Imzali formalar

Aydın Bey, aynanın karşısında takım elbisesine hangi kravatın uygun olacağına bir türlü karar veremiyordu. Fikrini alabileceği eşi aklına geldi. Ama o her zamanki gibi uykunun esiri olarak uyuyordu.Yıllardır kendisini kimsenin işe yolcu etmediğini hatırladı.Aklına rahmetli annesi geldi.Evleninceye kadar,her sabah kalktığında kahvaltısı hazır olur,mutfaktan gelen kızarmış ekmek kokusu ve çay bardaklarına konan kaşıkların sesi ile güne merhaba derdi.Annesinin hayır duaları ile evden çıkar,okuluna,işine giderdi.Ne güzel günlerdi o günler diye iç çekerken annesinin kaybolan hayalinin ardından yine aynada kendi yüzü ile baş başa kaldı. Elindeki ilk kravatı takarak biran önce kendini dışarı atmak istedi. Hayat Aydın Bey’e iyi imkanlar sunmuştu. Akıllı, atak, becerikli yapısı sayesinde iş hayatında yükselmiş,büyük bir şirketin bölge müdürlüğüne kadar gelmişti.Oğlu Amerika’da üniversite eğitimi alıyor,kızı ise özel bir kolejde eğitimini sürdürüyordu.Ailesine iyi imkanlar sağlamasının gururu içini biraz olsun rahatlattı.Genel müdür olacağı günlerin hayali ile şirkete gelince toplantı öncesi sekreterinden çay ve tereyağlı kızarmış ekmek istedi.Toplantıda rutin konular ve haftalık değerlendirmelerin sonunda birim müdürlerinden Timur bey,şirketin sosyal sorumluluk projesi kapsamında sponsor olduğu,Tekerlekli Sandalye Basketbol Takımının hafta sonu lig maçı için şehirlerine geleceklerini hatırlatınca canı sıkıldı.Çünkü hafta sonu bir dostlarının düzenlediği yat gezisine davetliydiler.Zaten oldum olası ,şirketlerinin bir Tekerlekli Basketbol Takımına sponsor olmasına sıcak bakmıyordu.Genel Müdür olunca ilk yapacağı işlerden biri bunu iptal etmek olacaktı.Eğer sponsor olunacaksa bunun için anlı,şanlı bir çok spor kulübü vardı.Timur Bey’e’’ bu işle sen ilgilen’’ diyerek bu görevi ona havale etti.

İMZALI FORMALAR Adlı Öykünün devamını PDF formatında okumak için BURAYA tıklayabilirsiniz