F
Fırtına
Guest
çin'de bir adam, her gün boynuna dayadığı kalın sopanın iki ucuna asılı testilerle dereden su taşırmış evine.. bu testilerden birinin yan kısmında çatlak varmış.. diğeri ise kusursuz ve çatlaksızmış ve her seferinde bu kusursuz testi adamın doldurduğu suyun tümünü taşır, ulaştırırmış eve..
ancak her zaman boynunda taşıdığı testilerden çatlak olanı eve yarı dolu olarak varırmış.. iki sene her gün bu şekilde geçmiş.. adam her iki testiyi suyla doldurmuş ama evine vardığın da sadece 1,5 testi su kalırmış.. tabiki kusursuz, çatlaksız testi vazifesini mükemmel yaptığı için gururlanırmış.. fakat zavallı çatlağı olan kusurlu testi, çok utanıyormuş..
doldurulan suyun sadece yarısını eve ulaştırabildiği için de çok üzülüyormuş.. iki yılın sonunda bir gün görevini yapamadığını düşünen çatlak testi, ırmak kenarında adama şöyle demiş;
kendimden utanıyorum.. şu yanımdaki çatlak nedeniyle, sular eve gidene kadar akıp gidiyor..
adam gülümseyerek dönmüş testiye;
göremedin mi? yolun senin tarafında olan kısmı çiçeklerle dolu.. fakat kusursuz testinin tarafında hiç yok.. çünkü ben başından beri senin kusurunu çatlağını biliyordum.. senin tarafına çiçek tohumları ektim ve her gün o yolda ben su taşırken, sen onları suladın.. iki senedir o güzel çiçekleri toplayıp masamın üstünü süslüyorum.. sen kusursuz olsaydın o çatlağın olmasaydı, evime böyle güzellik ve zarafet veremeyecektim, diye cevap vermiş..
hikayeden alacağımız ders;
her birimizin kendine has kusurları vardır.. hepimiz birer çatlak testiyiz.. fakat sahip olduğumuz bu kusurlar ve çatlaklardır hayatımızı ilginç yapan, mükafatlandıran, renklendiren.. etrafımızdaki kişileri, oldukları gibi kabullenelim.. dışlarındaki kusurları değil, içlerindeki güzellikleri görelim..
yıllar önce dale carnegie demiş ki;
herkeze portakal gelirken, niye bana limon geldi diyeceğimize, limonumuzla limonata yaparak herkezden farklı yaşayalım..
...............
alıntı
Moderatörün son düzenlenenleri:
