Hayat sürprizlerle doludur...

Mimar olmak için çıktığı yol onu 30 yaşına geldiğinde karar vermesi için bir yol ayrımına getirmiş. Mimar olarak mı devam etmeliyim yoksa çizerlik becerimi geliştirerek karikatürist mi olmalıyım diye düşünürken 30 yaşında mimarlık bilen karikatürist oldu. Hem de ülkenin en tanınmış, en sevilen ve en başarılı karikatüristi oldu.


'' Kekeme Olmasaydim Karikatürist Olamazdım ''

Hayatımıza kattığı Limon, Sizinkiler ve Zeytin karekterileri ile her akşam ATV Haberin finalinde gösterilen siyasi karikatürlerle evlerimize konuk olarak herkesin sevdiği bir isim olmayı başardı. ‘Engellilik bir avantajdır, önemli olan bunu fark edebilmektir. Eğer kekeme olmasaydm kendimi ifade etmek için karikatürsit olamazdım’ diyen Karikatürist, Mimar ve Medya Derneği Başkanı Salih Memecan, ‘Fırsatları iyi değerlendirmek lazım. Ben küçükken yeteneğimi geliştirerek mimarlık bilen karikatürist oldum’ dedi.

Memecan, ‘İşverenler engelli çalışanlarını fedakarlık yapıyorum gibi görmemeliler. Profesyonel bir hizmet gibi ve bir de diğer çalışanlar gibi fırsat eşitliği içinde yaklaşmaları firmalar için büyük fayda sağlayacaktır’ dedi. Karikatürleri ile hepimizin aileden biri olarak gördüğü, çocuklara okumayı öğreten eserleri ve farkındalık yaratan çizgi kahramanların çizeri Salih Memecan’la Medya Derneği'nde bir araya gelerek sıcacık kahve eşliğinde gerçekleştirdiğimiz röportajı ile sizleri baş başa bırakıyoruz.

Öncelikle sizi tanıyabilir miyiz?

Salih Memecan; karikatürist ve mimarım. Mimarlık konusunda iyi bir eğitim aldım. Yüksek lisans ve doktora yaptım. Karadenizliyim. Annem Ordu’lu, babam Giresun’lu. Biraz İstanbul’da biraz Ankara’da okudum sonra biraz Philadelphia’ da okudum. Bir çizer olarak çok renkli bir kişiliğiniz var. Yaşamına birçok şey sığdırmış, toplumun her kesimi tarafından çok sevilen ender insanlardan birisiniz.

Tüm bunları nasıl başardınız?

Valla sevilmek için başarmadım. Yola çıkarken karikatürist olacağım diye de çıkmadım, mimar olacağım diye çıktım. Karikatür yapabilen mimar olsam ne iyi olur diye düşündüm sonra iş öyle bir yere geldi ki sonunda 30 yaşında iyisi mi ben mimarlık bilen karikatürist olayım dedim. Full time karikatür yapmaya devam ettim. Belli bir aşamadan sonra da siyasi karikatürler yaparken elimdeki imkanları değerlendirerek çocuklara nasıl daha faydalı olurum diye düşündüm.

Ve çocuklar için de Limon, Zeytin ve Sizinkiler serisini yaptım. Geçen birisi anlatıyordu psikiyatrist bir psikologun bir arkadaşı benim onun yeğeni olduğumu duyunca teyzeme anlatmış. Ben okuma zorluğu olan çocuklara Sizinkiler kitaplarını okusunlar diye öneriyorum. Çünkü o kitapların ardından çocuklar okumayı ve kitap okumayı seviyorlarmış. Bu ne kadar büyük bir hizmet. Bunu duyunca çok iftihar ettim kendimle. Açıkçası böyle bir fayda sağlamış olmak çok önemli bir başarı.

Sizi özellikle karikatürist ya da çizer olarak daha çok tanıyoruz. Neden karikatüristler için bir dernek değil de medya derneği kurdunuz? Bize derneğinizin öyküsünü anlatabilir misiniz?

Şimdi niye karikatüristler değil de medya derneği çünkü daha genel medya derneği. Ben 40 yıldır gazetecilerin arasında çalışıyorum yani bütün arkadaşlarım gazeteci. Bu 40 yıl içinde bir sürü arkadaşım bir araya geldiği zaman herkes bu ‘Medyanın hali ne olacak?’ diye konuştuğu için biz de bunu böyle dert ettik ve dert ediyorduk önüme de böyle bir fırsat çıkınca memnuniyetle kabul ettim.

40 yıldır dediğim gibi bu işin sıkıntılarını yaşadığımız için bu işin nasıl daha iyi olması gerektiği konusunda da kafa patlatırken önümüze fırsat çıksa da düzeltsek diyorduk. Benim gibi düşünen başka arkadaşlarımda varmış. Onlarla bir araya geldik ve beni başkan seçtiler. Önce yönetim kurulu belirlendi sonra aralarından ben başkan seçildim. Öbür bütün arkadaşlarım yayın yönetmeni bir tek ben karikatüristim şakasını yapıyorum. Çizim yarışması yaptık ben kazandım başkan olmak için. Doğruyu söylemek gerekirse içlerinde en yaşlısı da bendim.