Karalama Defteri

Gözünde siyah gözlüğü, elinde katlanabilir bastonu, eski ama temiz ceketi içine giydiği mavi gömleğinin cebinden çıkardığı bir kalemle elinde tuttuğu bir deftere bir şeyler karalıyor bir yandan da gökyüzüne bakıyordu. Bu sırada yanında birisinin durduğunu hissetti. Karşısında durup O’na bakarak;
__Çık çık dilencilerde de moda oldu bu, her kez kör, hem bu yazı bile yazıyor dedi gülerek.
Öteki hiç sesini çıkarmadan işine devam ediyordu, elinde büyükçe deftere bir şeyler yazarken başı gökyüzündeki kuştaydı. Önündeki adamın ses tonundan onun yirmili yaşlarda olduğunu anlayabiliyordu. Genç biraz daha söylenip elini cebine sokup bir şeyler çıkartıp diğerinin önüne attı. Metalin sesi tüm sokağı yararcasına tınladı kulaklarında, başının yönünü değiştiren adam paranın son tınladığı yere çevirdi. Siyah gözlüklerinin camında parlayan para ve delikanlının giderken çıkardığı ayakkabılarının sesi onu düşüncelerinden ve yaptığı işten alıkoyduğu için kızmıştı biraz.
__Delikanlı paranı düşürdün diyerek gencin dizlerine bastonuyla arkadan vurdu.
Ne olduğunu anlayamayan genç sinirle arkasını dönerek ötekine baktı;
__Neden vurdun bana şimdi, yoksa para mı az geldi?
__Hayır delikanlı paranı düşürdün diyen adam başını yine az önceki baktığı yere çevirmişti.
__Ben onu sana verdim.
__Nedenmiş o?
__Nasıl neden, sen dilenci değil misin?
__Ne yani burada oturan her insana para mı atarsın yada atarlar?
__Hayır ben şey, gözlükleri… dedi öteki şaşırıp devamını getiremeden utanırcasına yere baktı.
__Demek gözlerim seni ya da yok gözlüklerim seni neler düşünmeye itmiş öyle, burada oturan her kör dilenci mi olmalı? diyen adam bu sırada önüne gelen genci eliyle yavaşça kenara iterek;
__Kusura bakma önümde duruyorsun da diyerek başının üzerinde uçan kuşu gösterdi eliyle. Delikanlı başını önce yukarıya ardından da adama çevirdi. Ne yaptığını anlamaya çalışıyordu. Yavaşça kenara çekilen genç bir adama bir de gökyüzüne bakıyordu.
__Yanınıza oturabilir miyim? Diyen gencin ses tonu değişmişti.
__Tabi neden olmasın dedi öteki gülümseyerek. Genç soran gözlerle yanına otururken diğeri onunla hiç ilgilenmiyor ve elini kaldırmadan karalamaya devam ediyordu. Bir müddet süren sessizliğin ardından adam bozdu sessizliği;
__Adım Sinan senin ki ney delikanlı?
__Kenan ağabey dedi öteki diğerinin ne yaptığını merak ederek başını kaldırıp gökyüzüne bakmaya çalışırken.
__Acele etmene gerek yok birazdan bitecek zaten o zaman gösteririm diyerek başını yana çevirdi. Kenan onun bunu söylemesine şaşırarak içinden kör değil sanırım dedi. Bu sırada Sinan gülümseyerek;
__Kör olmadığımı mı düşünüyorsun? Diye sordu.
Ne diyeceğini bilemeyen Kenan hiç bir şey diyemeden öylece bakakaldı. Bir şeyler söylemeye çalıştı ama beceremeyerek sadece kekeledi. DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYIN