- Katılım
- Kas 9, 2010
- Mesajlar
- 16,299
- Tepkime Puanı
- 15
- Puanları
- 0
- Yaş
- 49
Kökeni somatik veya ruhsal olabilen nefes darlığı, nefes almada zorlanma anlamına gelmektedir. Soluma ritminin azalması veya çoğalması'da nefes darlığıyla birlikte ortaya çıkan rahatsızlıklardır.
Solunum işlevindeki bozukluğun nedeni aynı olmakla birlikte, soluyamamanın doğurduğu rahatsızlık duygusu kişiden, kişiye büyük ölçüde değişir. Hatta aynı insanda bu hal duruma göre farklı gelişebilir. Bununla birlikte genellikle nefes darlığı güçlü bir kas çabası sonrası ortaya çıkmış ise normnal bir belirti olarak kabul edilir.
Sporcularda ve 3.000 metre yüksekliği aştıkları anda oksijen yoğunluğunun düşmesi ve oraya varmak için sarfettikleri büyük çaba sonucu dağcılarda bu durum normal kabulş edilebilir. Buna karşılık eğer nefes darlığı küçük çöabalar sonrası bile ortaya çıkıyorsa tıbbi bir inceleme yapılması gerekiyor demektir. Ancak nedeninin araştırılmasında hekim büyük güçlüklerle karşılaşır. Teşhisi ve tedavisi kolay bazı akut hastalıklarda ( astım nöbeti hayatı tehtit eden bir afet halindedir , pnömotoraks akciğer ambolisi nefes darlığı tehlike işareti olarak ortaya çıkar.)
Başka zaman kronik bir hastalığın belirtisidir, ama aynı anda bir çok organ bozulmuş olabileceğinden mesela ( akciğerler, kalp) bu bozukluklardan dolayı nedenini tespit etmek oldukca güç olmaktadır. Ayrıca bir çok hasta bu durumun ilerleyen yaşına bağlayarak hekime gözükmekten kaçınırlar buna gerek bile duymazlar.
NEFES DARLIĞININ NEDENLERİ
Nefes darlığının nedenleri çoğunlukla akciğer hastalıklarıdır.
Örneğin: Astım, kronik bronşitle solunum yollarının daralması, amfizemde (akciğer dokularının gerilmesi), cerrahi müdahale sonrası havalandırma kapasitesinin kesilmesi, ayrıca bu durum kalp hastalıklarından da kaynaklanıyor olabilir. Kalp kapakcıklarının iyi çalışmaması, bazı kalp kası hastalıkları, kalp kası kasılmasının yeteneğini kaybetmesi (miyokart enfarktüsünün bıraktığı şekiller)
Nefes darlığı vakasında hekimin teşhis koyabilmesi için bazı tamamlayıcı muayeneler şunlardır.
Göğüs radyografisi, solunum işlemlerinin kapsamlı olarak araştırılması, kandaki alyuvarların sayılması, atardamardaki gazların ölçülmesi, kalp ekografisi gibi teknikler teşhis için önemli adımlardır.
Solunum işlevindeki bozukluğun nedeni aynı olmakla birlikte, soluyamamanın doğurduğu rahatsızlık duygusu kişiden, kişiye büyük ölçüde değişir. Hatta aynı insanda bu hal duruma göre farklı gelişebilir. Bununla birlikte genellikle nefes darlığı güçlü bir kas çabası sonrası ortaya çıkmış ise normnal bir belirti olarak kabul edilir.
Sporcularda ve 3.000 metre yüksekliği aştıkları anda oksijen yoğunluğunun düşmesi ve oraya varmak için sarfettikleri büyük çaba sonucu dağcılarda bu durum normal kabulş edilebilir. Buna karşılık eğer nefes darlığı küçük çöabalar sonrası bile ortaya çıkıyorsa tıbbi bir inceleme yapılması gerekiyor demektir. Ancak nedeninin araştırılmasında hekim büyük güçlüklerle karşılaşır. Teşhisi ve tedavisi kolay bazı akut hastalıklarda ( astım nöbeti hayatı tehtit eden bir afet halindedir , pnömotoraks akciğer ambolisi nefes darlığı tehlike işareti olarak ortaya çıkar.)
Başka zaman kronik bir hastalığın belirtisidir, ama aynı anda bir çok organ bozulmuş olabileceğinden mesela ( akciğerler, kalp) bu bozukluklardan dolayı nedenini tespit etmek oldukca güç olmaktadır. Ayrıca bir çok hasta bu durumun ilerleyen yaşına bağlayarak hekime gözükmekten kaçınırlar buna gerek bile duymazlar.
NEFES DARLIĞININ NEDENLERİ
Nefes darlığının nedenleri çoğunlukla akciğer hastalıklarıdır.
Örneğin: Astım, kronik bronşitle solunum yollarının daralması, amfizemde (akciğer dokularının gerilmesi), cerrahi müdahale sonrası havalandırma kapasitesinin kesilmesi, ayrıca bu durum kalp hastalıklarından da kaynaklanıyor olabilir. Kalp kapakcıklarının iyi çalışmaması, bazı kalp kası hastalıkları, kalp kası kasılmasının yeteneğini kaybetmesi (miyokart enfarktüsünün bıraktığı şekiller)
Nefes darlığı vakasında hekimin teşhis koyabilmesi için bazı tamamlayıcı muayeneler şunlardır.
Göğüs radyografisi, solunum işlemlerinin kapsamlı olarak araştırılması, kandaki alyuvarların sayılması, atardamardaki gazların ölçülmesi, kalp ekografisi gibi teknikler teşhis için önemli adımlardır.
