- Katılım
- May 19, 2010
- Mesajlar
- 14,522
- Tepkime Puanı
- 193
- Puanları
- 63
- Yaş
- 50
OKULUMDAKİ SICACIK GÜNLER
Doğanın çok güzel olduğu çiçeklerin mor mor pembe pembe sarı sarı rengarenk açtığı çimlerin samur halılar gibi yeşerdiği bir eylül ayında başladım okulumda çalışmaya .
Okul adı gibi sıcacıktı. Genç dinaamik kanlı canlı öğretmenleri vardı. Ben 45 yaşındayım en ihtiyar ben kaldım içlerinde ben de onlar gibi onların yanında genç olurum. Ha unutmadan bir müdürü vardıki demeyin gitsin Milas şivesinin yoğun olduğu terbiyeli temiz işini bilen sıcacık bir insandı. Kurum sahipleride iyi insanlardı..,
,
İşte böyle kendi kendime ben bu okulu çok severim diye düşündüm , Gerçekten sevdimde buradaki öğrencilerin bana ihtiyacı olduğunu düşüncesini yoğunlaştırarak duygusallığa fazla yer vermeden işimi yapmağa çalışıyorum.
Kah gülüyorum onlara onların seviyelerine inip çocuk oluyorum,kah onların durumlarına üzülüp oturup saatlerce ağladığım günler oluyor. Düşünsenize ben onlarla günde 45 dakika beraber oluyorum ,aileleri ise bir ömür boyu beraberler Allah onlara sabır versin bir genişlik ferahlık versin onlara darda koymasınki onlar sıkıntılarını çocuklara yansıtmasınlar.
Göreve başlayacağım zaman çevremdeki insanlar sen çok duygusalsın kendini kaptırıp çok üzülürsün dediler ,fakat ben onlarla birlikte olmak onlara birazcık faydam olacak coşkusuyla hemen düşünmeden başlamak istedim İsabetli bir karar almışım onların beni sevdiklerini düşünüyorum zira ben onlar çok sevdim.
Bu günlüğümde onlarla birlikte yaşadıklarımızı yazmağa çalışacağım. Sizlerle çok çok şeyler paylaşmak istiyorum. Bakalım neler yaşayacağız birlikte. Ha unutmadan bazan ağlaya bilirsiniz ama çoğu zaman bizimle birlikte olmaktan mutluluk duyacaksınız. Ve ve en önemli çok şükür yarabbim diyeceksiniz.
En önemlisini söylemeyi unuttum. Sizlerle onları paylaşırken isimlerini kullanmıycam takma isim onların sevdiği bir şeylerin ismini yazacağım.
DEVAMI
Doğanın çok güzel olduğu çiçeklerin mor mor pembe pembe sarı sarı rengarenk açtığı çimlerin samur halılar gibi yeşerdiği bir eylül ayında başladım okulumda çalışmaya .
Okul adı gibi sıcacıktı. Genç dinaamik kanlı canlı öğretmenleri vardı. Ben 45 yaşındayım en ihtiyar ben kaldım içlerinde ben de onlar gibi onların yanında genç olurum. Ha unutmadan bir müdürü vardıki demeyin gitsin Milas şivesinin yoğun olduğu terbiyeli temiz işini bilen sıcacık bir insandı. Kurum sahipleride iyi insanlardı..,
,
İşte böyle kendi kendime ben bu okulu çok severim diye düşündüm , Gerçekten sevdimde buradaki öğrencilerin bana ihtiyacı olduğunu düşüncesini yoğunlaştırarak duygusallığa fazla yer vermeden işimi yapmağa çalışıyorum.
Kah gülüyorum onlara onların seviyelerine inip çocuk oluyorum,kah onların durumlarına üzülüp oturup saatlerce ağladığım günler oluyor. Düşünsenize ben onlarla günde 45 dakika beraber oluyorum ,aileleri ise bir ömür boyu beraberler Allah onlara sabır versin bir genişlik ferahlık versin onlara darda koymasınki onlar sıkıntılarını çocuklara yansıtmasınlar.
Göreve başlayacağım zaman çevremdeki insanlar sen çok duygusalsın kendini kaptırıp çok üzülürsün dediler ,fakat ben onlarla birlikte olmak onlara birazcık faydam olacak coşkusuyla hemen düşünmeden başlamak istedim İsabetli bir karar almışım onların beni sevdiklerini düşünüyorum zira ben onlar çok sevdim.
Bu günlüğümde onlarla birlikte yaşadıklarımızı yazmağa çalışacağım. Sizlerle çok çok şeyler paylaşmak istiyorum. Bakalım neler yaşayacağız birlikte. Ha unutmadan bazan ağlaya bilirsiniz ama çoğu zaman bizimle birlikte olmaktan mutluluk duyacaksınız. Ve ve en önemli çok şükür yarabbim diyeceksiniz.
En önemlisini söylemeyi unuttum. Sizlerle onları paylaşırken isimlerini kullanmıycam takma isim onların sevdiği bir şeylerin ismini yazacağım.
DEVAMI
