonla birleşip, depresif krizler geçirmeme neden olmasıydı. Annemin ve ablamın çaresiz, ağlayan gözlerle bana baktığı, doktorların ve diğer hastane çalışanlarının ben kendi kendimi döverken sadece izlebildiği o günü hiç unutmuyorum. Bunları yazmak için elim tuşa basıyor, ama yüreğim kan ağlıyor. Şimdi de biraz iyi şeyleri konuşalım.....
10 Haziran 2013. Ankara Hacettepe Üniversitesi'nde ameliyat oldum. O günden sonra düzenli kontrollerle ilaçlarımı da azalttım. 4 senedir de hiç nöbet geçirmedim. İlaçlarımı içmeye devam ediyorum ama artık herhangi bir rahatsızlığım kalmadı çok şükür. Artık hayatta yaşamak istediğim herşeyi yaşayabiliyorum. Şu anda nişanlıyım, inşallah ileri de düğünüm de olacak. Hayat herşeyi ile güzel. Sabır herşeyin ilacı, bize yardım eden Allah'tır. Herşeyimiz ile ondan yardım istersek eminim ki olacaktır. Ameliyatım ile ilgili yaşadığım anı da en büyük göstergesidir. Onu da daha sonra yazarım artık. Herkese iyi, huzurlu, sağlıklı günler dilerim. Herşey gönlünüzce olsun.
10 Haziran 2013. Ankara Hacettepe Üniversitesi'nde ameliyat oldum. O günden sonra düzenli kontrollerle ilaçlarımı da azalttım. 4 senedir de hiç nöbet geçirmedim. İlaçlarımı içmeye devam ediyorum ama artık herhangi bir rahatsızlığım kalmadı çok şükür. Artık hayatta yaşamak istediğim herşeyi yaşayabiliyorum. Şu anda nişanlıyım, inşallah ileri de düğünüm de olacak. Hayat herşeyi ile güzel. Sabır herşeyin ilacı, bize yardım eden Allah'tır. Herşeyimiz ile ondan yardım istersek eminim ki olacaktır. Ameliyatım ile ilgili yaşadığım anı da en büyük göstergesidir. Onu da daha sonra yazarım artık. Herkese iyi, huzurlu, sağlıklı günler dilerim. Herşey gönlünüzce olsun.