- Katılım
- Kas 9, 2010
- Mesajlar
- 16,299
- Tepkime Puanı
- 15
- Puanları
- 0
- Yaş
- 49
İnsanlar geçmişte ve bugünde belli kimlikler edinip birbirini ötekileştirme çabasında olmuşlardır. Ötekileştirilen tarafı güçsüz ve aciz görmek bu işin dağasında varolmaktadır. Güçlü taraf kendini en iyi kimliğe bürünmüş görüp aslında hata üzerine hata yapmakta ve bu durumun farkına bile varmak istememektedir. Yıllar öncesine bakıldığı zamanda bu böyleydi şimdide aynı şekilde belki kimlikler değişerek yani geçmişin ağası, paşası bugünün işvereni ,zengini halini almıştır.
Ötekileştirme hayatın her anında varolmakta zengin, fakiri engelsiz ,engelliyi, sağlıklı, hastayı dahada basite indirgersek evi olan olmayanı, arabası olan olmayanı gibi çok basit konularda bile ötekileştirme çabası içindedir. Hatta okadar çok göz önünde ve insanların gözüne soka , soka yapılır ki çocuklar bile bu psikoloji ile arkadaşlarını ötekileştirir.
Hepimiz bir gruba dahil olmaya çalışıp varlığımızı kabul ettirme uğraşları içine gireriz. Zira bu sayede kendimize bir kimlik edineceğimizi düşünürüz. Hangi gruba girersek girelim diğer grubu ötekileştireceğimiz muhakkaktır. Dahil olduğumuz grubun normlarına uygun davranışlar sergilerken ötekileştirdiklerimizi kendimize hep uzak, kendimize tehtit ve kendimize belkide rakip görürüz.Aslında bu durumun altında yatan sebep bizden olmayanı kabullenme güçlüğü çekmemizdir.
Engelli engelsiz ötekileştirmesine bakacak olursak aslında her iki grupta birbirini ötekileştirme çabasında ne bir eksik, nede bir fazlaları var bu konuda. Bakıldığı zaman öyle şeyler yazılıp çiziliyor ki engellilerin içinde sanki engelsizlere yer yokmuş gibi oysa en çok bu ötekileştirmelerden yakınan engelliler değilmidir? O halde bu yakındıkları durumu neden kendileri sergilerler işte ben bunu anlamış değilim. Sen engelli değilsin bilemezsin, sen engelli değilsin anlayamazsın, sen engelli değilsin burada ne işin var vs.. vs.. hepsi bir engelsiz ötekileştirmesi değilmidir? Aynı şekilde engelsizlerinde engellileri etraflarında istememeleri, çocuklarını uzak tutmaları her alanda düzenlemelerin engelsizlere daha uygun halde olması ve dahası buda engelsizlerin engelliyi ötekileştirmesidir.
Sözümüzün özüne gelirsek herkes birbirini ötekileştiriyor. Uğraşılan kimlik kavgaları bu duruma sebep oluyor bu durum herkese insan olmanın erdemini unutturuyor.
Ötekileştirme hayatın her anında varolmakta zengin, fakiri engelsiz ,engelliyi, sağlıklı, hastayı dahada basite indirgersek evi olan olmayanı, arabası olan olmayanı gibi çok basit konularda bile ötekileştirme çabası içindedir. Hatta okadar çok göz önünde ve insanların gözüne soka , soka yapılır ki çocuklar bile bu psikoloji ile arkadaşlarını ötekileştirir.
Hepimiz bir gruba dahil olmaya çalışıp varlığımızı kabul ettirme uğraşları içine gireriz. Zira bu sayede kendimize bir kimlik edineceğimizi düşünürüz. Hangi gruba girersek girelim diğer grubu ötekileştireceğimiz muhakkaktır. Dahil olduğumuz grubun normlarına uygun davranışlar sergilerken ötekileştirdiklerimizi kendimize hep uzak, kendimize tehtit ve kendimize belkide rakip görürüz.Aslında bu durumun altında yatan sebep bizden olmayanı kabullenme güçlüğü çekmemizdir.
Engelli engelsiz ötekileştirmesine bakacak olursak aslında her iki grupta birbirini ötekileştirme çabasında ne bir eksik, nede bir fazlaları var bu konuda. Bakıldığı zaman öyle şeyler yazılıp çiziliyor ki engellilerin içinde sanki engelsizlere yer yokmuş gibi oysa en çok bu ötekileştirmelerden yakınan engelliler değilmidir? O halde bu yakındıkları durumu neden kendileri sergilerler işte ben bunu anlamış değilim. Sen engelli değilsin bilemezsin, sen engelli değilsin anlayamazsın, sen engelli değilsin burada ne işin var vs.. vs.. hepsi bir engelsiz ötekileştirmesi değilmidir? Aynı şekilde engelsizlerinde engellileri etraflarında istememeleri, çocuklarını uzak tutmaları her alanda düzenlemelerin engelsizlere daha uygun halde olması ve dahası buda engelsizlerin engelliyi ötekileştirmesidir.
Sözümüzün özüne gelirsek herkes birbirini ötekileştiriyor. Uğraşılan kimlik kavgaları bu duruma sebep oluyor bu durum herkese insan olmanın erdemini unutturuyor.
