Market kartı olumsuz sonuçlandı.
Hiç üzülmedim. Alıştım artık yoksulluğa çünkü.
Ama beni derinden yaralayan bir tesadüf yaşadım.
2015 yılından beri ibb'den yılda bir kez 300 lira yardım alıyorum.
İbb sosyal hizmetlere telefon açtım. Bu senede alacak mıyım diye sordum.
Kimlik numaramı söyledim. Baktılar sistemden evet dediler.
Neyse efendim.
Edirnekapıya gittim.
Vezneye yönlendirilmek için, kimlik fotokopim ve ikametgahımı teslim etmem gerekiyordu.
Neyse sıra numarası aldım. 7-8 dakika sonra sıram geldi.
İlgili masaya gittim. Elimdeki poşetten kağıtları çıkarttım kafamı kaldırdım.
Bir de ne göreyim. Karşımdaki üniversiteden sınıf arkadaşım.
Nasıl utandım o anda nasıl yerin dibine geçtim kelimelerle anlatmam mümkün bile değil.
Üniversiteden mezun olalı tam 10 yıl oldu. Beni hatırlar gibi oldu ama emin olmak için bir iki soru sordu.
Oysa ben onu ilk bakışta tanıdım.
İçimden yapacak birşey yok artık deyip biz senle sınıf arkadaşıyız,
a üniversitesi b bölümünde 4 yıl beraber okuduk. Ne çabuk unuttun dedim.
Hatırlama çabasına yardımcı oldum.
Hatırlama faslı bittikten sonra can alıcı soru geldi elbette.
Ne işin var burda suffle? Çalışmıyor musun diye sordu.
Yok hayır şu an çalışmıyorum dedim.
Pandemiden dolayı mı dedi.?
Hayır 5 yıldır işsizim. Gözlerim iyice bozulduktan sonra işten çıkarıldım. Bir daha da iş bulamadım dedim.
İçini çekti ahhh be suffle dedi.
Tabi o sırada ben utanma evresini aşıp yerin dibine kadar girmiştim.
Mahçubiyetimi anladı galiba. Sohbeti kısa kesti. İşlemimi yapıp vezneye yönlendirdi.
Yardım paramı aldım. Ama o günkü utamcımı kaç yılda unuturum. Orasını Allah bilir artık
[MENTION=4830]Gazoz Agacı[/MENTION].