F
Fırtına
Guest
Engelli çocuk sahibi ailelerin çoğu, içinde bulundukları durumu kabullenmekte zorlandıkları için hayatı kendilerine zehir ediyor.
Karamsarlığa düşerek zamanla bunalıma giren anne-babalar, ne evladını ne de kendisini mutlu edebiliyor. En kötüsü de farkında olmadan çocuklarının rehabilitasyon eğitimine olumlu cevap vermesini engellemeleri. Oysa hayatı güzel gören ebeveynler hem yaşamdan zevk alıyor hem de evladının tedavisine yardımcı oluyor. Ankara'daki Özel Balgat Ayışığı Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi'nde, özürlü çocuk sahibi ailelerin hayatın güzelliklerinden kopmamaları için eğitim seminerleri düzenleniyor.
Zihinsel engelli bir oğlu olan Sema Akduman, eğitim seminerlerine katılarak hayattan zevk almasını yeniden öğrenen annelerden biri. Tolga doğduktan sonra hayata küsen Akduman, arkadaş çevresinden de uzaklaşarak toplumdan kendini soyutlamış. Müzik dinlemek, sinemaya gitmek gibi bütün sevdiği uğraşları bir kenara bırakmış, gülmeyi bile unutmuş. Akduman, çocuklarını okula yazdıran ailelere imrendiğini, sevinçle karnesini gösteren öğrencilerin içini acıttığını söylüyor, o günleri anlatırken. "Niye benim oğlum okula gidemiyor? Keşke onu doğuracağıma ölseydim." diyerek isyan ederken oturdukları semtte Ayışığı Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi'nin açılması, anne-oğulun hayatını değiştirmiş. Tolga'yı merkeze kaydettirdikten sonra anne-babalar için düzenlenen eğitim seminerlerine katılmaya başlamış. Akduman, bu seminerlerde anlatılanlar sayesinde zamanla çocuğunu kabullendiğini, hayatın güzel yanlarını da görmeye başladığını belirtiyor.
Şimdi 15 yaşında olan Tolga'nın eğitimine yardımcı olan, seminerde öğrendiklerini eşine de aktaran Akduman, "Artık küçük şeylerden mutlu olmayı öğrendim. Oğlumun çiçek yapması, renkleri ayırt etmesi, harfleri ve sayıları tanımaya başlaması eşimle beni inanılmaz bir sevince boğuyor. Tolga'nın güldüğünü ve mutlu olduğunu görmek bizi hayata daha çok bağlıyor." diyor.
Merkezin müdürü Nur Özkaya, ailelere, özürlü çocuklarıyla ilgilenirken özel hayatlarını ihmal etmemelerini tavsiye ediyor. Çoğu anne-babanın kendi hayatı yerine özürlü çocuğunun hayatını yaşadığına dikkat çeken Özkaya, "Bu çok yanlış. Aileler çocuklarıyla ilgilenirken özel uğraşlarını, aktivitelerini ve hobilerini terk etmemelidir. Ancak bu şekilde hayattan zevk alabilir ve çocuklarını kabullenebilirler. Ebeveynler kendilerine sunulan hayattan memnun olmaya çalışmalı. Zira mutlu anne-babalar, mutlu çocuklar yetiştirir." diyor. Özkaya, sabır, inanç ve özveri olduktan sonra aşılamayacak hiçbir engelin bulunmadığını ifade ediyor.
Özkaya; Engelli çocuğunuzu ceza olarak görmeyin!
Balgat Ayışığı Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi Müdürü Nur Özkaya, engelli çocuğu olan ebeveynlere şu tavsiyelerde bulunuyor; Birbirinize maddi-manevi destek olun. Bu, çocuğunuzu kabullenmenizi kolaylaştıracaktır. Onu size verilen bir ceza olarak görmeyin. Birbirinizi suçlamayın, suçlu aramayın. Çocuğunuzu da suçlamayın. Ondan utanç duymayın. Sokağa çıkmasına, oyun oynamasına, arkadaşlık kurmasına yardımcı olun. Çocuğunuzun durumunu saklamayın, yakın çevreniz ve arkadaşlarınızla paylaşın. Onun sosyal ve duygusal gelişiminin sağlıklı olabilmesi için toplumdan soyutlanmayın. Normal yaşantınıza devam edin. Çocuğunuza sarılın, onu okşayın ve sevin. Sevgi ve ilgiyi anlamayacağını sakın düşünmeyin. Çocuğunuzun eğitimine yardımcı olun. Başaramayacağını düşünerek pes etmeyin. Yapamadıklarına değil, yapabildiklerine ve güçlü yönlerine bakın. Becerilerini geliştirmeye çalışın. Çocuğunuzun bakımı için akrabalarınızdan yardım isteyin. Böylece kendinize zaman ayırabilirsiniz.
