Ötekiler

Halil Yılmaz

Admin
Yönetici
Katılım
May 19, 2010
Mesajlar
14,505
Tepkime Puanı
189
Puanları
63
Yaş
50
Ege’nin maviliği önünde, yeşilin üstünde, zeytinyağı kokularının arasında huzurlu bir çocukluk geçirmişti Defne. En güzel çiçeklerinden birinin ismini almıştı.
-“Defne kızım. Hadi gidiyoruz. Ayrılamadın denizin önünden” diyerek Defneye yaklaştı ve tekerlekli sandalyeyi eve doğru sürmeye başladı. Evin önüne geldiklerinde annesi Defne’ye içeri girmesi için yardım etti
-“ Bu kokuya bayılıyorum anne. Evin önündeki defneler. Öyle güzel kokuyor ki.” Yavaşça eğilerek kokladı. Bu kokunun dünyada eşi benzeri yoktu diye düşündü. Belki de ona öyle geliyordu.
Akşamüzeri arkadaşı Hatice ile birlikte denizi izlemeye indiler. Defne ile Hatice çocukluk arkadaşıydı. Defne 3 yaşlarında balkondan düştüğü için beyni hasar görmüştü. Çok zor yürüyordu. Hatice ısrarla Defne’ye adım atması gerektiğini söylüyordu zor da olsa…
-“Yarım saatte atarsın belki bir adımı ama atarsın. ben yardım ederim sana koluna girerim. Ne olacak ki? Tekerlekli sandalyeyi iteceğime koluna girerim Defne.” diyerek Defne’nin yanına geçti.
-“Ne fark eder ki, hem inan bana oradan göründüğü kadar kötü değil.”
-“Kötü mü dedim ben? Sadece daha iyisi olabilir diye diyorum.” Defne duymaz bir şekilde
-“Hadi… Daha hızlı rüzgâr yüzüme, zeytin kokusu burnuma çarpsın istiyorum”
“Şuraya oturalım. Denizin dibinden azcık ayrılsan iyi olur.”
Denizin karşısında ufak, denizi gören bir mekâna girdiler. Camın yanına oturmak istedi Defne, Hatice’de tam karşısına oturdu. Sonra çantaları deniz kenarında bıraktığını fark etti. Defneye yerinden ayrılma tembihleriyle koştura koştura gidiverdi. Hatice’yi beklerken gözleri yine denize kaydı Defne’nin… Yeşile dönen ela rengi gözleri vardı. Çok güzel bir kız olduğu söylenemezdi. Teni bembeyazdı. Hemen kızarırdı. Çok kızardı bu duruma. Derin bakışlarını aksanlı, naif bir ses böldü:
-“ Sipariş verecek misiniz?” Defne konuşması kendisine tuhaf gelen genç adama baktı:
-“Hayır, ben arkadaşımı bekliyorum gelsin de…” o sırada arkadan gelen Hatice’nin sesi duyuldu. Yerine geçerken: “İki çay alalım biz. Varsa çekirdekte olsun Lütfen. “ Defne alaycı gülümsedi. DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYIN
 
Tekerlekli Sandalye
Üst