- Katılım
- Nis 23, 2012
- Mesajlar
- 9,302
- Tepkime Puanı
- 64
- Puanları
- 48
- Yaş
- 54
Hürriyet gazetesinde gördüğüm "her engelli bir kahramandır" yazısı üzerine. İlgili haber şu şekilde verilmiş.
Ne kahramanı? Hangi kahramanlık? Engelliler bu ülkede sadece yaşamaya çalışıyorlar! Binbir güçlükle , binbir adaletsizlik içinde hayata tutunmaya çalışan 14 milyon nüfusa sahip bir azınlık grubunu şimdi hatırlamak ve kahraman ilan etmek??? Bilmiyorum bu tür haberler bana öyle yapmacık, öyle sahte ve öyle çok samimiyetsiz geliyor ki!!!
Bana buram buram reklam kokan haberlerinle değil, gerçek icraatlerinle gel! Kim olursan, ne olursan yardım ve destek niyetini kabul ederim ama beni kahraman ilan edip de bu ülkede sağlık raporu çıkartırken bile ( hakkım olduğu halde) çektiğim eziyetleri bana unutturacak kadar gelişmiş çalışmaların, iyileştirilmiş faaliyetlerin, samimi yaklaşımların, olması gereken icraatlerin yoksa ve ben bunları çevremde gözlemleyemiyorsam şimdi bir katılımda engelliyi kahraman ilan etmek, onunla birkaç saat geçirip ( ebru yapmak vs.) bana hiç de inandırıcı gelmiyor!!!
Bu ülkede artık İnsan Hakları ihlalleri yaşanırken Engelli Hakları kimin umurunda? Tv lerde ve basında yeralan üstükapalı, örtülü, sansürlü her tür haberi kaçak köçek okusakda, izlesekde yaşananlar İstanbul'da engellilerin yaşamını imkansız kılıyor!
3 Aralık 2014 gününe özel bir görme engelli vatandaşın tek başına yaşadığı inanılmaz yolculuk ( Mecidiyeköy'den Taksime kadar olan metro ulaşımı sadece 15 dk olmasına rağmen bu süreyi yaklaşık 45 dk da tamamlayan ve bu süre içinde çevrenin engelli yolcuya olan tutumu, davranışlarını, toplumun engellilere bakış açısını yakalamak, ölçmek amaçlı bir çekim yapıldı. Henüz montaj aşamaları tamamlanmamış olduğu için sizlerle paylaşamıyorum ama en kısa zamanda o muhteşem DUYARSIZLIĞI siteme eklemek istiyorum.
Aslında her engelliden ziyade HER İNSAN KENDİ YAŞAMININ KAHRAMANIDIR! Bu ülkede yaşamak kolay bir iş değil hele İstanbulda sabah sağsalim çıktığın yolculuktan akşam evine tek parça halinde dönebilmen bile mucizeyken şimdi Allah hepimizin yar ve yardımcısı olsun dilemekten başka elimden bir şey gelmiyor.
Ne kahramanı? Hangi kahramanlık? Engelliler bu ülkede sadece yaşamaya çalışıyorlar! Binbir güçlükle , binbir adaletsizlik içinde hayata tutunmaya çalışan 14 milyon nüfusa sahip bir azınlık grubunu şimdi hatırlamak ve kahraman ilan etmek??? Bilmiyorum bu tür haberler bana öyle yapmacık, öyle sahte ve öyle çok samimiyetsiz geliyor ki!!!
Bana buram buram reklam kokan haberlerinle değil, gerçek icraatlerinle gel! Kim olursan, ne olursan yardım ve destek niyetini kabul ederim ama beni kahraman ilan edip de bu ülkede sağlık raporu çıkartırken bile ( hakkım olduğu halde) çektiğim eziyetleri bana unutturacak kadar gelişmiş çalışmaların, iyileştirilmiş faaliyetlerin, samimi yaklaşımların, olması gereken icraatlerin yoksa ve ben bunları çevremde gözlemleyemiyorsam şimdi bir katılımda engelliyi kahraman ilan etmek, onunla birkaç saat geçirip ( ebru yapmak vs.) bana hiç de inandırıcı gelmiyor!!!
Bu ülkede artık İnsan Hakları ihlalleri yaşanırken Engelli Hakları kimin umurunda? Tv lerde ve basında yeralan üstükapalı, örtülü, sansürlü her tür haberi kaçak köçek okusakda, izlesekde yaşananlar İstanbul'da engellilerin yaşamını imkansız kılıyor!
3 Aralık 2014 gününe özel bir görme engelli vatandaşın tek başına yaşadığı inanılmaz yolculuk ( Mecidiyeköy'den Taksime kadar olan metro ulaşımı sadece 15 dk olmasına rağmen bu süreyi yaklaşık 45 dk da tamamlayan ve bu süre içinde çevrenin engelli yolcuya olan tutumu, davranışlarını, toplumun engellilere bakış açısını yakalamak, ölçmek amaçlı bir çekim yapıldı. Henüz montaj aşamaları tamamlanmamış olduğu için sizlerle paylaşamıyorum ama en kısa zamanda o muhteşem DUYARSIZLIĞI siteme eklemek istiyorum.
Aslında her engelliden ziyade HER İNSAN KENDİ YAŞAMININ KAHRAMANIDIR! Bu ülkede yaşamak kolay bir iş değil hele İstanbulda sabah sağsalim çıktığın yolculuktan akşam evine tek parça halinde dönebilmen bile mucizeyken şimdi Allah hepimizin yar ve yardımcısı olsun dilemekten başka elimden bir şey gelmiyor.
