Hüzünlerde Gönlüm Yar...

Saat yine gece yarısını çoktan geçti.yalnızlığın gözyaşlarıyla yıkıyorum yine yüreğimdeki günahları..ne kadar kurtulmak istesemde yalnızlık bırakmıyor yakamı.herkes uyurken düşlerine ben yine sevilmediğimin altını çiziyorum bir kez daha parantezi bol satırlara.

Acılarımıi solgun gülüşlerimi yüreğimin köşesine işliyorum nakış nakış. kimse bilmiyor kederken kanayan ağır yalnızlığımı.

Bütün yolarım kapandı dallarım kırıldı acımasızca kimsesizliğin gölgesi düştü yine yüreğime .

yüreğim acıyor...

yüreğim kanıyor...

yüreğim yanıyor...

Gözümden dökülen yaşlar söndürmüyor artık bu ateşi.​

Oysa hiç kimsenin bilmediği uçsuz bucaksız bir sevgi vardı yüreğimde.yaralı yüreğimi saran bir yürek vardı şiir olup yüreğime akan bir can vardı.acılarımda sığındığım bir liman vardı.



üşüyorum ...​

Ama yalnızlıktan değil yüreğimde kopan fırtınalardan hiç bir yere sığamıyorum hüzünlerde gönlüm yar...

yalnız...

mahsun...

üzgün...çaresiz​

alıntı
 
Geri
Üst