Merhaba dilaevliyaoglu,
Son yolculuğumda özellikle size faydalı olabilmek adına çok dikkatli ve alabildiğine gözlemleyerek herşeyi yazmak üzere hazırlık yaptım. Yolculuğum İstanbul- Ankara yani yine Sabiha Gökçen- Esenboğa hava limanları arasında
Yön levhalarıyla ilgili tüm detaylar düşünülmüş ve yine bir kez daha tekrar etmek istiyorum ki okur yazar olan her yolcu gideceği yönü, bineceği uçağa ait alanı ve ihtiyacı olan her bölgeyi kolaylıkla bulabilir

yön bulmada hiçbir sorun yok.
Tüm sorun havaalanına gidebilmekle başlıyor aslında özellikle tekerlekli sandalyeli bir engellinin İstanbul için Havaşı Ankara için Havataşı kullanabilmesi, bu otobüslere binebilmesi mümkün değil. Diyelim ki havaalanına kadar kendi özel aracıyla yada taksiyle gitti asıl macera ondan sonra başlıyor ki gözlemlerime dayanarak ifade ediyorum ki yalnız yolculuğa çıkan bir ortopedik engelli ( özellikle tekerlekli sandalyeli için, yada görme yada işitme engelli için ) yolcu için en ufak bir detay, kolaylaştırıcı bir unsur, bir personel, bir ince ayrıntı maalesef yok.
Uçak biletimi internetten alıyorum ve check-ın işlemimi dahi netten yapıyorum bununla birlikte havalanına gittiğinizde hani o yön levhaları vs hiçbir işe yaramıyor ve size yardımcı olabilecek hiçbir kolaylık, farklılık yok

yine çok yol yürüyorsunuz, yine kuyruğa giriyorsunuz ( engelli gişeleri önünde oluşan anlamsız kuyruklara bakarak diğer gişelerin kapalı olduğunu farkederek) yine diğer yolcular gibi aranıyorsunuz ve diğer yolcuların geçtiği tüm kapılardan aynı şekilde geçerek uçağa biniyorsunuz. Bekleme salonunda alnınızda engelli olduğunuz yazmadığı için tüm koltuklar ( sandalye demek daha doğru olur ) dolu ve kimse size yer vermek gibi bir nezakette bulunmuyor ve özellikle x-ray cihazından geçmek!!!
X-ray cihazlarından geçerken bangır bangır bağıran bu güvenlik sistemi devreye giriyor ve o sırada orada bulunan tüm yolcuların gözlerinin sizin üzerinize kitlenmesine neden oluyor. Bedeninizde engelinize yönelik metaller alarm verdiğinde siz defalarca ilgili güvenlik memuruna engelli olduğunuzu, bedeninizde platin, protez taşıdığınız için alarm verdiğini söylemenize ve hatta engelli raporunuzu, kartınızı göstermenize rağmen özel odaya ayrılıp özel aramadan geçmek zorunda bırakılıyorsunuz. Şimdi burada önemli olan güvenlik sorunuysa ve aslında görevliler de görevlerini yapmakla yükümlülerse o görevlilerinde bir şekilde eğitime tabi tutulması gerekmez miydi?
Ben masum olduğumdan ve üzerimde x-ray cihazını harekete geçirecek hiçbir delici, kesici, yanıcı, patlayıcı alet hadi diyelim bomba taşımadığıma olan inancım tam olmakla birlikte tüm o kalabalığın içinden şüpheli gözüyle bakılarak ayrı bir odada üstümün defalarca aranmasını nasıl bir güvenlik mükemmeliyeti olarak algılayabilirim sizce? Yada her engelli yolcu bu şekilde bir ötekileştirmeye benim baktığım kadar pozitif bir yaklaşımla peki diyebilir mi? öfkelenmeden ve size engelinizi tüm hücrelerinize kadar hissettiren bir yolcu kitlesinin önünde ( o masum yolcuların meraklı bir o kadar da kuşkulu bakışları arasından geçerek ) özel arama odasına girmeniz ve çıkmanız arasındaki süre kaybının telafisi nasıl mümkün olabilir? yada sizin yaşadığınız o an'lık duygularınızın sorumlusunun kim olabileceği konusunda bir öneriniz olabilir mi?
Tüm bunları sizi üzmek yada incitmek için değil aksine belki bir parça olsun okuyunca yol gösterici olur, bir kolaylık bulunur yada ileride engelliler için daha neler yapılabilirin cevapları konusunda aydınlatıcı olabilir umuduyla yazıyorum.
Sonuç olarak havayolu ulaşımına alıştım, uçak fobimi yenmiş olmaktan dolayı çok mutluyum ve gerektikçe havayolu ulaşımını kullanmaya devam edeceğim. Size faydalı olabilmek adına yaşadıklarımı öyküleştirerek anlatmayı uygun buldum. Faydası olabilirse ne mutlu bana.
Daha engelsiz bir yaşam için engelsiz havayolu ulaşımı dileklerimle,