Göksel Geçin
Karamsarlığa düşerek zamanla bunalıma giren anne-babalar, ne evladını ne de kendisini mutlu edebiliyor. En kötüsü de farkında olmadan çocuklarının rehabilitasyon eğitimine olumlu cevap vermesini engellemeleri. Oysa hayatı güzel gören ebeveynler hem yaşamdan zevk alıyor hem de evladının tedavisine yardımcı oluyor. Ankara'daki Özel Balgat Ayışığı Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi'nde, özürlü çocuk sahibi ailelerin hayatın güzelliklerinden kopmamaları için eğitim seminerleri düzenleniyor.
Zihinsel engelli bir oğlu olan Sema Akduman, eğitim seminerlerine katılarak hayattan zevk almasını yeniden öğrenen annelerden biri. Tolga doğduktan sonra hayata küsen Akduman, arkadaş çevresinden de uzaklaşarak toplumdan kendini soyutlamış. Müzik dinlemek, sinemaya gitmek gibi bütün sevdiği uğraşları bir kenara bırakmış, gülmeyi bile unutmuş. Akduman, çocuklarını okula yazdıran ailelere imrendiğini, sevinçle karnesini gösteren öğrencilerin içini acıttığını söylüyor, o günleri anlatırken. "Niye benim oğlum okula gidemiyor? Keşke onu doğuracağıma ölseydim." diyerek isyan ederken oturdukları semtte Ayışığı Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi'nin açılması, anne-oğulun hayatını değiştirmiş. Tolga'yı merkeze kaydettirdikten sonra anne-babalar için düzenlenen eğitim seminerlerine katılmaya başlamış. Akduman, bu seminerlerde anlatılanlar sayesinde zamanla çocuğunu kabullendiğini, hayatın güzel yanlarını da görmeye başladığını belirtiyor.
Şimdi 15 yaşında olan Tolga'nın eğitimine yardımcı olan, seminerde öğrendiklerini eşine de aktaran Akduman, "Artık küçük şeylerden mutlu olmayı öğrendim. Oğlumun çiçek yapması, renkleri ayırt etmesi, harfleri ve sayıları tanımaya başlaması eşimle beni inanılmaz bir sevince boğuyor. Tolga'nın güldüğünü ve mutlu olduğunu görmek bizi hayata daha çok bağlıyor." diyor.
Merkezin müdürü Nur Özkaya, ailelere, özürlü çocuklarıyla ilgilenirken özel hayatlarını ihmal etmemelerini tavsiye ediyor. Çoğu anne-babanın kendi hayatı yerine özürlü çocuğunun hayatını yaşadığına dikkat çeken Özkaya, "Bu çok yanlış. Aileler çocuklarıyla ilgilenirken özel uğraşlarını, aktivitelerini ve hobilerini terk etmemelidir. Ancak bu şekilde hayattan zevk alabilir ve çocuklarını kabullenebilirler. Ebeveynler kendilerine sunulan hayattan memnun olmaya çalışmalı. Zira mutlu anne-babalar, mutlu çocuklar yetiştirir." diyor. Özkaya, sabır, inanç ve özveri olduktan sonra aşılamayacak hiçbir engelin bulunmadığını ifade ediyor.
Özkaya; Engelli çocuğunuzu ceza olarak görmeyin!
Balgat Ayışığı Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi Müdürü Nur Özkaya, engelli çocuğu olan ebeveynlere şu tavsiyelerde bulunuyor; Birbirinize maddi-manevi destek olun. Bu, çocuğunuzu kabullenmenizi kolaylaştıracaktır. Onu size verilen bir ceza olarak görmeyin. Birbirinizi suçlamayın, suçlu aramayın. Çocuğunuzu da suçlamayın. Ondan utanç duymayın. Sokağa çıkmasına, oyun oynamasına, arkadaşlık kurmasına yardımcı olun. Çocuğunuzun durumunu saklamayın, yakın çevreniz ve arkadaşlarınızla paylaşın. Onun sosyal ve duygusal gelişiminin sağlıklı olabilmesi için toplumdan soyutlanmayın. Normal yaşantınıza devam edin. Çocuğunuza sarılın, onu okşayın ve sevin. Sevgi ve ilgiyi anlamayacağını sakın düşünmeyin. Çocuğunuzun eğitimine yardımcı olun. Başaramayacağını düşünerek pes etmeyin. Yapamadıklarına değil, yapabildiklerine ve güçlü yönlerine bakın. Becerilerini geliştirmeye çalışın. Çocuğunuzun bakımı için akrabalarınızdan yardım isteyin. Böylece kendinize zaman ayırabilirsiniz.
Göksel Geçin
