- Katılım
- Kas 9, 2010
- Mesajlar
- 16,299
- Tepkime Puanı
- 13
- Puanları
- 0
- Yaş
- 49
Okuduğum hemen hemen her yazıda engelli bireylerin etrafındakilerin yapmasını istemediği bir takım şeyleri kendileri yaptıklarını görüyorum. Bunun en baskın ve öne çıkanı acımak/acındırmak
Belki bana kızanlarınız olacaktır ama biraz düşünürseniz hak vereceksinizdir. Nedendir ben engelliyim şu olmalı bu olmalı yada bunları bizim için yapmalısınız biz engelliler yapamıyoruz vs.. vs.. Arkadaş bunları söyleyerek ayrı bir grup oluşturmuyormusunuz?
Yapılması gerekenler elbette hakkınız olan şeyler hiç bir lafım olmaz / olamaz ama bunu bu şekillerde dile getirilmesi ayrımcalığı ,gruplaşmayı doğurmuyormu?
Peki yıllardır mücadelesi verilen'de bu değilmidir. Biz engelli insanları ayrı bir grup olarak görmeyin toplumun bir parçası olduğumuzu kabul edin herkes kadar hakkımız olan standartları sağlayın diye çabalamak gruplaşmayı ve ayrımcalığı ortadan kaldırmak için değilmidir? Ozaman bu içine düşülen çelişkili durum neden?
Hiç kimse acınacak halde değil
Bunu yapmaya'da kimsenin engelli veya engelsiz hakkı olmadığını düşünüyorum. Zorluklar muhakkakki vardır. Ama insandada her zorluğa direnme, aşma, kazanma yetisi vardır.
Engelli bir insanın baskın olan bir yeteneği belki engelsizde yoktur bu durumda engelsizden daha üst seviyeye çıkmasını sağlar. Mesela elleri olmayan bir insanın yazısını okumuştum resimlerini gördüm yaptığı okadar muhteşem resimler varki ayaklarının arasında tuttuğu fırçasıyla ortaya koydukları resmen bir sanat eseri bunu yapamayan bir çok engelsiz olduğunu hepimiz biliyoruz. Keza ayaklarıyla uçak süren bir engelliyide okumuştum elleri olarak kaç kişi uçak sürebiliyor.
Ozaman acınacak olan bu işleri yapanmı yoksa yapamayanmı?
Bu örneklerin çok fazla olduğunu biliyorum ve eminimki sizlerde biliyorsunuz. Her insan oğlunun birbirinden üstün meziyetleri vardır benimki sana benzemez seninkide bana.
Ortak nokta sadece en iyi şartlarda yaşamak isteği bunuda bir takım acitasyonlara malzeme etmeden hak olduğu için mücadele edilmesi takdire şayan fakat bunlar için yargısız infaz ederek her kesi aynı kefeye koyarak sen anlamazsın, sen bilmezsin engelli engelliyi anlar gerisi teferruat dersek işte ozaman yapılan büyük bir hata olur. mücadelesini verdiğiniz ayrımcalıkta yerle yeksan olur.
Uzun lafın kısası Önce insanın kendine acımaktan vazgeçmesi lazım'ki dışarıdan bir başkasıda bunu yapmaya fırsat bulamasın
Belki bana kızanlarınız olacaktır ama biraz düşünürseniz hak vereceksinizdir. Nedendir ben engelliyim şu olmalı bu olmalı yada bunları bizim için yapmalısınız biz engelliler yapamıyoruz vs.. vs.. Arkadaş bunları söyleyerek ayrı bir grup oluşturmuyormusunuz?
Yapılması gerekenler elbette hakkınız olan şeyler hiç bir lafım olmaz / olamaz ama bunu bu şekillerde dile getirilmesi ayrımcalığı ,gruplaşmayı doğurmuyormu?
Peki yıllardır mücadelesi verilen'de bu değilmidir. Biz engelli insanları ayrı bir grup olarak görmeyin toplumun bir parçası olduğumuzu kabul edin herkes kadar hakkımız olan standartları sağlayın diye çabalamak gruplaşmayı ve ayrımcalığı ortadan kaldırmak için değilmidir? Ozaman bu içine düşülen çelişkili durum neden?
Hiç kimse acınacak halde değil
Bunu yapmaya'da kimsenin engelli veya engelsiz hakkı olmadığını düşünüyorum. Zorluklar muhakkakki vardır. Ama insandada her zorluğa direnme, aşma, kazanma yetisi vardır.
Engelli bir insanın baskın olan bir yeteneği belki engelsizde yoktur bu durumda engelsizden daha üst seviyeye çıkmasını sağlar. Mesela elleri olmayan bir insanın yazısını okumuştum resimlerini gördüm yaptığı okadar muhteşem resimler varki ayaklarının arasında tuttuğu fırçasıyla ortaya koydukları resmen bir sanat eseri bunu yapamayan bir çok engelsiz olduğunu hepimiz biliyoruz. Keza ayaklarıyla uçak süren bir engelliyide okumuştum elleri olarak kaç kişi uçak sürebiliyor.
Ozaman acınacak olan bu işleri yapanmı yoksa yapamayanmı?
Bu örneklerin çok fazla olduğunu biliyorum ve eminimki sizlerde biliyorsunuz. Her insan oğlunun birbirinden üstün meziyetleri vardır benimki sana benzemez seninkide bana.
Ortak nokta sadece en iyi şartlarda yaşamak isteği bunuda bir takım acitasyonlara malzeme etmeden hak olduğu için mücadele edilmesi takdire şayan fakat bunlar için yargısız infaz ederek her kesi aynı kefeye koyarak sen anlamazsın, sen bilmezsin engelli engelliyi anlar gerisi teferruat dersek işte ozaman yapılan büyük bir hata olur. mücadelesini verdiğiniz ayrımcalıkta yerle yeksan olur.
Uzun lafın kısası Önce insanın kendine acımaktan vazgeçmesi lazım'ki dışarıdan bir başkasıda bunu yapmaya fırsat bulamasın
