- Katılım
- Nis 23, 2012
- Mesajlar
- 9,302
- Tepkime Puanı
- 64
- Puanları
- 48
- Yaş
- 54
Uyumlu çocuğunuz son derece öfkeli oldu. Üstelik yalan söylediğini de anladınız. Peki ne yapmanız gerekiyor?
Paniklemeyin, cezalandırmayın: Paniğe kapılır, çocuğunuzun her sorumsuz davranışının üzerine gider ve cezalandırırsanız, yalnız çocuğunuzu değil, kendinizi de deliye çevirirsiniz.
Sorumluluk üstlensin: Sorumsuz davranıyorsa yakınmayın, sorumluluk verin. Yardım etme çabalarıyla sadece büyümesini engellersiniz.
Teşvik edin: Geri çekilerek kendi sorumluluğunu taşımasına olanak verirseniz, yararını göreceksiniz.
Karşılık vermeyin: İlk öfke nöbetlerinde sağduyulu davranırsanız kendine çekidüzen verecektir.
Dikkatle dinleyin: Hakaretlerin, şikâyetlerin ve isteklerin anlamını keşfedin. Öfkenize gem vurursanız, çocuğunuz sorunlarıyla baş edebileceğini ve destek verdiğinizi görür.
Ne Zaman Profesyonel Yardım Alınmalı?
Aşağıdaki belirtilerden bir ya da birkaçının süreklilik göstermesi ve ebeveynlere yabancı gelmesi ile bu durumu açıklayabilecek herhangi bir yaşantı ya da olayın olmaması durumunda, bir uzmandan yardım almaya karar vermek sağlıklı olacaktır.
• Okul başarısında olumsuz anlamda farkedilir bir değişme,
• Günlük etkinlikleri sürdürme ve günlük sorunlarla başa çıkma becerisinde bozulma,
• Sıklıkla fiziksel yakınmalar,
• Normal gelişim dönemi özelliği dışında cinselliğe karşı bir ilgisizlik,
• Arkadaşlarını sık sık değiştirme ya da onlardan uzaklaşma, çevreyle ilişkiden kaçınma,
• Çok yoğun içine kapanıklık,
• Hiçbir şeye ilgi duymama ve tüm etkinliklerden uzaklaşma,
• Geleceğine ilişkin planlar yapmama ve yoğun mutsuzluklar dile getirme,
• Alkol/sigara ve /veya madde kullanımı,
• Uyku bozuklukları ve kabuslar görme,
• Kendini ve başkalarını incitme ve zarar vermeden çekinmeme,
• Tehditkar bir ilişki tarzı benimseme,
• Başkalarının değer yargılarına, doğrularına karşı duyarsızlık, saygısızlık ve karşı gelme,
• Okuldan kaçma,
• Aileye farklı gelen, tuhaf düşünce ve duygulara sahip olma.
Anne-babalık, yetişkin hayatının en ödüllendirici yaşantısı olabilir. Başka hiçbir şey mutlu, yaratıcı ve sevgi dolu bir çocuktan daha fazla keyif ve gurur verici olamaz.
Uzmanlar şöyle diyor: Çocukluktan yetişkinliğe geçiş, sorunsuz yaşanmaz. Önemli olan yanlış yaklaşımlarla bu dönemi kâbusa döndürmemek..
Ailelere sekiz pratik öneri
1 - Çocuğunuzu bekleyen sorunlar konusunda bilgi sahibi olun.
2 - Çocuğunuzun yargılayan yapısına karşı sabırlı ve itinalı davranın.
3 - Okuluyla ilişki kurun.
4 - Doğru iletişim kurma yöntemlerini uygulayın.
5 - Katı, sert bir tutum izlemeyin. Sabırlı, sevgi dolu ve hoşgörülü olun.
6 - Çocuğunuzun durumunda normalden sapan, süregelen ve yerleşen davranışları fark edin.
