İki Tekerlek Bir Umut

Öykü adı: İKİ TEKERLEK BİR UMUT

OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ

Yazar: EKİN KARTAL

ÖZGEÇMİŞ:

15 haziran 1992 tarihinde Ankara’da doğdum.İlk ve orta öğrenimimi Mimar Kemal İlköğretim Okulu’nda tamamladım.Başarılı bir öğrencilik hayatım oldu.2006 yılında girdiğim Oks ‘de Yıldırım Beyazıt Anadolu Lisesi ‘ni kazandım.Dört yıllık lise hayatım sonrasında Ygs ve Lys’de iyi bir puan alarak Hacettepe Üniversitesi Diş Hekimliği bölümünü kazandım.Diş hekimliğinde bir yıl eğitim aldıktan sonra aslında istediğim bölümün diş hekimliği değil tıp olduğuna karar verdim .

Okulumu dondurarak tekrar sınavlara hazırlandım.Girdiğim Ygs ve Lys’de istediğim yer olan Hacettepe Üniversitesi Kastamonu Tıp Fakültesi’ni kazandım.Şu anda birinci sınıf öğrencisiyim.Edebiyata olan ilgim ilkokul yıllarına kadar uzanmaktadır.Öğrenim hayatım boyunca hocalarım edebiyata yatkın olduğumu söylerlerdi.Lisede kendi öykülerimi yazmaya başladım.Şiir,roman okumayı ,müzik dinlemeyi çok severim.Boş vakitlerimde kısa öyküler yazarım.

!Bedenimdeki engeli bir de yüreğime engeller koyarak arttırıyorum.Ama hayatı
kendime zorlaştırmaktan başka bir şey yapmıyorum.Bu güzel bahar günü, arnavut kaldırımlı
bu sokaklar,bu yaşama bir yerinden tutunmuş insanlar,bu rüzgar … İnsan bunlardan nasıl
uzak tutabilir kendini?Bunca zaman ben nasıl hapsetmişim kendimi odama? Artık insanların
ne düşündüğünü önemsemeden özgürce çıkacağım sokaklara.Hakkımda düşündüklerini
gözlerinde görmekten korktuğum insanların yüzüne korkmadan bakacağım.

Sevgili Ekinciğim,

Öykünü okurken kurduğun cümleler öylesine tanıdık geldi ki... öylesine benden bana ait ki...Edebiyata olan yatkınlığını farketmene çok sevindim ve edebiyattan uzak durma çünkü bu denli başarılıyken öykü yazmaman ya da paylaşmaman okumayı sevenlere yapacağın bir haksızlık olacaktır inan...

Edebiyata daha da fazla gönül vermen dileğimle başarılarının devamı gelecektir...

Gazoz Agacı' Alıntı:

!Bedenimdeki engeli bir de yüreğime engeller koyarak arttırıyorum.Ama hayatı
kendime zorlaştırmaktan başka bir şey yapmıyorum.Bu güzel bahar günü, arnavut kaldırımlı
bu sokaklar,bu yaşama bir yerinden tutunmuş insanlar,bu rüzgar … İnsan bunlardan nasıl
uzak tutabilir kendini?Bunca zaman ben nasıl hapsetmişim kendimi odama? Artık insanların
ne düşündüğünü önemsemeden özgürce çıkacağım sokaklara.Hakkımda düşündüklerini
gözlerinde görmekten korktuğum insanların yüzüne korkmadan bakacağım.

Sevgili Ekinciğim,

Öykünü okurken kurduğun cümleler öylesine tanıdık geldi ki... öylesine benden bana ait ki...Edebiyata olan yatkınlığını farketmene çok sevindim ve edebiyattan uzak durma çünkü bu denli başarılıyken öykü yazmaman ya da paylaşmaman okumayı sevenlere yapacağın bir haksızlık olacaktır inan...

Edebiyata daha da fazla gönül vermen dileğimle başarılarının devamı gelecektir...

Genişletmek için tıkla ...

Güzel yorumlarınız için çok teşekkür ederim,çok mutlu oldum.Edebiyatla ilgilenmekten,hayata dair izlenimlerini kalemimle buluşturmaktan keyif alıyorum.Edebiyatla daha çok ilgilenmeyi ben de çok istiyorum, tavsiyelerinizi dikkate alacağım.