Modern dünya olarak adlandırdığımız 21 y.y da ülkemizde neredeyse 8.5 milyon engelli yaşamakta gel görki etrafımıza şöyle bir bakındığımızda bu engellilerin 4/2 belkide topluma karışmış durumda nerede geriya kalan 4/2 bölümü nerede olduğunu bir çoğumuz biliyor bir çoğumuz'da biliyor fakat bilmezlikten geliyoruz. Geri kalan bölüm koşulların yetersizliğinden evlerinde dört duvarlarının arasında yani benim deyimimle küçük mahkumiyet bölgelerinde hayatlarını kendi çabalarıyla sürdürmeye çalışıyorlar.
Hepimizin ortak kullanım alanları olan (parklar,plajlar, alışveriş merkezleri,cadde ve sokaklarımız'da vs..) neden engellileri bir elin parmakları kadar ortalıkta görebiliyoruz? Nedeni çok basit tek kelimeyle (MİMARİ ve ULAŞABİLİRLİK SORUNLAR) bu sorunların aşılması için verilen sürenin bitmesine az bir zaman kaldı. Yapılan bazı düzenlemeleri göz ardı etmemek lazım fakat asla yeterli olmadığınında bilincine varmak zorundayız.
Engelli insanlar bu süre bitiminde beklentilerine kavuşamamaları durumunda devletimize ne kadar sitemkar olsalarda haklıdırlar. Vaad edilenler imkansız olmayan şeyler, beklentide bu vaadlerin gerçeğe dökülmesi kocaman bir Türkiye Devleti bunu gerçekleştiremiyecek kadar aciz değildir / olmamalıdır.
Türkiyenin şuanki iktidarını destekleyen birisi olarak yanılmadığımı görmekten mutluluk duyacağım. Hiç kimsenin kapalı kapılar, pencereler arkasından bu hayatı izlemesine seyirci kalınamaz, tekerlekli sandalyesiyle sokağa çıktığı zaman nasıl giderim ne yaparım diye düşüncelere itilemez.Bir kaç basamağın engelli biri için önemini anlamamız şart, rampa olmayan bir yapıda o basamaklar insanın önüne çekilmiş aşılması güç bentler gibidir. Bu bakımdan yapılması gereken ne ise ivedilikle o doğrultuda çalışmaların hızlandırılması ve bu insanlara hak ettiği değer verilmesi gerekmektedir.
Hepimizin ortak kullanım alanları olan (parklar,plajlar, alışveriş merkezleri,cadde ve sokaklarımız'da vs..) neden engellileri bir elin parmakları kadar ortalıkta görebiliyoruz? Nedeni çok basit tek kelimeyle (MİMARİ ve ULAŞABİLİRLİK SORUNLAR) bu sorunların aşılması için verilen sürenin bitmesine az bir zaman kaldı. Yapılan bazı düzenlemeleri göz ardı etmemek lazım fakat asla yeterli olmadığınında bilincine varmak zorundayız.
Engelli insanlar bu süre bitiminde beklentilerine kavuşamamaları durumunda devletimize ne kadar sitemkar olsalarda haklıdırlar. Vaad edilenler imkansız olmayan şeyler, beklentide bu vaadlerin gerçeğe dökülmesi kocaman bir Türkiye Devleti bunu gerçekleştiremiyecek kadar aciz değildir / olmamalıdır.
Türkiyenin şuanki iktidarını destekleyen birisi olarak yanılmadığımı görmekten mutluluk duyacağım. Hiç kimsenin kapalı kapılar, pencereler arkasından bu hayatı izlemesine seyirci kalınamaz, tekerlekli sandalyesiyle sokağa çıktığı zaman nasıl giderim ne yaparım diye düşüncelere itilemez.Bir kaç basamağın engelli biri için önemini anlamamız şart, rampa olmayan bir yapıda o basamaklar insanın önüne çekilmiş aşılması güç bentler gibidir. Bu bakımdan yapılması gereken ne ise ivedilikle o doğrultuda çalışmaların hızlandırılması ve bu insanlara hak ettiği değer verilmesi gerekmektedir.
