Gazoz Agacı
Moderator
Hayata gülen gözlerle bakmamız gerektiği söylenir hep...bakış açımızı değiştirmemiz...olumlu düşünmemiz ve daha bir çok şey yazılır çizilir...hayata gülümseyerek bakarsak hayatta bize kucak açar, sevgiyle sarıp sarmalar tabii ki...hayat cömerttir çünkü alabildiğince...dünyaya güzel düşünerek bakmalıyız ki her şey güzel olsun...dünya yeterince güzel zaten ama ya biz? ne kadar mükemmel olduğumuzun farkında mıyız ? kendi güzelliğimizin onaylanmasını başka insanlardan beklemek niye? insan önce kendi dünyasında (iç hatlar da yolculuk gibi ) yolculuğa çıkmalı...önce kendini keşfetmeli...kendi farkına varmalı...kendine gülümseyerek başlamalı hayata gülümsemeyi nasıl olsa öğrenecektir zamanla...
Sabah uyandığımızda karşılaştığımız insanlarla selamlaşırız ya sıradan bir şekilde ya kendimizle? İçimizdeki bize gülümseyerek başlayabilmektir her şeyden daha öncelikli ve önemli olan oysa...hayatın akışına kendimizi öylesine kaptırırız ki çoğu zaman önceliklerimizi bile erteleriz...çevre faktörünün etkisi ağır basar ve biz kendimizi unuturuz...
Gülümse kendine arkadaşım! Sen çok değerlisin, bu dünyada senin bir eşin daha yok ki...kaşınla, gözünle, bedeninin tüm hücreleriyle, kalbinle, yüreğinle sen bir taneciksin...kendini olduğun gibi kabul et...iyi ve kötü bütün huylarınla, güzel ve çirkin bütün fiziksel özelliklerinle kabul et...her yönüyle sensin çünkü...seni sen yapan değerlerini bil, tanı kendini...değiştirmeye çalışmadan sen kabullen önce içindeki güzelliğe doğru bir yolculuk yap...yanlış davranışlarını tabii ki düzeltmeye çalışmalısın ya da kendinde beğenmediğin özelliklerini de zaman içinde daha mükemmel hale getirebilirsin...her şey senin isteğin ve çabanla gerçekleşecektir...sen kendini tanı dünyayı tanımadan önce...
Daha güzel yarınlar için önce kendinle başlamalısın gülümsemeye
Sabah uyandığımızda karşılaştığımız insanlarla selamlaşırız ya sıradan bir şekilde ya kendimizle? İçimizdeki bize gülümseyerek başlayabilmektir her şeyden daha öncelikli ve önemli olan oysa...hayatın akışına kendimizi öylesine kaptırırız ki çoğu zaman önceliklerimizi bile erteleriz...çevre faktörünün etkisi ağır basar ve biz kendimizi unuturuz...

Gülümse kendine arkadaşım! Sen çok değerlisin, bu dünyada senin bir eşin daha yok ki...kaşınla, gözünle, bedeninin tüm hücreleriyle, kalbinle, yüreğinle sen bir taneciksin...kendini olduğun gibi kabul et...iyi ve kötü bütün huylarınla, güzel ve çirkin bütün fiziksel özelliklerinle kabul et...her yönüyle sensin çünkü...seni sen yapan değerlerini bil, tanı kendini...değiştirmeye çalışmadan sen kabullen önce içindeki güzelliğe doğru bir yolculuk yap...yanlış davranışlarını tabii ki düzeltmeye çalışmalısın ya da kendinde beğenmediğin özelliklerini de zaman içinde daha mükemmel hale getirebilirsin...her şey senin isteğin ve çabanla gerçekleşecektir...sen kendini tanı dünyayı tanımadan önce...
Daha güzel yarınlar için önce kendinle başlamalısın gülümsemeye