- Katılım
- Ocak 14, 2013
- Mesajlar
- 914
- Tepkime Puanı
- 0
- Puanları
- 0
O gün yılın en soğuk günüydü.Bütün bir günün ardından,kar yağışı durmuş ama soğuk iyice kendini hissettirmeye başlamıştı.Havanın kararmasıyla birlikte,sokaklarda bir telaş başlamıştı.Herkes,bir an önce sıcak evine gidebilmek için,acele ediyordu.Alışveriş yapanlar,bir yerlere yetişmek isteyenler oradan oraya koşturuyordu.Artık hava iyice karamıştı.Soğuk ise şiddetini arttırarak devam ediyordu.Kalabalık sokaklar tenhalaşmaya başlamıştı.İşte bu sırada,küçük bir kız belirdi sokağın başında.
Yanından geçenler ona hayretle bakıyorlardı.Çünkü bu soğuk kış gecesinde,küçük kızın üzerinde sadece bir hırka vardı.Eski püskü ayakkabılarının içindeki minik ayakları çorapsızdı.Üşüdüğü her halinden belli oluyordu.Küçük kız etrafındaki insanlara titrek sesiyle seslenmeye çalışıyordu.
-Kibritçi!Bir kutu kibrit almazmıydınız?
Soğuktan Kızarmış ellerini,hırkasının içine sokarak ısıtmaya çalışıyordu.Ama bunun işe yaradığını söylemek olanaksızdı.Zorda olsa yürümeye çalışıyor,zaman zaman yorgunluktan sendeliyordu.Ama asla vazgeçmiyordu.İstediği tek şey,elindeki kibritleri satıp bitirmekti.Kafasındaki bu düşünce ile etrafına pek bakmadan yürüyordu.Bu yüzden geçen arabalardan biri,az kalsın on açarpıyordu.Ama o bunun farkında bile değil.Artık ayakları hissetmez olmuştu.Gözlerini umutsuzca etrafdaki evlere çevirdi.Bir süre önce etrafındaki insanlar,şimdi sıcak evlerine varmışlardı.Hatta bazıları yemek masasının etrafında toplanmışlardı bile.
Küçük kızda,şu an sıcak bir odada yemek yemek istiyordu.Yiyeceği yemeğin,onun için hiç önemi yoktu.Sadece sıcak olması yeterliydi.Yemek hayallerinden onu,yanına yaklaşan bir sokak köpeği uyandırmıştı.O da küçük kız gibi,tekrar yağmaya başlayan karın altında tek başınaydı.Küçük kibritçi kız kuytu bir saçak altına sığındı.Büzüldü...İçinin titrediğini hissediyordu.Birden gözü elindeki kibritlere takıldı.
-Birini yaksam ne güzel ısıtır beni,diye söylendi kendi kendine.Beklemeden yaktı birini.Çok güzeldi.Bir şamdana benzetti küçük kız bunu .Yanan kibrtin alevi,onu hayaller alemine götürmüştü şimdi.
Çok sevdiği anneannesi geldi gözünün önüne.Kollarını açmış,gülümseyen bir yüzle onu çağırıyordu.Küçük kız yıllar önce ölen anneannesini çok özlediğini fark etti.Anneannesi onu elinden tuttu ve birlikte yükseklere doğru uçtular.
Küçük kibritçi kız,bir daha hiç ayrılmayacaklarını anlamıştı.Tanrı'nın evinde sonsuza dek birlikteydiler artık.Çok mutluydu küçük kibritçi kız.Hayatında hiç bu kadar mutlu olmamıştı.
Sabah olduğunda,akşam yattığı yerde buldular küçük kibritçi kızı.Etrafında pek çok yanmış kibrit vardı.Yüzündeki tatlı gülümseme onun mutluluğunu açıkça gösteriyordu.
Yanından geçenler ona hayretle bakıyorlardı.Çünkü bu soğuk kış gecesinde,küçük kızın üzerinde sadece bir hırka vardı.Eski püskü ayakkabılarının içindeki minik ayakları çorapsızdı.Üşüdüğü her halinden belli oluyordu.Küçük kız etrafındaki insanlara titrek sesiyle seslenmeye çalışıyordu.
-Kibritçi!Bir kutu kibrit almazmıydınız?
Soğuktan Kızarmış ellerini,hırkasının içine sokarak ısıtmaya çalışıyordu.Ama bunun işe yaradığını söylemek olanaksızdı.Zorda olsa yürümeye çalışıyor,zaman zaman yorgunluktan sendeliyordu.Ama asla vazgeçmiyordu.İstediği tek şey,elindeki kibritleri satıp bitirmekti.Kafasındaki bu düşünce ile etrafına pek bakmadan yürüyordu.Bu yüzden geçen arabalardan biri,az kalsın on açarpıyordu.Ama o bunun farkında bile değil.Artık ayakları hissetmez olmuştu.Gözlerini umutsuzca etrafdaki evlere çevirdi.Bir süre önce etrafındaki insanlar,şimdi sıcak evlerine varmışlardı.Hatta bazıları yemek masasının etrafında toplanmışlardı bile.
Küçük kızda,şu an sıcak bir odada yemek yemek istiyordu.Yiyeceği yemeğin,onun için hiç önemi yoktu.Sadece sıcak olması yeterliydi.Yemek hayallerinden onu,yanına yaklaşan bir sokak köpeği uyandırmıştı.O da küçük kız gibi,tekrar yağmaya başlayan karın altında tek başınaydı.Küçük kibritçi kız kuytu bir saçak altına sığındı.Büzüldü...İçinin titrediğini hissediyordu.Birden gözü elindeki kibritlere takıldı.
-Birini yaksam ne güzel ısıtır beni,diye söylendi kendi kendine.Beklemeden yaktı birini.Çok güzeldi.Bir şamdana benzetti küçük kız bunu .Yanan kibrtin alevi,onu hayaller alemine götürmüştü şimdi.
Çok sevdiği anneannesi geldi gözünün önüne.Kollarını açmış,gülümseyen bir yüzle onu çağırıyordu.Küçük kız yıllar önce ölen anneannesini çok özlediğini fark etti.Anneannesi onu elinden tuttu ve birlikte yükseklere doğru uçtular.
Küçük kibritçi kız,bir daha hiç ayrılmayacaklarını anlamıştı.Tanrı'nın evinde sonsuza dek birlikteydiler artık.Çok mutluydu küçük kibritçi kız.Hayatında hiç bu kadar mutlu olmamıştı.
Sabah olduğunda,akşam yattığı yerde buldular küçük kibritçi kızı.Etrafında pek çok yanmış kibrit vardı.Yüzündeki tatlı gülümseme onun mutluluğunu açıkça gösteriyordu.