7 - Sen böylesin, şöylesin demeden, fikrini alın.
8 - Çocuğunuzu kesinlikle kimseyle kıyaslamayın.
Paniklemeyin, cezalandırmayın: Paniğe kapılır, çocuğunuzun her sorumsuz davranışının üzerine gider ve cezalandırırsanız, yalnız çocuğunuzu değil, kendinizi de deliye çevirirsiniz.
Sorumluluk üstlensin: Sorumsuz davranıyorsa yakınmayın, sorumluluk verin. Yardım etme çabalarıyla sadece büyümesini engellersiniz.
Teşvik edin: Geri çekilerek kendi sorumluluğunu taşımasına olanak verirseniz, yararını göreceksiniz.
Karşılık vermeyin: İlk öfke nöbetlerinde sağduyulu davranırsanız kendine çekidüzen verecektir.
Dikkatle dinleyin: Hakaretlerin, şikâyetlerin ve isteklerin anlamını keşfedin. Öfkenize gem vurursanız, çocuğunuz sorunlarıyla baş edebileceğini ve destek verdiğinizi görür.
Ne Zaman Profesyonel Yardım Alınmalı?
Aşağıdaki belirtilerden bir ya da birkaçının süreklilik göstermesi ve ebeveynlere yabancı gelmesi ile bu durumu açıklayabilecek herhangi bir yaşantı ya da olayın olmaması durumunda, bir uzmandan yardım almaya karar vermek sağlıklı olacaktır.
• Okul başarısında olumsuz anlamda farkedilir bir değişme,
• Günlük etkinlikleri sürdürme ve günlük sorunlarla başa çıkma becerisinde bozulma,
• Sıklıkla fiziksel yakınmalar,
• Normal gelişim dönemi özelliği dışında cinselliğe karşı bir ilgisizlik,
• Arkadaşlarını sık sık değiştirme ya da onlardan uzaklaşma, çevreyle ilişkiden kaçınma,
• Çok yoğun içine kapanıklık,
• Hiçbir şeye ilgi duymama ve tüm etkinliklerden uzaklaşma,
• Geleceğine ilişkin planlar yapmama ve yoğun mutsuzluklar dile getirme,
• Alkol/sigara ve /veya madde kullanımı,
• Uyku bozuklukları ve kabuslar görme,
• Kendini ve başkalarını incitme ve zarar vermeden çekinmeme,
• Tehditkar bir ilişki tarzı benimseme,
• Başkalarının değer yargılarına, doğrularına karşı duyarsızlık, saygısızlık ve karşı gelme,
• Okuldan kaçma,
• Aileye farklı gelen, tuhaf düşünce ve duygulara sahip olma.
Anne-babalık, yetişkin hayatının en ödüllendirici yaşantısı olabilir. Başka hiçbir şey mutlu, yaratıcı ve sevgi dolu bir çocuktan daha fazla keyif ve gurur verici olamaz.
Uzmanlar şöyle diyor: Çocukluktan yetişkinliğe geçiş, sorunsuz yaşanmaz. Önemli olan yanlış yaklaşımlarla bu dönemi kâbusa döndürmemek..
Ailelere sekiz pratik öneri
1 - Çocuğunuzu bekleyen sorunlar konusunda bilgi sahibi olun.
2 - Çocuğunuzun yargılayan yapısına karşı sabırlı ve itinalı davranın.
3 - Okuluyla ilişki kurun.
4 - Doğru iletişim kurma yöntemlerini uygulayın.
5 - Katı, sert bir tutum izlemeyin. Sabırlı, sevgi dolu ve hoşgörülü olun.
6 - Çocuğunuzun durumunda normalden sapan, süregelen ve yerleşen davranışları fark edin.
7 - Sen böylesin, şöylesin demeden, fikrini alın.
8 - Çocuğunuzu kesinlikle kimseyle kıyaslamayın.
