- Katılım
- Kas 9, 2010
- Mesajlar
- 16,299
- Tepkime Puanı
- 15
- Puanları
- 0
- Yaş
- 49
Şuan aklıma bir düşünce geldi ve bunu yazıya dökmek istedim. Açıkcası bu konuda engelli/engelsiz herkezin düşüncesini merak ediyorum.
Engelliliğin hepimizin bildiği gibi hernekadar yanlış bir düşüncede olsa neredeyse nüfusun yarısından çoğunun acınası bir durum olduğu düşüncesi hasıl olmaktadır. Bunun bir çok örneğide vardır. Benim aklıma ilk gelen örnek …
İki insan düşünün biri engelli diğeri engelsiz ikisininde başına herhangibir kaza gelebilir örneğin düşebilir…
Hatta engelsiz birinin düşmesi bazen bize komik bile gelebilir gayri ihtiyari gülebiliriz. Fakat düşen bir engelli olursa bütün acıma duygularımız anında tavan yapar vah vahlar yazıklar başlar fark neydi düşen iki insan iki can birine yazıkta diğerine değilmi? Birine gülerken diğerine ahlar vahlar niye?
Nedir bu engelliler üzerindeki acıma algısı
Hatta geçenlerde bir yazıda şöyle bir paragraf vardı ‘’ Engelliler yardıma değil şevkate ihtiyacı vardır’’ Bu nasıl birşeydi ne şevkatiydi ozaman bütün insanlara şevkat mi gösteriyorsunuz da engelliye şevkat göstereceksiniz. Engellinin ne yardıma nede şevkate ihtiyacı olmadığını nezaman anlayacaksınız? Engelli sadece eşitçe yaşamaya adalete,düzene engellenilmemeye ihtiyacı var. Bir takım şeyler düzgünce yapılsa yardımsız zaten her işini görebileceğini düşünmek bukadar mı zor? Yardım, şevkat engelliye değil engelli beyinlere gerek belki biraz kendilerine çeki düzen verirler.
Öyle yazılar varki engelliyi adeta yerin dibine sokuyor engelliyi aciz zayıf gösteriyor . Her insanın ihtiyaç duyduğu şeylere ihtayaç duyan , her insan gibi eşit haklar isteyen , her insan için adaletli huzurlu bir yaşam isteyen ler biri engelli diğeri değil ama biri acınası diğeri değil garip bir çelişki.
Bakınız engellilikle alakalı nasıl cümleler kurulmuş
Sizce bu cümleler insanı nasıl etkiler?
Hangi engelsize insanlar fark edilmeyi bekler dersiniz, yada tüm insanlar bizim bir parçamız dersiniz? Bu sadece engelliyi diğer insanlardan ayırmak ayrı bir gurup yapmak değilmidir? Acıma içermezmi?
Yahu engellide sıradan bir insan anla artık..
Bakın bu bana göre çirkin ve kırıcı cümlelere…
Engellilerle alaya etmeyin, bir gün siz de onlar gibi olabilirsiniz.
Ne oldum değil, ne olacağım demeli.
Engelliler fark edilmeyi bekler.
Engelliler de bizim bir parçamızdır, onlara sahip çıkalım
Onlar da Bizlerden Biri, Yarının Size Ne Getireceğini Bilebilir misiniz?
Engelliler sevgi ve şefkat ister, sevginizi ve şefkatinizi onlardan esirgemeyin.
Karşılaştığımız engelliye hor bakmamalıyız. Onlar da bizden biri. Onları incitmemeliyiz.
Engelli insanlar da bizim insanımızdır.
Her insan, bir engelli adayıdır.
Engelliliğin hepimizin bildiği gibi hernekadar yanlış bir düşüncede olsa neredeyse nüfusun yarısından çoğunun acınası bir durum olduğu düşüncesi hasıl olmaktadır. Bunun bir çok örneğide vardır. Benim aklıma ilk gelen örnek …
İki insan düşünün biri engelli diğeri engelsiz ikisininde başına herhangibir kaza gelebilir örneğin düşebilir…
Hatta engelsiz birinin düşmesi bazen bize komik bile gelebilir gayri ihtiyari gülebiliriz. Fakat düşen bir engelli olursa bütün acıma duygularımız anında tavan yapar vah vahlar yazıklar başlar fark neydi düşen iki insan iki can birine yazıkta diğerine değilmi? Birine gülerken diğerine ahlar vahlar niye?
Nedir bu engelliler üzerindeki acıma algısı
Hatta geçenlerde bir yazıda şöyle bir paragraf vardı ‘’ Engelliler yardıma değil şevkate ihtiyacı vardır’’ Bu nasıl birşeydi ne şevkatiydi ozaman bütün insanlara şevkat mi gösteriyorsunuz da engelliye şevkat göstereceksiniz. Engellinin ne yardıma nede şevkate ihtiyacı olmadığını nezaman anlayacaksınız? Engelli sadece eşitçe yaşamaya adalete,düzene engellenilmemeye ihtiyacı var. Bir takım şeyler düzgünce yapılsa yardımsız zaten her işini görebileceğini düşünmek bukadar mı zor? Yardım, şevkat engelliye değil engelli beyinlere gerek belki biraz kendilerine çeki düzen verirler.
Öyle yazılar varki engelliyi adeta yerin dibine sokuyor engelliyi aciz zayıf gösteriyor . Her insanın ihtiyaç duyduğu şeylere ihtayaç duyan , her insan gibi eşit haklar isteyen , her insan için adaletli huzurlu bir yaşam isteyen ler biri engelli diğeri değil ama biri acınası diğeri değil garip bir çelişki.
Bakınız engellilikle alakalı nasıl cümleler kurulmuş
Sizce bu cümleler insanı nasıl etkiler?
Hangi engelsize insanlar fark edilmeyi bekler dersiniz, yada tüm insanlar bizim bir parçamız dersiniz? Bu sadece engelliyi diğer insanlardan ayırmak ayrı bir gurup yapmak değilmidir? Acıma içermezmi?
Yahu engellide sıradan bir insan anla artık..
Bakın bu bana göre çirkin ve kırıcı cümlelere…
Engellilerle alaya etmeyin, bir gün siz de onlar gibi olabilirsiniz.
Ne oldum değil, ne olacağım demeli.
Engelliler fark edilmeyi bekler.
Engelliler de bizim bir parçamızdır, onlara sahip çıkalım
Onlar da Bizlerden Biri, Yarının Size Ne Getireceğini Bilebilir misiniz?
Engelliler sevgi ve şefkat ister, sevginizi ve şefkatinizi onlardan esirgemeyin.
Karşılaştığımız engelliye hor bakmamalıyız. Onlar da bizden biri. Onları incitmemeliyiz.
Engelli insanlar da bizim insanımızdır.
Her insan, bir engelli adayıdır.
